Het kan wel
Puur natuur
Een paar keer had hij mij al gevraagd eens bij hem te komen kijken, Aalt van der Horst, veehouder te Enumatil. Inmiddels alweer 76 jaar en nog steeds aan het werk, maar volgend jaar kapt hij ermee. Dat is jammer, want Aalt houdt rekening met weidevogels. Niet op al zijn land, de schoorsteen moet immers ook roken zegt hij, maar heel wat hectaren worden weidevogelvriendelijk beheerd. Hij heeft er zelfs een mobiele vogelkijkhut staan waar je zicht hebt op een kruidenrijke plas-dras gebied.
Zaterdag was het dan zover en bij deze gelegenheid had ik natuurkenner Herman de Heer ook uitgenodigd aanwezig te zijn. Herman inventariseert weidevogels en kent het gebied goed. Trieste verhalen hoor ik trouwens ook van hem, over de teloorgang van de weidevogelstand, en zaterdag kon ik het met eigen ogen aanschouwen. Ik heb het over het gebied tussen pakweg Enumatil en Oostwold. Mooi weidegebied, ook met potentie en vaak met stukken niet al te intensief gebruikt land, maar weidevogels ho maar. Nou ja, hier en daar een verdwaalde Scholekster of Kievit. Op dat perceel van Aalt na dan. Eromheen ligt meer land van hem, maar daar, hoewel kruidenrijk, viel ook niets te bespeuren. Misschien dat er te weinig bodemleven is waar vogels als de Grutto het van moeten hebben, maar insectenleven, belangrijk voor de opgroeiende jonge vogels, was er wel. Herman was eerst sceptisch toen we vanaf een afstandje het plas-dras terrein aanschouwden. Er vlogen een paar Kieviten en toen nog een Tureluur (foto: Trienke Tijseling), maar allengs werden er meer ontdekt en kwam Herman op het terrein van 3,5 ha uiteindelijk uit op een tiental paartjes Kieviten en 4 paartjes Tureluurs. Watersnippen moesten er ook wel zitten en een Zomertaling was er ook wel eens gezien. ”Het terrein is sterk vooruit gegaan Aalt”, moest Herman bekennen.
Je mag stellen dat Aalt het uit liefhebberij doet, want pas half juli wordt er gemaaid en een keer in het najaar. En er wordt aan naweiden gedaan, met schapen, want op een venige bodem wordt anders de boel aan gort getrapt. Dat levert alles bij elkaar weinig op en dan is het wrang dat Aalt net buiten een gebied valt waar boeren subsidie krijgen wanneer ze aan weidevogelvriendelijk beheer doen. Daar zou best wat tegenover mogen staan. We hadden het ook nog over predatie. Valcamera’s hadden vastgelegd dat (verwilderde) katten de meeste ellende veroorzaken. Daarna kwamen marterachtigen, Bunzing, Hermelijn en Steenmarter. Vossen worden daar in toom gehouden. Overigens zijn mensen altijd de hoofdschuldige geweest van predatie, vooral eierzoekers. Ze laten namelijk geursporen na en voor een Vos is het dan appeltje-eitje. Sommigen van deze lieden denken nog altijd dat ze er goed aan hebben gedaan de eerste eieren uit het nest te halen, omdat er anders toch niets van terecht zou komen. Een idiote veronderstelling, want dat zijn juist de best renderende nesten. Maar goed, je hebt nu eenmaal lieden met vastgeroeste ideeën.
Nadat we van Aalt afscheid hadden genomen en ik Herman had afgezet was ik nog even in de gelegenheid om bij andeNieDijk in Enumatil langs te gaan voor een stukje biologisch vlees. Kon ik gelijk Margriet Knol vragen naar naamgenoot Knol die een veehouderij aan de Traansterweg heeft. Knol was er niet. Te druk bovendien, want er moest gekuild worden. Hij had me eerder gebeld, omdat hij zich erover verbaasde dat er ook geen weidevogels in naburige natuurgebieden zijn te bespeuren. Daar hadden we een boompje over kunnen opzetten, want het komt op nogal wat voorwaarden aan om ze er te krijgen. Het is precair gedoe. Bij naamgenoot Margriet (en Arjan Boer, waar biologisch wordt geboerd, zijn trouwens ook geen weidevogels te bespeuren. De situatie bij Aalt van der Horst leert echter dat het wel kan. Weidevogels zie ik ook niet bij Peter Oosterhof in Roderwolde. Maar hij is wel positief bezig met het inzaaien van kruidenrijke mengsels. Hij wil zelfs helemaal op de biologische toer. Ik hoop uit overtuiging. Ik moest hem bekennen dat ik geen melkdrinker ben. Wel als ik op vakantie in de bergen ben en melk verkrijgbaar is van bergkoeien. Daar proef je de bergbloemen in melk.
Zaterdag was het dan zover en bij deze gelegenheid had ik natuurkenner Herman de Heer ook uitgenodigd aanwezig te zijn. Herman inventariseert weidevogels en kent het gebied goed. Trieste verhalen hoor ik trouwens ook van hem, over de teloorgang van de weidevogelstand, en zaterdag kon ik het met eigen ogen aanschouwen. Ik heb het over het gebied tussen pakweg Enumatil en Oostwold. Mooi weidegebied, ook met potentie en vaak met stukken niet al te intensief gebruikt land, maar weidevogels ho maar. Nou ja, hier en daar een verdwaalde Scholekster of Kievit. Op dat perceel van Aalt na dan. Eromheen ligt meer land van hem, maar daar, hoewel kruidenrijk, viel ook niets te bespeuren. Misschien dat er te weinig bodemleven is waar vogels als de Grutto het van moeten hebben, maar insectenleven, belangrijk voor de opgroeiende jonge vogels, was er wel. Herman was eerst sceptisch toen we vanaf een afstandje het plas-dras terrein aanschouwden. Er vlogen een paar Kieviten en toen nog een Tureluur (foto: Trienke Tijseling), maar allengs werden er meer ontdekt en kwam Herman op het terrein van 3,5 ha uiteindelijk uit op een tiental paartjes Kieviten en 4 paartjes Tureluurs. Watersnippen moesten er ook wel zitten en een Zomertaling was er ook wel eens gezien. ”Het terrein is sterk vooruit gegaan Aalt”, moest Herman bekennen.
Je mag stellen dat Aalt het uit liefhebberij doet, want pas half juli wordt er gemaaid en een keer in het najaar. En er wordt aan naweiden gedaan, met schapen, want op een venige bodem wordt anders de boel aan gort getrapt. Dat levert alles bij elkaar weinig op en dan is het wrang dat Aalt net buiten een gebied valt waar boeren subsidie krijgen wanneer ze aan weidevogelvriendelijk beheer doen. Daar zou best wat tegenover mogen staan. We hadden het ook nog over predatie. Valcamera’s hadden vastgelegd dat (verwilderde) katten de meeste ellende veroorzaken. Daarna kwamen marterachtigen, Bunzing, Hermelijn en Steenmarter. Vossen worden daar in toom gehouden. Overigens zijn mensen altijd de hoofdschuldige geweest van predatie, vooral eierzoekers. Ze laten namelijk geursporen na en voor een Vos is het dan appeltje-eitje. Sommigen van deze lieden denken nog altijd dat ze er goed aan hebben gedaan de eerste eieren uit het nest te halen, omdat er anders toch niets van terecht zou komen. Een idiote veronderstelling, want dat zijn juist de best renderende nesten. Maar goed, je hebt nu eenmaal lieden met vastgeroeste ideeën.
Nadat we van Aalt afscheid hadden genomen en ik Herman had afgezet was ik nog even in de gelegenheid om bij andeNieDijk in Enumatil langs te gaan voor een stukje biologisch vlees. Kon ik gelijk Margriet Knol vragen naar naamgenoot Knol die een veehouderij aan de Traansterweg heeft. Knol was er niet. Te druk bovendien, want er moest gekuild worden. Hij had me eerder gebeld, omdat hij zich erover verbaasde dat er ook geen weidevogels in naburige natuurgebieden zijn te bespeuren. Daar hadden we een boompje over kunnen opzetten, want het komt op nogal wat voorwaarden aan om ze er te krijgen. Het is precair gedoe. Bij naamgenoot Margriet (en Arjan Boer, waar biologisch wordt geboerd, zijn trouwens ook geen weidevogels te bespeuren. De situatie bij Aalt van der Horst leert echter dat het wel kan. Weidevogels zie ik ook niet bij Peter Oosterhof in Roderwolde. Maar hij is wel positief bezig met het inzaaien van kruidenrijke mengsels. Hij wil zelfs helemaal op de biologische toer. Ik hoop uit overtuiging. Ik moest hem bekennen dat ik geen melkdrinker ben. Wel als ik op vakantie in de bergen ben en melk verkrijgbaar is van bergkoeien. Daar proef je de bergbloemen in melk.
