Henk Halsema Hal
[on] genode gast
RODEN – Na Bathoorn rechts, richting Zeller Auto’s. De verschillende omschrijvingen van mensen aan andere mensen die niet precies wisten waar de nieuwe loods van Volksvermaken Roden nou precies staat, verschilden nogal. Uiteindelijk wist iedereen de prachtige loods gelukkig wel te vinden vrijdagmiddag. Toen werd de loods namelijk officieel geopend en omgedoopt in Henk Halsema Hal. Juist hij maakte zich hard voor de realisatie van een eigen loods en zette zich tot het allerlaatst in voor de financiering van die loods. Vlak voor zijn dood vertelden de Volksvermakers dat de loods zijn naam zou gaan dragen. Dat vond Henk, een man die duidelijk was en geen honderd woorden nodig had waar één volstond, simpelweg ‘klasse’. De opening had iets bijzonders. Aan de ene kant was het een soort van vrimibo – vrijdagmiddagborrel- aan de andere kant was er de familie van Henk en de nagedachtenis aan Henk. Dat gaf het allemaal weer een emotioneel tintje. Dat de familie geroerd was toen het bordje met de naam zichtbaar werd, was logisch. Er vielen tranen. Van trots en verdriet, zoals iedereen vrijdag nog eens dacht aan de veel te vroeg overleden penningmeester. Zelden een mooier eerbetoon, in alle simpelheid, gezien. Voor en na de onthulling van de naam waren er hapjes en drankjes. Voldoende hapjes en drankjes zelfs. De bestuursleden van Volksvermaken stonden als waren zij het bestuur van de Jaarbeurs in een rij opgesteld voor de loods. Zij schudden de handen van de gasten, al staakten zij die plechtigheid wat eerder dan gepland. Ook zij zagen kennelijk in dat dit niet echt iets is dat bij ze past. Passend zijn wel de nieuwe pakken. Cor van der Steeg speelde een voorname rol in de realisatie van de loods en permitteerde zich een spijkerbroek. Hij kwam er mee weg. Albertus Liefferings bril kleurde prima mee met de sterke zonnestralen, Henk Cazemier stond wat onwennig en was vooral bezig met de hapjes, voorzitter Kalfsbeek stond vooraan en Rik van der Es maakte zich wat zorgen over de komst van de hondendagopvang, pal naast/achter de loods. Iets met kwispelen, een aan te leggen hek en blaffende honden. Johan Baard kwam op de fiets en fietste de rode loper over, Herman Holland kwam wat laat, Hein Schaap maakte er een personeelsuitje van en kwam met een busje vol naar de loods. Altijd goed voor de feestvreugde. Jan en Hennie Buiter waren er, net als Margriet van Albertus en Jan Tiesinga, juist terug van een vakantie in Portugal en dus aardig gebruind. Pieter van den Bosch ontbrak evenmin net als een mobiele toiletunit en obers, drankjes en hapjes dus. Er waren zoveel hapjes dat aan het einde van de bijeenkomst gevraagd werd vooral met beide handen toe te tasten. Uiteraard was er een officieel gedeelte waarin Lammert Kalfsbeek de totstandkoming van de loods en de rol van Halsema nog maar eens uitlegde. Wethouder Kosters was er en sprak de aanwezigen even toe. Na de praatjes onthulde Tineke van Henk de naam van de hal en toen werd het dus even stil. Een stilte als mix van emotie, ontroering en dankbaarheid. ‘HHH’, mompelde ook Lieffering, die Hal net als de andere bestuursleden toch beter vond klinken dan HH Loods. Terwijl ober Roy bleef schenken, ging Albertus Hamstra als een van de eerste aanwezigen naar huis. Dat was opmerkelijk. ’Er zit iemand in de auto te wachten. Die wilde niet mee en begint nu toch onrustig te worden’, lachte hij. Jan Herman Kunst, bestuurslid, stak de brand in weer een nieuwe sigaar, Ellen Wynia zag er als altijd stralend uit. Vrijwel niemand die de loods verder grondig inspecteerde, men zag het zo ook wel. Vanaf de bar of net even buiten in de zon. Ondertussen staan de onderstellen klaar en gaat er gebouwd worden. Dat gebeurt niet in ‘de loods van Volksvermaken’ maar dus in de Henk Halsema Hal. Henk is zo voor altijd verbonden aan de Parade. Slechts één ding was nóg mooier geweest. Dat was dat Henk gewoon nog onder ons was. Hij had vrijdag ongetwijfeld iets opgemerkt over de enorme schalen en overdaad aan hapjes en wat dat wel niet kostte. Dat missen we.