Een verjaordag
Mien vrouw hef niks met heur verjaordaogen. Vaok zeg ze dan : “As moeke jaorig is, is ze nog neit jaorig”. Toen ze vieftig wör- al een paor jaor leden hör - wol ze dat niet thoes veiern”. Wij besloten met de jongste dochter twei week naor Kreta te gaon en hadden daor een hoessie huurd. De aovend veurdat we weg zolden, dee ze de kovver dicht en daorbij schoot het heur zo in de rug, dat ze haost neit meer overend kwam. We gungen toch weg. Toen ’t vleigtuug op Kreta landen zul, kreeg het gien permissie en mus vlak boven de landings- baon een deurstart maoken.Nao een wiede bocht prebeerde hij nog een keer te landen. Opnei boven de landingsbaon kreeg e weer gien permissie, maokte weer een deurstart en vloog wieder. De piloot zee, dat het te gevaorlijk was om te landen,omdat het te haard störmde en het vleigtuug deur de haarde wind in zee kun kommen. De jongste dochter die nog nooit vlogen har, har het zweit in de handen staon. De meisten hadden het trouwens neit te roem. Hij mus naor een aander vleigveld en wij begonnen met 7 uur vertraoging.
Toen we bij oons hoessie waren, zee ik tegen mien vrouw : “ Ik zul best een motorrittie deur de baargen willen maoken.” “Prima, ik kan toch niet veul op dit moment”, zee mien vrouw. “Dan huur ik mörgen een motor en gao hier wat deur de baargen hèen het aailaand over. Ik prebeer eerst even, of ik nao vief- entwintig jaor nog motorrieden kan en as het wat liekt, dan gao ik mörgen der op oet.” Ik har mij een motor oetzöcht en har links en rechts wat omtoerd, kwam terug bij ’t hoessie en zee, dat ik mörgen lös ging. Mien vrouw von het bèest. De volgende mörgen wol ik nog even wat benzine tanken bij de grote weg en vreug de dochter, of ze even met achterop wol. Wij de barg aof naor de grote weg. Ik gooide de tank vol en wij weer terug naor hoes. Maor op de grote weg was er een autorieder, die van links kwam en mij snee. Ik vol in de remmen en door gung de motor onderoet. Wij gleden een end over ’t asfalt en belaandden in een sloot naost de weg. Het har de heule nacht onweerd en regend en de sloot stun vol waoter. Wij kreupen weer op de wal en zagen der neit oet. Wij zaten van onder tot boven onder de klaai. De dochter har gien schrammegie, maor klappertaandde van schrik. Een aandere autorieder stopte en hölp de klaai wat van ons aof te schraopen. Ik har de motor op mien bein kregen en mien heule enkel lag tot op het bot open. Ik ben met de motor weer naor boven reden en wij hebt heul wat kleren zo in de voelnisbak gooid. Ik heb de motor weer inleverd en mus ok naor de dokter. Ik mus een paor maol een tetanusprik hebben en de enkel wör inpakt. Daor lagen wij dan naost mekaor op een ligbère en konden beiden niks. Het weer was ok nog drei keer niks en het was ’s naachts zo kold, dat wij waarm waoter in een fles deden en die as kruuk gebruukten.
Nee, dan kuj wel op de loop gaon veur je verjaordag, maor de duvel achterhaold je toch wel.
Lammert Douwes
