Albert Heijn, Marum

Plaats: Albert Heijn, Marum
Datum: 26 juni
Tijd: 6.45 uur

MARUM – Zo. Dat was best vroeg plassen voor de Ongenode gast, die donderdagmorgen in alle vroegte en dus in alle rust naar Marum reed. Want daar stond iets bijzonders te gebeuren. De politieacademie hield er namelijk een oefening. Was leuk ook voor de agenten in spé. Beetje publiek er bij. Kijken of ze daar tegen bestand waren.

Nou ja, met dat publiek viel het mee. Sterker nog; behalve een transpirerende fotograaf van een 112-site was er werkelijk niemand te bekennen. Soms stopte een nietsvermoedende passant even, maar dat was het dan ook wel. Gelukkig was docent Francie Marinussen er wel. Zij beoordeelde de agenten op hun optreden. ‘Deze mannen zijn zo goed als klaar met hun opleiding. Vandaag en morgen ondergaan ze verschillende oefeningen. Dit is er één van.’ Een andere oefening was de zogenaamde stresstest. Wat dat is? Simpel, zet vier agenten in blinddoek op de duikplank van het zwembad. Laat ze hun doek afdoen en beveel ze om binnen drie tellen te springen. Gedesoriënteerd dus. De mannen werden er niet warm of koud van, ook niet toen één van de vier geboeid het zwembad in moest duiken. Iets eerder dan de andere drie. De mannen draaiden er hun hand niet voor om.

Bij de plaatselijke grootgrutter was – zogenaamd- sprake van één, twee of drie indringers. Dat namelijk kon de meneer die zogenaamd gebeld had, net niet zien. De baas van de AH had ook alarm geslagen en dus mochten de heren aan de bak. Op zoek naar de indringers. Naar één, twee of drie dieven dus. De mannen gingen- volgens de Ongenode gast- prima te werk. De verschillende uitgangen van het pand werden beveiligd, drie agenten gingen naar binnen. Dé zin van de dag? ‘Politie, wilt u zich bekendmaken?’

Jaja, alsof dieven bij het horen van het woord politie meteen tevoorschijn komen. Opvallend: de agenten betraden het pand met hun wapen gewoon aan de riem. Dat oogt nogal onveilig. Want zouden de indringers onbewapend zijn? Voorzichtig manoeuvreren de mannen- aandachtig in de gaten gehouden door Francie- door de winkel. Tussen de blikken soep, de oranje pindakaas en de gele kaas wordt gezocht naar de indringers. Tevergeefs. De kantine van de supermarkt bood uiteindelijk soelaas. Daar lag onder een tafel een meneer. En dus mochten de agenten aan de bak. En hoewel de Ongenode gast alle mogelijke respect heeft voor agenten; het oogde wat klungelig. Wat onprofessioneel. Zo duurde het een minuut of wat eer de dief zijn handboeien om had. Dat doen mannen in series en films dan toch wel wat sneller. Bovendien maakte één van de agenten de boeien even los, toen bleek dat de dief nogal last van zijn pols kreeg. De goedzak.

Maar goed; daarmee was slechts één indringer opgespoord. En dus moest er verder gezocht worden, want Francie- best streng- wilde de zekerheid dat het pand verder veilig was. De volgende indringer werd al snel gevonden. Bij Gall en Gall om precies te zijn. Tussen de jenever en de apfelkorn. Deze meneer kreeg de handboeien wel vlot om en stond snel buiten, naast de andere indringer. Dat was niet heel handig, want zo konden beide criminelen met elkaar communiceren. En dus zette Francie een minnetje in haar boekje. Na een minuut of vijf bleek het pand veilig. Twee indringers dus. ‘We gaan nu aan de koffie in de personeelskantine. En bedank alle mensen wel even voor de medewerking’, zei Francie, een natuurlijk leidster.

Conclusie: dieven vind je tussen de drank of onder een tafel. In de kantine. Agent ben je daarnaast niet zomaar en handboeien om doen is nog best lastig. De nieuwe Evert Nitrauw liep in elk geval niet in Marum, donderdagmorgen.