Betere tijden 2015
Omdat er het hele jaar door verschillende takken van ’natuursport’ kunnen worden beoefend, valt er altijd wel iets te beleven. Als je gespecialiseerd bent in een bepaald onderdeel ervan kan het zijn dat je even niet aan je trekken komt. Sowieso is een (strenge) winterperiode een tijd dat alles op een laag pitje staat, maar gelukkig duurt zo’n periode nooit erg lang en tegenwoordig stelt het vaak al helemaal niets meer voor.
Voor mezelf ziet een jaar er globaal zo uit: Medio maart beginnen de officiële, wekelijkse vogeltellingen en die gaan door tot begin juli. In april wordt een begin gemaakt met flora-inventarisaties, die in september worden beëindigd. En afgelopen vrijdag is de Paddenstoelenwerkgroep van IVN Roden gestart met de wekelijkse inventarisaties, om en om in Drenthe en Groningen. Vrijdag stond De Kleibos bij Foxwolde op het programma en met ongeveer 100 soorten waren we best tevreden. Zo lang het niet echt vriest gaat dat door, soms tot in januari. Met alles wat zich verder aandient en ook wat door u aangeleverd wordt, begrijpt u dat er altijd wel iets is waarover geschreven kan worden. Dat is maar goed ook, want het is wel de bedoeling dat deze column wekelijks een invulling krijgt.
Een maand geleden schreef ik al iets over een explosie aan paddenstoelen (Vroeg eekhoorntjesbrood) in Roden, nadat het overvloedig had geregend. Goed beschouwd zijn paddenstoelen te vergelijken met vrolijke gasten: ”Geef me nog een druppie, geef me nog een druppie (en het liefst een emmer vol)”. Paddenstoelen kunnen dus echt heel veel nattigheid verdragen, zolang ze maar niet met de voeten in het water komen te staan. Wat dat betreft ben ik, u waarschijnlijk niet, een liefhebber van veel regen. Ik ben nou eenmaal geen uitbater van terrasjes en heb duidelijk een ander belang. Overigens zie ik het liefst de regen vallen wanneer ik op bed lig, maar als het overdag regent en er staat iets op het programma dan ga ik bij wijze van spreken flierefluitend op pad.
Begin vorige week waren er bij de Catharinakerk in Roden vele tientallen paddenstoelen te bewonderen, onder andere de amanieten die u op de foto ziet. Misschien denkt u dat het twee soorten zijn, maar dat is niet zo. Het is de dodelijk giftige Groene knolamaniet waaraan af en toe in Nederland mensen, na ze gegeten te hebben, overlijden. In het buitenland gebeurt dat talloze keren. De ’normale’ kleur van de zwam is geelgroenig (rechts op de foto), maar er is een witte variant die u ook op de foto ziet. Deze wordt soms ten onrechte aangezien voor een smakelijke champignon met desastreuze gevolgen. Een echte kenner van paddenstoelen zal nooit deze soort met een champignon verwisselen, maar er zijn helaas best nog veel mensen die zich een kenner noemen zonder dit predicaat te verdienen.
Kindervermaak Zaterdag aanstaande vindt wederom de jaarlijkse Open Dag plaats (we hopen op goed weer) op het volkstuincomplex aan de Westeresch; ingang naast de brandweer. Sommige mensen komen daar direct na de opening even snel op af om voor een ’kleine prijs’ groente te kopen om daarna weer te vertrekken. Goed voor de kas van de tuinders, maar er is natuurlijk veel meer te beleven. Tal van organisaties geven acte de présence, waaronder IVN Roden. Net als vorig jaar wordt er het één en ander voor de jeugd georganiseerd. Aan de hand van zoekkaarten kunnen vlinders, vogels en waterdiertjes op naam worden gebracht en bij goed resultaat mag de zoekkaart mee naar huis worden genomen (zolang de voorraad strekt). Het is een leuke activiteit voor kinderen en voor hun begeleiders. Vorige week schreef ik over de facetogen van libellen en dat ging gepaard met een foto van de Steenrode heidelibel. Dat dacht ik. Herman de Heer uit Enumatil wees me er op dat dit niet juist was; het was namelijk de Bruinrode heidelibel. Dit omdat een streep op de kop slechts horizontaal liep en niet de vorm had van een hangsnor, met aflopende punten dus. Zo zie je maar weer dat een kleinigheid het verschil kan maken tussen soorten.
