Bestuurslid Henk Cazemier zwaait af na twintig jaar trouwe dienst

18 april 2018, 06:42 actueel  

Henk kan nu écht genieten van de Rodermarktparade

RODEN – Twintig jaar lang zetelde hij in het bestuur van Volksvermaken Roden. Henk Cazemier nam onlangs afscheid  als bestuurslid van de vereniging waar hij zoveel plezier aan heeft beleefd. De vele vergaderingen, het geregel en de  stress rondom evenementen: Henk heeft het nooit vervelend gevonden. ‘Het was altijd leuk. Mijn tijd bij Volksvermaken is één groot hoogtepunt’, zegt Henk.
Zijn afscheid is nog te vers, om al te spreken van een gemis. Desondanks wordt het wel even wennen, om niet meer in het bestuur van Volksvermaken te zitten. ‘Het zijn veel vergaderingen hè. Dan weer van het bestuur, dan weer van een specifieke commissie’, zegt Henk. Henk kon vroeg met pensioen, en is direct een bestuursfunctie gaan vervullen bij Volksvermaken. ‘Ik had veel tijd, vooral overdag. Voor de vereniging was dat ideaal, want ik was eigenlijk altijd beschikbaar.’ Henk werd al gauw de man die allerhande klusjes oppakte. In het bestuur werd hij een gewaardeerde kracht, en hij merkte dat hij het leuker vond dan gedacht. ‘Het leek me wel leuk hoor, maar zó leuk.. Ik had er altijd lol in.’
Het jaarlijks terugkerende hoogtepunt is natuurlijk Rodermarkt. Henk had het dan altijd druk. Als hij niet voor Volksvermaken bezig was, werkte hij wel in de horeca. ‘Voordat ik bij Volksvermaken zat, was ik bij Onder de Linden in de avonduren als ober actief. Tijdens Rodermarkt dus ook. Dit jaar wordt de eerste keer dat mijn vrouw en ik als ‘gewone bezoekers’ naar de Rodermarktparade zullen kijken’, lacht Henk. Zijn bijbaan als ober en het vrijwilligerswerk voor  Volksvermaken zag hij absoluut niet als werk. ‘Het moet een beetje een combinatie van hobby en werk zijn, zo houd je het leuk’.
Het allerleukste aan Volksvermaken, is het ontmoeten van mensen. ‘Dat doe ik het liefst. Ik mag graag met mensen praten en vind het fantastisch om steeds nieuwe mensen te leren kennen’, zegt Henk. Ondanks dat hij zijn tijd bij Volksvermaken als één groot hoogtepunt ziet, zullen twee donkere momenten hem altijd bijblijven. Het overlijden van Albert Ananias en Henk Halssema, respectievelijk secretaris en penningmeester van Volksvermaken, hebben een flinke impact gehad op de vereniging. ‘Het overlijden van die twee leden, deed heel veel pijn. Op zulke momenten zie je dat Volksvermaken één groot gezin is. Dat is heel bijzonder’, vertelt Henk. Eigenlijk zou hij samen met Henk Halssema afscheid nemen dit voorjaar, maar dat zat er helaas niet in. ‘Dat Henk eerder overleed deed veel pijn, hij was een goede vriend van mij. Sowieso is de vereniging een vriendenclub. Dat blijkt ook bij het neerzetten van de Henk Halssema-hal. Het realiseren van zo’n loods is uniek voor een vereniging als wij. Dat we het naar Henk hebben vernoemd, vind ik een mooi eerbetoon.’ Het plotselinge verlies van die twee prominenten deed pijn, maar de activiteiten van de Volksvermaken moeten gewoon doorgaan. ‘Al snel zaten er vervangers op hun plek. Dat moet ook, want alles gaat gewoon door.’
De activiteiten van de vereniging zijn talrijk en er is veel  waardering vanuit het dorp, meent Henk. ‘Er is zeker genoeg waardering, al had ik graag gezien dat we meer leden zouden hebben. We hebben ongeveer zevenhonderd leden, dat kunnen er veel meer zijn. Een lidmaatschap kost maar vijftien euro per jaar. Als je kijkt wat je ervoor terugkrijgt, dan is dat geen geld.’
Stoppen bij Volksvermaken doet Henk allerminst. ‘Ik ga door als klussenopa. Ik ga me niet meer met het bestuur bemoeien, maar blijf zeker actief. Als ze me nodig hebben, dan hoor ik het wel.’ De rol van klussenopa is Henk op het lijf geschreven. ‘Ik denk in oplossingen, niet in problemen. Dat is altijd mijn credo geweest.’
Anekdotes heeft Henk genoeg, maar hij is voorzichtig met wat hij allemaal vertelt. ‘Je ziet en hoort veel, maar je moet zeker niet te veel vertellen’, lacht Henk. Desondanks heeft hij wel een anekdote die hij graag vertelt. ‘Ik was eens met een ‘collega’ van Volksvermaken naar Tour du Jour geweest, het wielerprogramma van Wilfred Genee. Daar zaten wij om de Lus van Roden te promoten. Maar goed, voor tijd was het natuurlijk erg gezellig. Waardoor de plasbehoefte ook toenam. Voor de opnames werd gezegd dat we niet halverwege weg mochten om te plassen, want dan zou je er niet meer bij mogen komen zitten. Maar zo’n opname is lang hè, en ik ben diabeet dus ik moet vrij gauw naar de wc. Halverwege de uitzending ben ik toen met mijn collega van Volksvermaken naar de wc geweest. Nadat ik had uitgelegd dat ik diabeet was, kwam ik er gewoon weer in. Maar die andere jongen niet. Die mocht de rest van de uitzending niet meer terug! Daar heb ik toen wel om gelachen hoor’, zegt de duidelijk geamuseerde pensionaris.
Zo heeft Henk nog tal van verhalen, die hij grotendeels onder de pet zal houden. Hij benadrukt wel dat het beeld dat het bestuur van Volksvermaken altijd maar aan het feest vieren is, niet klopt. ‘Volksvermaken heeft het altijd druk. De mensen zien ons vaak tijdens de Rodermarkt in mooie maatpakken naar het peerdje rennen kijken, maar ze zien niet dat wij er ’s ochtends om zes uur ook al staan. Natuurlijk is het zo dat wij even een ‘sapje’ drinken wanneer alles onder controle is, maar we zorgen er altijd voor dat alles goed geregeld is.’ Bij de organisatie hebben zij altijd goede ondersteuning van de gemeente gehad. ‘Die moet ik echt een compliment maken. We hebben nooit problemen gehad met de gemeente Noordenveld.’
Het afscheid van de vereniging zal hij nooit vergeten. ‘Ik werd ontvoerd toen ik bij Roden-Hoogezand stond te kijken. We gingen naar Onder de Linden waar ik door een man of veertig à vijftig werd opgewacht. Alle mensen die ik graag bij mijn afscheid wilde hebben, waren er. Dat was heel mooi. Tekenend voor de club.’ Toch kwam het echte besef dat hij de vereniging ging verlaten, pas later. Via WhatsApp. ‘Ik zat in zo’n groepsapp van het bestuur. Opeens zei Lammert (Kalfsbeek, red.) “doei Henk”, en toen werd ik verwijderd. Toen was het pas officieel!’.