Honderd jaar oude graftrommel gerestaureerd door Nieuw-Roner

Afbeelding
kleintje cultuur

Bijzonder laatste eerbetoon aan overleden moeder

NIEUW-RODEN – Het begon met het vinden van het graf van haar overgrootouders. In Kollum, om precies te zijn. Annita Poeder, woonachtig in Nieuw-Roden, ontdekte daar het graf van haar overgrootouders, van wie totdat moment weinig bekend was. ‘Ik reed op een taxi en kwam via een klant op het spoor. Toen ben ik daar naartoe gegaan en zag ik die oude graftrommel. Eerst dacht ik nog: wat is dat voor rare wastobbe?’, lacht Annita. Toen Annita merkte dat het een graftrommel betrof, raakte ze geïnspireerd. Aangezien de gemeente Kollumerland van plan was het graf te ruimen, kreeg Annita de trommel in bezit. Net als in de meeste graftrommels, lag er in deze een bloemenkrans met porseleinen bloemetjes. Echter, de bladeren en bloemen waren inmiddels al tot stof vergaan. Annita besloot ermee naar het Graftrommelmuseum in Veenhuizen te gaan, waar ze werd geholpen door Pieke van Doorn, eigenaresse van het museum.
Dankzij Pieke van het Graftrommelmuseum leerde Annita over de historie van graftrommels. Zo kwam zij erachter dat de graftrommel die op het graf van haar overgrootouders, ongeveer uit 1917 moet komen. Het museum schatte dat in samenwerking met experts Evert Jan Halkus uit Twello en Leon Bok uit Amsterdam  in. Hierbij wordt onder andere gekeken naar de jaartallen van de graven. Naast de historie van de graftrommels, leerde Annita ook over het restaureren ervan. Desondanks heeft ze alles in geheel eigen stijl gedaan. ‘Ik ga de gerestaureerde graftrommel op het graf van mijn moeder in Nieuw-Roden leggen. Ik wil het dus wel op mijn eigen manier doen.’
Neem nu de rozen in de graftrommels. ‘Eigenlijk is het gebruikelijk dat die wit blijven, maar ik wilde ze toch een kleurtje geven’, zegt Annita. Daarnaast hebben de attributen in haar graftrommel allemaal een betekenis. Zo telt de krans 83 bladeren, één voor ieder levensjaar van haar moeder. Daarnaast zijn er zeven rozen, twee voor haar kinderen, drie voor haar kleinkinderen en twee voor haar achterkleinkinderen. Zelfs over het aantal vergeet-mij-nietjes is nagedacht: dit zijn er 33, omdat Annita’s moeder in 1933 geboren werd. Tot slot voegde Annita nog één lelie toe. ‘Die staat voor mijn moeder. Eigenlijk is een lelie niet gebruikelijk in een graftrommel, maar ik wilde het toch.’
Met de gerestaureerde graftrommel was Annita in totaal 1,5 jaar bezig. ‘Ik werkte er uiteraard niet iedere dag aan, maar er komt wel aardig wat bij kijken.’ Het is vaak precisiewerk, wat nog wel eens frustratie oplevert. Ongebakken porseleinen zijn zeer kwetsbaar. Je breekt zo weer een aantal blaadjes af. Zodoende moest ik vaak weer roosjes en lelies opnieuw maken. In totaal heb ik 20 lelies gemaakt, totdat deze ene lelie heelhuids de oven bereikte. Gelukkig is het allemaal goed gekomen’, verzucht Annita.
Of ze binnenkort weer een graftrommel zal restaureren, is maar de vraag. ‘Ik vond het wél heel leuk’, zegt ze. ‘Ik ben graag creatief bezig en heb ook aangeboden bij het Graftrommelmuseum om te helpen wanneer dit nodig is.’ In totaal zijn er tussen de zeshonderd à duizend graftrommels in heel Nederland. Erg veel zijn dat er dus niet. ‘Of de graftrommels ooit weer populairder gaan worden? Geen idee. Wat je tegenwoordig soms ziet is dat men graftrommels gebruikt om daar een knuffelbeertje in te stoppen, zodat deze niet verloren gaat.’ Deze week is de graftrommel geplaatst op het graf te Nieuw-Roden. Dat gebeurde in de aanwezigheid van familie en vrienden. Voor Annita is het restaureren van een graftrommel, veel meer gebleken dan slechts het ‘laten herleven van historie’. De trommel heeft emotionele waarde en siert nu het graf in Nieuw-Roden.
 

UIT DE KRANT