“Mijn wekelijkse beeldhouwles is voor mij nog steeds het ‘Snoepje van de week’”

Afbeelding
kleintje cultuur
Bep Kalb uit Norg leerde aanvankelijk boetseren voor de sociale contacten.
Al meer dan dertig jaar woont Bep Kalb in Norg. Ze kwam er, geboren in het Brabantse en vervolgens wegens overplaatsingen van haar echtgenoot, die in een leidinggevende bij Staatsbosbeheer werkzaam was, voor diens werkzaamheden via Zeeland, Friesland en dus laatstelijk in Drenthe, terecht. En, haast ze zich te vertellen, in Norg woont ze prima. Als kind al tekende ze graag maar ze deed er toen niets mee. Na een opleiding tot kleuterleidster waar ze toen als ‘getrouwde vrouw’ geen baan in kon vinden en een afgekapte studie voor docente handenarbeid besloot ze zich dan eerst maar volledig aan haar gezin, twee kinderen - dochter en zoon – te wijden. Maar toch bleef het kriebelen om iets creatiefs te doen. En ook voor het leggen van sociale contacten kwam ze toen bij boetseerspecialiste Tine de Groot in Norg terecht.
“Ik heb er zeker twee, drie cursussen gevolgd. Tine is een fenomeen, ze helpt en stimuleert je waar ze kan. Ook nu nog heb ik regelmatig contact met haar voor adviezen, ze heeft een groot netwerk in de kunstenaarswereld. Boetseren, werken met klei, deed ik niet alleen op de cursus bij Tine, ik deed het thuis ook. Daarnaast naaide ik veel. Toen ik het met andere hobby’s te druk kreeg ben ik daar mee gestopt. Gelukkig, denk ik nu. Ik kreeg er meer lucht door. Want ik was ook lid van de Nörger Varvers, waar Hetty Steijger mijn docent was. Ik heb veel van haar geleerd. En niet te vergeten was ik ook nog werkzaam bij Licht en Kracht. Maar boetseren en later beeldhouwen trok me toch het allermeest. De doorslag om me daar helemaal aan te wijden was een beeldenexpositie van een Zimbabwese kunstenaar in de hal van een Asser tuincentrum waar ik heen was gegaan om plantjes voor onze tuin te kopen. Toen ik dat werk zag schoot het meteen door me heen: “Dát wil ik. Mijn eerste beeld dat ik kocht was ook van een Zimbabwese kunstenaar in Hijken, waar ik ook mijn eerste beeldhouwcursus volgde. Het beeld staat in onze tuin, samen met beelden die ik allemaal zelf heb gemaakt. Ja, je mag het best een beeldentuin noemen. Ik heb die tijdens een Open Atelier Route van Kunstmomenten Noordenveld ook voor het publiek opengesteld. Dat trok behoorlijk wat bezoekers; eigenlijk zou ik meer moeten exposeren…”
Ter zake nu: Bij een expositie van de Galerie Huis ter Heide zag Kalb werk van de beeldhouwer Klaas Kuiper, die zijn atelier in Assen heeft. “Hij werd mijn leermeester, die me begeleidde en inspireerde. Daarnaast nam ik, buiten de vooral boetseeruren die ik bij Tine de Groot maakte, ook bij het Kunstencentrum in Groningen – de vroegere Snieschoule – les bij Dick Swaak. Hij is vooral een specialist in het maken van torso’s.”
Al die kunstzinnige activiteiten werden Bep Kalb op den duur toch een beetje te veel. Ze stootte veel af maar bleef vooral één discipline volgen: beeldhouwen bij Hans Rikken in Assen. “Geweldig,”zegt ze daarover. “Ik leer bij hem zó veel: werken met klei, steen, hout, mollen maken, met cement werken, alle mogelijkheden om bronzen beelden te maken. Elke keer dat ik naar hem toe ga is dat voor mij het ‘Snoepje van de week’. Thuis werk ik ook veel. Bij enigszins redelijk weer vooral in de carport.”
Haar voorbeelden haalt Bep vooral uit museumbezoeken, uit kunsttijdschriften en kranten. Ze fotografeert ook graag, vooral op vakanties. “Zo heb ik in een kloostertuin eens een prachtig beeldhouwwerk ontdekt; ik ben er wel zestien keer naar toe gegaan om het te bekijken en te fotograferen. Thuis ga ik er dan als voorbeeld mee aan het werk maar wel met mijn eigen interpretatie. Met beeldhouwen kan ik nog jaren doorgaan; je ontdekt steeds weer nieuwe mogelijkheden en invalshoeken. Werken met hout is nu mijn grote passie. Geweldig wat je ook daar in creatief opzicht mee kunt!” Haar echtgenoot, vertelt Bep, bewondert haar werk en is een trouwe adviseur. “Maar hij heeft weer andere hobby’s, zo blijft ons huwelijk fris want we hebben elkaar steeds weer veel te vertellen.”
 

UIT DE KRANT

Lees ook