‘Het hogere tempo is wel even wennen’

Afbeelding
Sport
Boerakker op de Friese én Marumer toer
BOERAKKER – Voetbal Vereniging Boerakker gaat mee in de vaart der volkeren. De kleine club aan de Olde Ee spartelde jaren rond in de kelder van het amateurvoetbal. De geel-zwarten hebben de weg omhoog gevonden: de derde klasse! En dat trekt spelers aan, als een magneet.  Opvallend is de Friese connectie binnen de Groninger club.
Na de periode Marco van der Veen, staat er in het nieuwe seizoen weer een Fries aan het roer. Jelke Nijboer is de naam, die bekend is in deze omgeving. Het is de broer van Luitzen, die furore maakt bij VEV’67. “Wat we hebben met Friesland? We hebben een advertentie geplaatst en daar kwamen ontzettend veel trainers uit Friesland op af”, verklaart Sietse Vogelzang, Boerakker pur sang. “Nou, is Boerakker ook niet ‘de wereld uit’. Het dorp ligt gunstig, met de snelweg A7 voor de deur. Jelke woont in Wijnjewoude, dat is ook niet ver weg”. Nijboer is 62 jaar. “Het grootste verschil met Marco is de ervaring. En aan de manier van trainen merk je dat hij op hoog niveau heeft geacteerd.  Zijn  trainingsstof en de intensiteit. Hij houdt de jongens constant bezig, ze staan nooit stil. Het tempo ligt hoog, dat is voor iedereen wel even wennen. Van de selectie heeft alleen Michel Wardenier op een hoger niveau gevoetbald. We hebben de doelstelling nog niet uitgesproken. Persoonlijk zeg ik: we houden vier clubs onder ons, dan zijn we veilig. Vorig jaar liep het als een speer en werden kampioen. Jelke (tijdens dit gesprek nog op vakantie, red.) vindt ook dat we met dit materiaal in de derde klasse kunnen blijven. Handhaving. Als we dat redden, dan doen we het goed, zo denkt de hele vereniging erover. De selectie is in de breedte sterker geworden. Doelman Erwin Heidinga is naar TLC gegaan. Maar zijn vervanger, Dennis Helmholt, van Grootegast, is minstens zo goed. Richard Vogelzang is gestopt. Voor Richard was het niveau misschien toch te hoog gegrepen”. En dan is er die sensationele transfer: Marumer Harke Kalfsbeek. “Als hij het op zijn heupen heeft…Je moet hem enthousiast zien te houden. Op de eerste training was hij messcherp. Maar hij moet er wel zin in hebben”. Naast de Friese inbreng, kun je helemaal spreken van een Marumer invasie. Namen waar Boerakker’ Vogelzang – en hij niet alleen- over struikelt. Yannick Lasut en vooral Darryl Matualatupauw. “We noemen hem daarom gewoon Darryl. Hij heeft bij de jeugd van Veendam gespeeld. Na de overschrijvingstermijn heeft hij zich gemeld. Hij is meteen speelgerechtigd. Darryl wilde niet bij Marum blijven. Je moet hem maar eens vragen waarom niet. Onze ‘roodbaard’, Jacob de Wit, zei daarom: kom dan bij ons. Hij heeft een tijdje niet gevoetbald, dus moet het ritme nog oppakken. We proberen overigens ook de jonge jongens uit het tweede bij het eerste te betrekken. We hebben ook wel een man of twintig nodig”. De sportieve prestaties zijn ook niet onopgemerkt gebleven bij de sponsoren, zo blijkt. “We hebben een nieuwe hoofdsponsor voor drie jaar. Het is partycatering De Horn uit Kornhorn, jaarlijks leverancier op het biertoernooi”, zegt Vogelzang, die naast betrokken bij het elftal op Oomkegast de gasten ontvangt. Op de eerste de beste speeldag staat net als vorig jaar Niekerk-Boerakker op het programma. Vorig jaar werd het een attractieve 3-3. En nu? Vogelzang, na plussen en minnen tegen elkaar wegstrepen: “gelijkspel”.
 

UIT DE KRANT