Gezelligheid troef bij culturele uitstapjes voor ouderen
actueel
Stichting Vier het Leven zag 12,5 jaar geleden het levenslicht. ‘Opgericht door twee vriendinnen’, vertelt Monique Bodegom. ‘Zij ontdekten dat ouderen die alleen komen te staan of niet meer naar buiten durven, vaak helemaal niet meer de hort op gingen en thuis bleven. Toen kwamen zij met het idee om ouderen mee te nemen naar het theater. Dit deden ze op eigen vervoer en met kleine groepen.’ Het initiatief van de twee vriendinnen, groeide al snel uit tot een hele organisatie. Binnen no-time steeg het aantal gasten van 600 naar, inmiddels, 20.000 gasten. In de tussentijd werd de stichting opgezet, waarvan het hoofdkantoor in het Noord-Hollandse Huizen staat. Pas 4,5 jaar geleden, streek de stichting neer in het noorden van het land. Monique is regio coördinator en legt uit wat dat inhoud. ‘De stichting deelt de gebieden op in regio’s. Deze gebieden worden bepaald aan de hand van de dichtstbijzijnde theaters. Dat houdt in dat Norg valt onder de regio Assen, terwijl Roden onder de regio Groningen valt. Dat klinkt wat vreemd, omdat beide dorpen in dezelfde gemeente liggen, maar omdat Norg meer Assen- georiënteerd is en Roden meer haar blik richt op Groningen, is er gekozen voor deze verdeling.’
Janny Stroetinga werd vrijwilliger kort nadat de stichting zich in het noorden vestigde. ‘Ik vertolk de rol van gastvrouw’, vertelt zij. ‘Dat houdt in dat ik de gasten ophaal van huis en meeneem naar het theater of een voorstelling. Ik zorg dan dat alles in goede banen wordt geleid.’ Daarbij kan Janny terugvallen op een vooraf bepaald draaiboek, waarin de stichting rekening houdt met haar gasten. ‘Als iemand bijvoorbeeld slechter ter been is, of moeite heeft met horen, dan zetten wij dat in het draaiboek. Zo weten de vrijwilligers wat ze kunnen verwachten en waar ze rekening mee moeten houden’, vertelt Monique. Omdat het hoofdkantoor in Noord-Holland gevestigd is, levert dat nog wel eens wat verwarring op als het gaat om de plaatsen. ‘Toen ik net begon, dachten ze bij het hoofdkantoor nog wel eens dat Peize in Friesland lag bijvoorbeeld’, lacht Janny.
Iedereen die wil, kan op voorhand een informatie/programmaboekje aanvragen met daarin de voorstellingen voor het komende seizoen. Van deze mogelijkheid wordt veel gebruik gemaakt, zo ook door Tiny en Coby. ‘We zitten dan meestal met een groepje bij elkaar en kruisen dan de voorstellingen aan die ons wel wat lijken’, vertelt Tiny. ‘Dan hebben we al veel voorpret. Dat is erg gezellig.’ Coby vult haar aan: ‘Het leuke is dat je tijdens de uitjes nieuwe mensen leert kennen. Het is ook altijd heel gezellig.’ ‘Je ziet dat gasten die vaker meegaan, ook echt bevriend met elkaar raken’, zegt Janny op haar beurt. Zelf beleeft ze veel plezier aan de culturele uitjes, die iedere keer weer een feest zijn.
De gasten van de stichting bestaat enkel uit 65-plussers. Vandaar dat de verspreiding van informatie en programma’s nog ‘gewoon’ per post verlopen. Ook de onderlinge correspondentie verloopt per post. ‘Slechts tien procent van de gasten reserveren online kaarten’, zegt Monique. ‘De rest verloopt nog per post, omdat de gasten dat het fijnst vinden. Het nadeel hiervan, is dat wij het theaterprogramma ruim van tevoren klaar moeten hebben en niet snel een extra voorstelling kunnen toevoegen of eruit kunnen halen. Het is de bedoeling dat wij langzaamaan iets meer gaan digitaliseren, zodat dit wel mogelijk wordt. Dat houdt natuurlijk niet in dat onze gasten straks alles via de computer moeten doen. Corresponderen per post blijft gewoon mogelijk.’ Om toch een stap richting de digitale wereld te zetten, is de stichting druk bezig met de ontwikkeling van een app. ‘Steeds meer ouderen hebben een tablet en sommigen een smartphone. Via een speciale ‘Vier het Leven’- app zouden zij dan ook reserveringen kunnen doen’, zegt Monique. De reserveringen kosten uiteraard geld. ‘Je betaalt een normale prijs. Het voordeel is dat alles verder voor je geregeld is. Je bent verzekerd van een plaats, er wordt drinken verzorgd, het vervoer is geregeld en je hoeft je verder nergens druk om te maken. Dat is het grote verschil’, zegt Monique. Tiny geeft aan dat daar de kracht van Stichting Vier het Leven zit. ‘Vroeger ging ik wel met de Vrouwen van Nu op pad. Daar beleefde ik veel plezier aan, maar ik voelde mij toch enigszins bezwaard omdat ik slecht ter been ben. Ik hobbelde er altijd met mijn rollator achteraan. Dat is bij Vier het Leven niet het geval. Hier is alles voor je geregeld. Ze zetten je voor de deur af en omdat we in kleine groepjes naar de voorstellingen gaan, houdt iedereen rekening met je. Dat is erg fijn.’
Tiny en Coby bezoeken vooral in de winterperiode een aantal voorstellingen met de stichting. ‘Als het mooi weer is, hebben we wel wat anders te doen’, vertelt Coby. ‘Dan gaan we lekker naar buiten om te wandelen of te fietsen. Of we spelen bridge.’ De dames zitten nu midden in ‘hun tweede theaterseizoen’. Voorheen waren het helemaal geen theatermensen. Coby: ‘Ik ging nooit naar het theater. Ook niet naar optredens van de plaatselijke toneelvereniging. Dat vind ik niks aan.’ Ook Tiny ging vroeger zelden naar voorstellingen of optredens. ‘Dat is pas gekomen sinds ik met de stichting mee ga. Ja, vroeger ging ik wel eens met de Vrouwen van Nu ergens heen. Maar dat was niet zo vaak. Achteraf is het op zich wel jammer, want ik beleef er veel plezier aan.’ De dames hebben een vrij verschillende smaak, waardoor ze niet altijd samen naar optredens gaan. Zo houdt Tiny wel van toneel, maar Coby niet. Coby zou graag nog eens naar André Rieu gaan en Tiny lijkt het leuk om Frans Bauer eens te zien. Een voorstelling over Annie M.G. Schmidt staat wel op het gezamenlijke programma van de vriendinnen. Daarnaast gingen ze een tijdje terug met een aantal bewoners van de Garve naar ‘The Lion King’. Daar kunnen de twee kort over zijn. ‘Niks aan, totaal overschat. Het decor leek ook nergens op.’ Waarvan akte.
De stichting is voortdurend op zoek naar ambassadeurs en sponsoren, zo laat Monique weten. ‘Dat is minder leuk werk, maar dat moet ook gebeuren. Om de stichting draaiende te houden, moeten we altijd kijken waar we geld vandaan halen.’ Meer informatie over Stichting Vier het Leven, is te vinden op www.4hetleven.nl.
Stichting Vier het Leven laat ouderen weer uitgaan
NORG – Sinds 4,5 jaar is Stichting Vier het Leven actief in Noord-Nederland. De stichting heeft als hoofddoel om ouderen die niet meer zelf op stap kunnen, willen of durven, uit hun isolement te halen en mee te nemen naar bijvoorbeeld het theater. Uitstapjes in kleine groepen, waarbij alles vooraf geregeld is en waarbij gezelligheid de hoogste prioriteit heeft. In de Garve te Norg spreken Monique Bodegom , regio coördinator van de stichting in Groningen en Drenthe en Janny Stroetinga, vrijwilligster van de stichting, met Tiny en Coby. De twee bewoners van de Garve zijn laaiend enthousiast over Stichting Vier het Leven en vertellen maar al te graag over de uitstapjes die zij maken. ‘De mensen zijn altijd vrolijk en de uitjes zijn een feest’, vinden zij.Stichting Vier het Leven zag 12,5 jaar geleden het levenslicht. ‘Opgericht door twee vriendinnen’, vertelt Monique Bodegom. ‘Zij ontdekten dat ouderen die alleen komen te staan of niet meer naar buiten durven, vaak helemaal niet meer de hort op gingen en thuis bleven. Toen kwamen zij met het idee om ouderen mee te nemen naar het theater. Dit deden ze op eigen vervoer en met kleine groepen.’ Het initiatief van de twee vriendinnen, groeide al snel uit tot een hele organisatie. Binnen no-time steeg het aantal gasten van 600 naar, inmiddels, 20.000 gasten. In de tussentijd werd de stichting opgezet, waarvan het hoofdkantoor in het Noord-Hollandse Huizen staat. Pas 4,5 jaar geleden, streek de stichting neer in het noorden van het land. Monique is regio coördinator en legt uit wat dat inhoud. ‘De stichting deelt de gebieden op in regio’s. Deze gebieden worden bepaald aan de hand van de dichtstbijzijnde theaters. Dat houdt in dat Norg valt onder de regio Assen, terwijl Roden onder de regio Groningen valt. Dat klinkt wat vreemd, omdat beide dorpen in dezelfde gemeente liggen, maar omdat Norg meer Assen- georiënteerd is en Roden meer haar blik richt op Groningen, is er gekozen voor deze verdeling.’
Janny Stroetinga werd vrijwilliger kort nadat de stichting zich in het noorden vestigde. ‘Ik vertolk de rol van gastvrouw’, vertelt zij. ‘Dat houdt in dat ik de gasten ophaal van huis en meeneem naar het theater of een voorstelling. Ik zorg dan dat alles in goede banen wordt geleid.’ Daarbij kan Janny terugvallen op een vooraf bepaald draaiboek, waarin de stichting rekening houdt met haar gasten. ‘Als iemand bijvoorbeeld slechter ter been is, of moeite heeft met horen, dan zetten wij dat in het draaiboek. Zo weten de vrijwilligers wat ze kunnen verwachten en waar ze rekening mee moeten houden’, vertelt Monique. Omdat het hoofdkantoor in Noord-Holland gevestigd is, levert dat nog wel eens wat verwarring op als het gaat om de plaatsen. ‘Toen ik net begon, dachten ze bij het hoofdkantoor nog wel eens dat Peize in Friesland lag bijvoorbeeld’, lacht Janny.
Iedereen die wil, kan op voorhand een informatie/programmaboekje aanvragen met daarin de voorstellingen voor het komende seizoen. Van deze mogelijkheid wordt veel gebruik gemaakt, zo ook door Tiny en Coby. ‘We zitten dan meestal met een groepje bij elkaar en kruisen dan de voorstellingen aan die ons wel wat lijken’, vertelt Tiny. ‘Dan hebben we al veel voorpret. Dat is erg gezellig.’ Coby vult haar aan: ‘Het leuke is dat je tijdens de uitjes nieuwe mensen leert kennen. Het is ook altijd heel gezellig.’ ‘Je ziet dat gasten die vaker meegaan, ook echt bevriend met elkaar raken’, zegt Janny op haar beurt. Zelf beleeft ze veel plezier aan de culturele uitjes, die iedere keer weer een feest zijn.
De gasten van de stichting bestaat enkel uit 65-plussers. Vandaar dat de verspreiding van informatie en programma’s nog ‘gewoon’ per post verlopen. Ook de onderlinge correspondentie verloopt per post. ‘Slechts tien procent van de gasten reserveren online kaarten’, zegt Monique. ‘De rest verloopt nog per post, omdat de gasten dat het fijnst vinden. Het nadeel hiervan, is dat wij het theaterprogramma ruim van tevoren klaar moeten hebben en niet snel een extra voorstelling kunnen toevoegen of eruit kunnen halen. Het is de bedoeling dat wij langzaamaan iets meer gaan digitaliseren, zodat dit wel mogelijk wordt. Dat houdt natuurlijk niet in dat onze gasten straks alles via de computer moeten doen. Corresponderen per post blijft gewoon mogelijk.’ Om toch een stap richting de digitale wereld te zetten, is de stichting druk bezig met de ontwikkeling van een app. ‘Steeds meer ouderen hebben een tablet en sommigen een smartphone. Via een speciale ‘Vier het Leven’- app zouden zij dan ook reserveringen kunnen doen’, zegt Monique. De reserveringen kosten uiteraard geld. ‘Je betaalt een normale prijs. Het voordeel is dat alles verder voor je geregeld is. Je bent verzekerd van een plaats, er wordt drinken verzorgd, het vervoer is geregeld en je hoeft je verder nergens druk om te maken. Dat is het grote verschil’, zegt Monique. Tiny geeft aan dat daar de kracht van Stichting Vier het Leven zit. ‘Vroeger ging ik wel met de Vrouwen van Nu op pad. Daar beleefde ik veel plezier aan, maar ik voelde mij toch enigszins bezwaard omdat ik slecht ter been ben. Ik hobbelde er altijd met mijn rollator achteraan. Dat is bij Vier het Leven niet het geval. Hier is alles voor je geregeld. Ze zetten je voor de deur af en omdat we in kleine groepjes naar de voorstellingen gaan, houdt iedereen rekening met je. Dat is erg fijn.’
Tiny en Coby bezoeken vooral in de winterperiode een aantal voorstellingen met de stichting. ‘Als het mooi weer is, hebben we wel wat anders te doen’, vertelt Coby. ‘Dan gaan we lekker naar buiten om te wandelen of te fietsen. Of we spelen bridge.’ De dames zitten nu midden in ‘hun tweede theaterseizoen’. Voorheen waren het helemaal geen theatermensen. Coby: ‘Ik ging nooit naar het theater. Ook niet naar optredens van de plaatselijke toneelvereniging. Dat vind ik niks aan.’ Ook Tiny ging vroeger zelden naar voorstellingen of optredens. ‘Dat is pas gekomen sinds ik met de stichting mee ga. Ja, vroeger ging ik wel eens met de Vrouwen van Nu ergens heen. Maar dat was niet zo vaak. Achteraf is het op zich wel jammer, want ik beleef er veel plezier aan.’ De dames hebben een vrij verschillende smaak, waardoor ze niet altijd samen naar optredens gaan. Zo houdt Tiny wel van toneel, maar Coby niet. Coby zou graag nog eens naar André Rieu gaan en Tiny lijkt het leuk om Frans Bauer eens te zien. Een voorstelling over Annie M.G. Schmidt staat wel op het gezamenlijke programma van de vriendinnen. Daarnaast gingen ze een tijdje terug met een aantal bewoners van de Garve naar ‘The Lion King’. Daar kunnen de twee kort over zijn. ‘Niks aan, totaal overschat. Het decor leek ook nergens op.’ Waarvan akte.
De stichting is voortdurend op zoek naar ambassadeurs en sponsoren, zo laat Monique weten. ‘Dat is minder leuk werk, maar dat moet ook gebeuren. Om de stichting draaiende te houden, moeten we altijd kijken waar we geld vandaan halen.’ Meer informatie over Stichting Vier het Leven, is te vinden op www.4hetleven.nl.