Woonzorgcentrum De Hullen

(On)genode gast


Tijd: 15.30 – 17.00 uur

RODEN – Vraagje: wel eens van Gekleurd Grijs gehoord? Dat gaan we u nu dan vertellen. Gekleurd Grijs is een voor senioren in Drenthe opgezet – en zéér geslaagd! – project om hen, heel kort gezegd, hun ‘verborgen talenten’ te leren ontdekken. Door actief ‘iets’ creatiefs te proberen. En daar plezier aan te beleven. In dat kader worden in het Woonzorgcentrum De Hullen al een tijdje teken- en schilderlessen gegeven. Professioneel kunstschilder Jan Kenter, hij is ook docent bij de Teken en Schildergroep Roden, is daarbij de leidsman. Op woensdagmiddag is hij in een zaaltje present om een groepje senioren, meestal zijn dat een stuk of tien, de basisbeginselen van het schilderen bij te brengen. De Krant werd uitgenodigd om zo’n creatieve sessie mee te maken. En stuurde daarvoor haar senior-verslaggever. Die, zelf tot de doelgroep behorend maar een creatief onbenul pur sang, met een bijzonder enthousiast maar ook leergierig schildergroepje kon kennismaken.
Normaal heeft docent Kenter – kek hoedje, vlotte spreker en vooral een begripvolle docent – tijdens zo’n schildersessie tien personen onder zijn hoede. Dit keer waren dat er slechts vijf. Het mooie weer was daar kennelijk debet aan – het buitenterras van De Hullen zat vol met koffiedrinkende en sigaretjesrokende senioren. Maar de vijf dames (heren telt het groepje niet) die aanwezig waren, hadden er zin in. Kenter, ondersteund door enkele assistentes die de schilderende dames met alles van dienst waren, liet zijn schilderessen eerst een dier – de ietwat kippige verslaggever hield het op een mini-dinosaurus – natekenen. En vervolgens met verf inkleuren. Dat gebeurde allemaal heel ontspannen en dus gezellig. Ondertussen maakte de  verslaggever een rondgangetje langs de dames. Bij Gé Gols (81) die twee jaar geleden vanuit Leek naar De Hullen verhuisde. Zij smult figuurlijk van de schildersessies. ‘Ik heb in mijn jongere jaren ook geschilderd maar moet door mijn gehandicapte rechterhand nu mijn linkerhand leren gebruiken. Dat maakt het extra moeilijk allemaal maar het is voor mij ook een uitdaging. Op mijn kamer ga ik altijd verder met schilderen,’zegt ze, terwijl ze niet op- of omkijkt.
Ook Rina van IJzendoorn (67) straalt enthousiasme (dat woord zullen we niet meer gebruiken) uit. Ze heeft bij De Hoprank in Peize gewerkt, kent het klappen van de creatieve zweep ‘maar dit zelf-doen geeft je een kick, hoor.’ Janny Mulder is met haar negentig lentes de minst jonge deerne die zich de schilderkunst eigen wil maken.‘Je leert door de lessen van Kenter nu ook met heel andere ogen naar schilderijen kijken,’zegt ze terwijl ook zij stug doorwerkt. Henny van Dijk-Ebbinge (89) heeft de extra handicap dat ze niet al te best meer hoort. Maar dank zij de hulp van Kenters assistentes vernemen we, dat ze de schildersessies niet alleen leuk vindt, maar ook erg gezellig. Jantje Rozeveld, tenslotte, vertelt dat ze in haar 87 levensjaren nooit eerder heeft geschilderd. ‘Maar ik kijk nu elke keer weer naar deze bijeenkomsten uit. En weet je wat ik het mooiste vind? Mijn dochter en zoon schilderen ook. Ik ben nu hun moeder-in-de-kunst geworden.’
Intussen zijn de dames druk bezig met het mengen van kleuren. Jan Kenter en zijn assistentes hebben het er hun handen vol aan. De senior verslaggever sluipt daarom stilletjes weg. Zou hij ook eens?, vraagt hij zich af.  Maar dan moeten er wel meer heren meedoen, want de verleiding om in deze gezellige damesgroep de charmeur uit te hangen, wordt solo wel erg groot….

UIT DE KRANT