“Ik hoed me er voor om met klaargestoomde normen en waarden te worden geconfronteerd”

Afbeelding
kleintje cultuur
Multi-creatieveling Foleor van Steenbergen laat zijn schilderijen een eigen leven leiden
Romantische kleding, wit-grijze baard, lange lokken, karakteristieke rode baret. Dat is Foleor van Steenbergen – kunstenaarspseudoniem voor Roelof Hartholt. Foleor is de woordomkering oftewel palindroom van Roelof. Steenbergen is zijn geboorteplek. Roelof (70) woont al jaren in een boerderijtje in Boerakker. Hij is ook al jaren bekend als een multimuzikale veelkunner: Orgel, piano (beiden staan pontificaal in zijn huiskamer opgesteld) bespeelt hij met verve. Maar ook viool en trekzak zijn hem niet vreemd. Dichten is zijn specialiteit. Schilderen is de nieuwe discipline, zeg maar passie, die hij sedert kort beoefent. In galerie Andledon in Den Andel heeft hij zijn eerste expositie, die hij ook graag in deze regio zou willen tonen. Misschien dat dit verhaal daarbij helpt….
Het begon allemaal met het orgel waar hij thuis, op de boerderij, al vroeg les op kreeg. “Meester Meulenbelt uit Nieuw Roden was mijn eerste leermeester,” haalt hij herinneringen op. Foleor werd op zijn dertiende organist in de gereformeerde kerk in de Kanaalstraat in Roden. Later kreeg hij die functie in de Catharinakerk op de Roder Brink. “Daar kerkten de hervormden, dat was voor mij iets ‘luchtiger’ want ik was, nadat de reguliere kerkliederen waren gespeeld, nog wel eens balsturig en ging wereldser liederen ten gehore brengen. Dat viel niet altijd in de smaak.” Zijn mooiste en meest bevredigende organistenperiode had hij als vaste bespeler van het gevangenisorgel in justitiedorp Veenhuizen. “Daar kon ik wat fantasievoller te werk gaan,”lacht hij. Tussendoor was hij ook nog theaterprogrammeur. Maar Foleor heeft, zegt hij een paar keer nadrukkelijk, altijd zijn hart gevolgd. “Ik heb een zwak voor wat ik noem ‘het vergeten woord’. Dat heb ik als dichter geadopteerd. Poëzie en klank gaan voor mij hand in hand. En improviseren, gedachten en actuele zaken een onverwachte draai geven, doe ik graag. Invallen, ook ’s nachts, noteer ik meteen om daar vervolgens verder op te preluderen. Ja, normen zijn me eigenlijk vreemd, want ik houd van toveren met taal. Ik voel mij echt een hoeder van de taal.”
Waarna hij, als tussendoortje, op verzoek laat horen hoe hij ‘toveren op de piano’ ook tot zijn specialiteit heeft gemaakt. Eerst speelt hij de ‘normale’ versie van het oude kinderliedje ‘Altijd is Kortjakje ziek’, waarna hij er zijn eigen, barok-romantische versie van laat horen. Van Steenbergen is scherpzinnig en eigengereid – in de goede zin van het woord – wat muziek en poëzie betreft, hij wil dat ook zijn in zijn nieuwe passie, het schilderen. Uitvoerig demonstreert hij zijn werkwijze, na te hebben verteld dat hij in een redelijk recent verleden schilderles van professional Eke Mekkes, die nu in Frankrijk woont, te hebben gehad. Maar  in het schilderen heeft hij al snel zijn eigen stijl ontwikkeld. Die demonstreert hij uitvoerig. In feite zijn het vijf-luiken die eindigen in een veelkleurige totaalcompositie. Fase 1, demonstreert hij, is het blanco papier dat hij op een tweede vel met in palindroom geschreven tekst beschrijft. In fase drie ‘smijt’ hij à la Jan Cremer verf op het doek waardoor een beeld ontstaat dat een eigen leven gaat leiden. In fase vier, op weer een nieuw blanco vel, werkt hij dat verder uit totdat op vel vijf het kleurrijke resultaat, door hem ‘de bekroning van een kleurrijk verfgebeuren’ genoemd, is ontstaan. Abstract, waaraan je je eigen interpretatie kunt geven.
Wat hij verder gaat doen? “Doorgaan, om me ook op schildergebied verder te ontplooien,” klinkt het beslist uit zijn mond. En hij is  met presentatrice-organisator Christel Elshout al bezig om het door hen georganiseerde jaarlijkse Leekster Dichtersfestival dat eind januari wordt gehouden, een nieuwe impuls te geven. “Weet je waar ik heel verguld mee ben?,” vraagt hij tot slot. “Met de woorden die poëet Ruud Bekkers op zijn facebook pagina aan mij heeft gewijd.” Een verkort fragment daaruit: ‘Alleen de naam getuigt al van een even fluwelen als scherpzinnige signatuur met onnavolgbare drang naar geen ´normaal bestaan´ geconfronteerd aan klaargestoomde normen en waarden.’ Vol overgave zegt Foleor: “Daar sta ik helemaal achter.”
Meer over Foleor van Steenbergen weten? Mail hem via foleor6@hotmail.com
 

UIT DE KRANT

Lees ook