De Ongenode Gast haalt een bakkie in het Repaircafé
[on] genode gast
RODEN – De eerste woensdagmiddag van de maand. Niet iedereen weet het, maar het is weer tijd voor het maandelijkse ‘Repaircafé’ in Roden. In de Doopsgezinde kerk aan de Padkamp in hartje Roden, staan iedere maand een aantal vrijwilligers voor u klaar. Niet alleen om kapotte stofzuigers, cd-spelers of broeken te repareren, maar ook gewoon voor een kop koffie en een goed gesprek. Dat laatste ondervond de Ongenode Gast aan den lijve. Hoog tijd voor een bezoek aan dit bijzondere initiatief.
Even lijkt het bijgebouw van de Doopsgezinde kerk gesloten. Zou het ‘Repaircafé’ niet doorgaan? Of heeft de Ongenode Gast zich vergist in de datum? Van dit beide geen sprake. De deur bleek gewoon te klemmen. Met hulp van gastvrouw Mieke Hendriks, zwaait de deur enkele tellen later open. ‘Kom je voor het Repaircafé?’, vraagt ze. Dat is het geval. Zoals een goede gastvrouw betaamd, gaat ze haar gast voor naar de Mennozaal. Daar huist maandelijks dit Repaircafé en zo te zien is het al aardig druk. ‘Normaal is het nog drukker’, zegt Richard Ton, één van de aanwezige klussers. Terwijl Mieke een kop koffie inschenkt, vertelt hij honderduit over het Repaircafé in Roden. De voormalig docent Engels is een onderhoudende verteller en weet van de hoed en de rand. ‘In totaal hebben we zo’n twaalf reparateurs. Twee daarvan zijn van de afdeling textiel’, Richard wijst op een dame achter een bordje met ‘textiel’ erop. ‘Dat is Suzanne. Zij is nu bezig met het repareren van een broek.’ De meeste mensen hebben een dergelijke technische achtergrond, zo laat Richard weten. Naast elektrische apparaten en textiel, zien de vrijwilligers van het Repaircafé ook veel klokken voorbij komen. ‘En de meesten daarvan, weten we weer te repareren’, zegt Richard. ‘Laatst nog een klok uit 1923. Schoongemaakt, licht gesmeerd en gerepareerd: prachtig.’
De gezelligheid van het café is aanstekelijk. Volgens Mieke ook een reden dat veel mensen vaker terugkomen. ‘We vragen een vrijwillige bijdrage. We willen geen vast bedrag vragen, omdat we mensen met een smalle beurs niet willen weren. Een vrijwillige bijdrage is prima en de koffie en thee is gratis’, zegt zij. Het sociale aspect is bij het Repaircafé minstens zo belangrijk als de technische kennis van de vrijwilligers.
Die technische kennis komt onder andere van Piet, Hayo en Folke. Zo is die laatste druk bezig met een grote cirkelzaag. De man die hem heeft gebracht, heeft hem cadeau gekregen. Slechts één probleem: hij doet het niet. Voor Folke een mooi klusje. Als oud-technicus kan hij genieten van het verhelpen van technische mankementen. Af en toe neemt hij klusjes zelfs mee naar huis. Dan zoekt hij op YouTube instructiefilmpjes over hoe het apparaat kan worden gerepareerd. ‘Het zijn eigenlijk altijd Russen die zulke filmpjes maken’, lacht Folke. ‘Je verstaat ze niet. Maar omdat ze het voordoen, kun je de instructies toch volgen.’ Het moeilijkste bij de meeste apparaten die de heren technici binnenkrijgen, is vaak het openen van de apparaten. ‘Daar zit de meeste tijd in. De apparaten zijn vaak zo goed dichtgemaakt, dat je ze heel moeilijk weer kunt openen. Zal wel met de veiligheid te maken hebben’, redeneert Folke.
De Ongenode Gast besluit het gezelschap niet langer af te leiden. Op de valreep krijgt hij nog een korte rondleiding door de pittoreske Doopsgezinde kerk. Gastvrouw Mieke is hier namelijk lid van en vertelt kort over de bezigheden van de kerk. Die blijken voor zo’n kleine kerk talrijk te zijn. Bijzonder is ook dat het Repaircafé voor heel weinig geld een ruimte kan betrekken. ‘Eigenlijk kan het niet meer, zo’n kleine organisatie. Maar de overtuiging van deze gemeenschap is, dat we midden in de samenleving staan. Als we ten onder gaan, dan maar samen’, zegt Mieke, die terloops nog even wijst op de boekenmarkt op vrijdag 20 en zaterdag 21 april. Boeken inleveren kan bij de Doopsgezinde kerk aan de Padkamp 2B te Roden. Dat u het even weet.
Wat: Repaircafé Wanneer: woensdag 4 april Hoe laat: 14:30 uur
Even lijkt het bijgebouw van de Doopsgezinde kerk gesloten. Zou het ‘Repaircafé’ niet doorgaan? Of heeft de Ongenode Gast zich vergist in de datum? Van dit beide geen sprake. De deur bleek gewoon te klemmen. Met hulp van gastvrouw Mieke Hendriks, zwaait de deur enkele tellen later open. ‘Kom je voor het Repaircafé?’, vraagt ze. Dat is het geval. Zoals een goede gastvrouw betaamd, gaat ze haar gast voor naar de Mennozaal. Daar huist maandelijks dit Repaircafé en zo te zien is het al aardig druk. ‘Normaal is het nog drukker’, zegt Richard Ton, één van de aanwezige klussers. Terwijl Mieke een kop koffie inschenkt, vertelt hij honderduit over het Repaircafé in Roden. De voormalig docent Engels is een onderhoudende verteller en weet van de hoed en de rand. ‘In totaal hebben we zo’n twaalf reparateurs. Twee daarvan zijn van de afdeling textiel’, Richard wijst op een dame achter een bordje met ‘textiel’ erop. ‘Dat is Suzanne. Zij is nu bezig met het repareren van een broek.’ De meeste mensen hebben een dergelijke technische achtergrond, zo laat Richard weten. Naast elektrische apparaten en textiel, zien de vrijwilligers van het Repaircafé ook veel klokken voorbij komen. ‘En de meesten daarvan, weten we weer te repareren’, zegt Richard. ‘Laatst nog een klok uit 1923. Schoongemaakt, licht gesmeerd en gerepareerd: prachtig.’
De gezelligheid van het café is aanstekelijk. Volgens Mieke ook een reden dat veel mensen vaker terugkomen. ‘We vragen een vrijwillige bijdrage. We willen geen vast bedrag vragen, omdat we mensen met een smalle beurs niet willen weren. Een vrijwillige bijdrage is prima en de koffie en thee is gratis’, zegt zij. Het sociale aspect is bij het Repaircafé minstens zo belangrijk als de technische kennis van de vrijwilligers.
Die technische kennis komt onder andere van Piet, Hayo en Folke. Zo is die laatste druk bezig met een grote cirkelzaag. De man die hem heeft gebracht, heeft hem cadeau gekregen. Slechts één probleem: hij doet het niet. Voor Folke een mooi klusje. Als oud-technicus kan hij genieten van het verhelpen van technische mankementen. Af en toe neemt hij klusjes zelfs mee naar huis. Dan zoekt hij op YouTube instructiefilmpjes over hoe het apparaat kan worden gerepareerd. ‘Het zijn eigenlijk altijd Russen die zulke filmpjes maken’, lacht Folke. ‘Je verstaat ze niet. Maar omdat ze het voordoen, kun je de instructies toch volgen.’ Het moeilijkste bij de meeste apparaten die de heren technici binnenkrijgen, is vaak het openen van de apparaten. ‘Daar zit de meeste tijd in. De apparaten zijn vaak zo goed dichtgemaakt, dat je ze heel moeilijk weer kunt openen. Zal wel met de veiligheid te maken hebben’, redeneert Folke.
De Ongenode Gast besluit het gezelschap niet langer af te leiden. Op de valreep krijgt hij nog een korte rondleiding door de pittoreske Doopsgezinde kerk. Gastvrouw Mieke is hier namelijk lid van en vertelt kort over de bezigheden van de kerk. Die blijken voor zo’n kleine kerk talrijk te zijn. Bijzonder is ook dat het Repaircafé voor heel weinig geld een ruimte kan betrekken. ‘Eigenlijk kan het niet meer, zo’n kleine organisatie. Maar de overtuiging van deze gemeenschap is, dat we midden in de samenleving staan. Als we ten onder gaan, dan maar samen’, zegt Mieke, die terloops nog even wijst op de boekenmarkt op vrijdag 20 en zaterdag 21 april. Boeken inleveren kan bij de Doopsgezinde kerk aan de Padkamp 2B te Roden. Dat u het even weet.
Wat: Repaircafé Wanneer: woensdag 4 april Hoe laat: 14:30 uur
