‘Als een dief in de nacht’

Gemeente Westerkwartier

LEEK – Een historisch moment, zo werd er in het nieuws gemeld. De wolf terug in Nederland. Foto’s van het dier werden via alle sociale media verspreid, maar het beest trok zich niets aan van al deze nieuwerwetse ‘fratsen’. De wolf liep gestaag door, tot de zee hem tegen hield, om daarna met gezwinde spoed rechtsaf te slaan richting Duitse grens om daar een geschikter territorium af te bakenen. Niet met gezwinde spoed ging het een aantal dagen geleden toen ik samen met een paar handen vol politieagenten, burgemeester Berend Hoekstra en nog geen hand vol raadsleden op pad ging. Het was donker en het merendeel van de Leekster bevolking zat in de huiskamers bij te komen van de warme maaltijd. De bedoeling was om in het geniep de veiligheid van woningen, schuurtjes, garages en auto ‘s te controleren. We gedroegen ons als ware insluipers, die hoewel zonder bivakmuts sluipender weg en verklikkende sensoren ontwijkend, probeerden bij achterdeuren te komen. Dit puur om te voelen of de deur ja, dan nee op slot zat. De agent die samen met mij op pad was deed dit als een bedreven insluiper. Hoewel insluipers niet mijn vrienden zijn, voelde ik mij wel veilig omdat hij bewapend was met een pistool wat er een stuk vervaarlijker uit zag als mijn klapperpistooltje van jaren geleden. Lezer, neem van mij aan dat we heel wat deuren hebben aangetroffen die niet op slot zaten. Achterdeuren, schuurdeuren, garagedeuren, autodeuren en verder alles wat er aan deuren bestaat. Los, los en nog eens los. Spiksplinternieuwe fietsen, zo voor het grijpen. De sleuteltjes stonden te glimmen in de sloten. Kwestie van naar een bestelbus rijden en maar inladen de hele zooi. Gelukkig voor de trotse bezitters van de waarschijnlijk door lang sparen aangeschafte fietsen, hadden wij niet het voornemen om ook maar iets te ontvreemden. Overal waar we open deuren aantroffen legden we witte voetjes neer. Voetjes met de teksten ‘Deze schoenafdruk had van een insluiper kunnen zijn…..’ ‘Als u uw huis verlaat of even niet kunt opletten: sluit ramen en deuren’. ‘Afzender de politie’. Of de politie en gemeente blij is met mijn volgende bekentenis? De tijd zal het leren. Wie weet is het verjaard. Het is zo’n vijf en een half jaar geleden dat ik mij bij nacht en ontij als een ware crimineel heb gedragen. ’t Zal ergens in december 2009 zijn geweest dat ik in het pikkedonker, gehuld in donkere kleding, met een tas vol krokusbollen geknield op een kletsnat grasveld aan de overkant van de Auwemalaan bollen heb gepoot. ’t Was koud, het waaide hard en het regende pijpenstelen. Best moeilijk om in het donker bollen te poten in de lijn van letters. Letters die mijn eigen partij moesten uitbeelden. In maart 2010 waren er gemeenteraadsverkiezingen en mijn hoop was dat vlak voor deze verkiezingen de krokussen zouden gaan bloeien. En lieve lezers, ze bloeiden in maart dat het een lieve lust was. En niet alleen toen, elk jaar begin maart staan ze weer in volle bloei. Net of de natuur haar eigen partijkeus heeft gemaakt. Mocht u een dezer dagen over de Auwemalaan rijden, niet ver vanaf de rotonde bij Fixet staat het bewijs. Hopelijk laat de huidige wethouder met een groen hart, niet te vroeg maaien. En tot slot, wel gaan stemmen. Natuurlijk hoeft mijn voorkeur niet de uwe te zijn, daar zijn we gelukkig zo vrij in als een wolf die geen grenzen kent. Wel een waarschuwing, logischerwijze zou ik mijn stembiljet voor de Waterschapsverkiezingen in de blauwe stembus willen gooien, maar nee, de ‘pientere’ heren /dames hebben in al hun wijsheid bedacht om daar een groene stembus aan te verbinden. Wijsheid kan soms heel stom zijn. ‘Ik groet u’. ‘Moi’.

UIT DE KRANT