‘Moet ik lachen? Dan lach ik. U roept, wij draaien’

||||||||
|||||||| Foto: ||||||||
actueel

Knuffelbeer Dirk Zeelenberg op bezoek bij De Vries XL

RODEN – Eigenlijk toonde Dirk Zeelenberg – vooral bekend van de televisieserie ‘Divorce’- woensdagmiddag alle kenmerken van een bekende Nederlander. Hij was te laat, droeg een zonnebril en was vooral druk met zijn telefoon. Maar Dirk komt overal mee weg. Hij is dé knuffelbeer van de Nederlandse televisie, en dus mag je te laat komen, bellen en je zonnebril ophouden. ‘Dat ik mijn zonnebril draag heeft niets te maken met filmsterrengedrag’, verontschuldigde Dirk zich. ‘Ik heb namelijk een traanoog. Hier, kijk zelf maar.’

Dirk was woensdag te gast bij De Vries XL. Het bedrijf viert de zeventigste verjaardag. Ooit warenhuis, nu de grootste (en mooiste) tuinmeubelenspecialist van Noord Nederland. Een voorbeeldbedrijf ook. De Vries bewijst dat succes vooral een kwestie is van hard werken. Van normaal doen. Niet lullen maar poetsen. De verhuizing van de Kanaalstraat naar de Gedempte Haven bleek bovendien een gouden greep. En dus blijft het zeker niet bij zeventig jaar. Daar komen er nog tenminste zeventig bij. Omdat José de Vries een prijsvraag van Hartman won, kwam Dirk deze kant op. Helemaal onbekend was hij niet in deze regio. Zijn opa woonde namelijk in Norg en bovendien wist hij dat in Roden de beste snackbar van Nederland zit. Dirk is namelijk een goede eter. Een lekkerbekje. Dat is hem een beetje aan te zien, maar zelfs daar komt hij mee weg. Het moet de gemiddelde man in Nederland hoop geven. Een buikje mag. Je zet er een zonnebril bij op en iedereen wil met je op de foto.

Dirk was twee uur lang te gast bij De Vries XL. Hij at een broodje en poseerde. Want iedereen wilde met hem op de foto. Er kwamen woensdag dan ook opvallend veel vrouwen naar de Gedempte Haven. Of zij voor Geert of Dirk kwamen, bleef overigens een vraag. Zoals verwacht had De Vries alles weer prima onder controle. De catering was subliem, de gastvrijheid als altijd. Ook opvallend: de bescheidenheid. Alsof het allemaal niet zo veel voorstelt dat je bedrijf al zeventig jaar bestaat. Alsof iedereen dat kan. Een misvatting dus.
Nadat Dirk met vrijwel iedereen op de foto is geweest, spreekt hij Geert toe. Hij overhandigt hem een bos bloemen en een fles Jagermeister. ‘Bliksem’, zegt Geert, die de door Zeelenberg overgebrachte complimenten meteen doorschuift richting vrouw Tineke. Marco en José werken ondertussen gewoon door. Zoals altijd. Behalve de verjaardag, blijkt De Vries ook al veertig jaar dealer van Hartman, een bedrijf dat ook al weer 45 jaar bestaat. Zeelenberg laat namens Hartman – hij is ambassadeur van het merk- weten dat De Vries de perfecte partner is gebleken. ‘En de eerste officiële dealer van ons merk’, voegt Dirk daar aan toe.
Na nóg wat foto’s, een terecht applaus, heerlijke broodjes, ijs van Marco Geuken en kinderen die heerlijk ravotten op het springkussen, zit het er op. Het was leuk. Het was gezellig en prima verzorgd. Het was typisch De Vries: gewoon. Maar heel dik in orde.

‘Moet ik lachen?’
Dirk Zeelenberg is sinds twee jaar ambassadeur van Hartman. Hij laat zich als het ware uitlenen en doet simpelweg wat van hem gevraagd wordt. ‘Moet ik lachen? Moet ik huilen? Zeg het maar hoor. Ik sta tot jullie beschikking’, zegt hij. De acteur heeft er geen enkele moeite mee om met iedereen op de foto te gaan. Hij lacht op commando. Hij acteert, al is hij volgens Geert een heel gewone man. ‘Ik heb hem al eens eerder op een beurs gesproken en Dirk is echt een prima vent. Niks mis mee’, zegt Geert, en dus zal het wel zo zijn. En wat betreft de bril. Die droeg hij écht vanwege zijn traanoog. Aan het einde van de sessie liepen de tranen namelijk letterlijk over zijn wangen. Daar was helemaal niets gespeeld aan.

||||||||
||||||||
||||||||
||||||||
||||||||
||||||||
||||||||
||||||||

UIT DE KRANT