Minikul week 36 “15

minikul

Er is sinds kort een nieuwe radiozender bij: Radio Remember. Dat is een zogeheten onlinezender, je moet je er op abonneren en de muziek die je dan hoort is helemaal afgestemd op de jaren voor, in en vlak na de Tweede Wereldoorlog. When we were young. Maar Radio Remember is buiten dat het enkel en alleen dat ‘oude’ repertoire brengt ook een vorm van therapie: Demente mensen die dagen apathisch in hun stoel zitten, kunnen er vrolijk van worden, geestelijk opkikkeren. De zender brengt hen met de muziek weer terug in de tijd van toen. En, zo blijkt uit onderzoeken bij (vooral) verzorgingstehuizen die de hele dag Radio Remember hebben aanstaan, het herinnert hen niet alleen aan hun jeugdjaren, brengt hen ook geestelijk in beweging en laat hen met de muziek mee neurieën.

Alleen maar mooi dus. En misschien zelfs voor (nog) niet dementerenden – ik reken mezelf gemakshalve maar tot die groep – een verademing naast het geweld dat de schreeuwende en zichzelf vaak uitermate grappig & gevat vindende discjockeys van Radio 538 & aanverwante jongerenzenders over ons uitstorten.

Het muziekpatroon van Radio Remember is heel overzichtelijk. Ze beginnen elke dag met, laat ik het zó noemen: Wakker worden muziek. Rustig op gang komen met nummertjes als Strangers In The Night of Vera Lynn’s We ‘ll Meet Again. Tijdens koffie- en theetijden, dus tussen 10 en 11 ’s ochtends & 14 en 15 uur ’s middags, klinken wat pittiger melodieën, zoals Eddy Christiani’s (hij leeft nog, is 97 jaar en misschien luister hij er zelf ook wel naar) Daar bij de Waterkant en het wat frivolere Lipstick On Your Collar van Connie Francis. ’s Avonds tussen 18.30 en 22.00 uur wordt de muzikale dag afgebouwd met rustiger nummertjes als Love Me Or Leave Me van Billie Holiday of They Can ’t Take That Away From Me van Louis Armstrong en Ella Fidgerald. En dan is het welterusten. Op zondagochtenden worden er tussen acht en twaalf uur koorzang, psalmen en gezangen voor de liefhebbers ten gehore gebracht.

Als u het mij vraagt – maar dat doet u niet – vind ik Radio Remember een gat in de markt. Ik zou er best een half uurtje naar kunnen luisteren om zelf te mijmeren over de tijden van toen. Niet langer, want daarna ga ik voorlopig toch maar weer moedig voorwaarts. Totdat……

Inderdaad: totdat. Remember!

Henk Hendriks

UIT DE KRANT