Natuureducatie
Er zullen best wel mensen zijn die deze column lezen en geen idee hebben waar de letters IVN (zie kader boven) voor staan. Dat staat dus voor ’Instituut voor Natuureducatie en Duurzaamheid’. Dat ’Instituut’ klinkt wel erg officieel, maar zo is de club ooit begonnen. Tussendoor veranderde dat in ’Vereniging…’, maar dat bracht verwarring teweeg en dus werd dat Instituut maar weer van stal gehaald. De rest van de omschrijving dekt de lading zeker.
Namens de IVN-afdeling Roden mag ik hier wekelijks (al bijna 8 jaar lang) deze kolom in de Krant vullen. Trouwe lezers weten dat hetgeen waarover ik schrijf zeer divers is. Dat is mede een gevolg van mijn brede interesse voor tal van natuurzaken en de grote verscheidenheid aan reacties van lezers waarop soms door mij wordt gereageerd. Het kan dus over van alles en nog wat gaan, als het maar aan de natuur gerelateerd is. Een onderdeel waarover ik niet vaak schrijf zijn de jeugdactiviteiten van IVN Roden. Al weer wat jaartjes geleden was er nog een bloeiende jeugdafdeling en hoewel die er niet meer is organiseren we nog wel het één en ander voor de jeugd. Het Scholenproject is zo’n activiteit dat in deze periode op het volkstuincomplex aan de Westeresch in Roden plaatsvindt. Wel jammer is dat de animo van de scholen hiervoor tanende is. Eerst kwamen er wel 16 groepen kinderen van diverse scholen uit de gemeente Noordenveld op af, maar nu nog maar minder dan de helft. En dat terwijl natuureducatie voor kinderen toch heel belangrijk is. Het is te hopen dat volgend jaar weer meer scholen hieraan deelnemen. Vorige week was ik erbij toen een groep van de Openbare Dalton Basisschool De Lindehof uit Een op bezoek kwam. Eén groep kwam onder de hoede van de Volkstuinders, één bij de bijenhouders (van bijenwas werden kaarsen gemaakt die ze mochten meenemen) en de derde bij het IVN. Zij leerden van alles en nog wat over vlinders en rupsen. Tot slot moesten ze aan de hand van een zoekkaart vlinders op naam brengen langs een route waar afbeeldingen van vlinders aan stokken waren bevestigd. De namen werden op een lijstje genoteerd waarbij de rug, om en om, als onderlegger werd gebruikt (foto). Vanwege het koude weer waren er helaas geen echte vlinders te bekennen.
’s Morgensvroeg Een week geleden moest ik ‘s morgens (op zondag) vogel(tje)s inventariseren in De Kleibosch. Vanwege het Kleintje Rodermarkt was de Norgerweg afgesloten en moest ik binnendoor mijn weg vervolgen. Het was pakweg 4.30 uur en in het centrum een drukte van belang. De kroegen waren kennelijk net gesloten en op straat werd er door vele tientallen mensen nog heel wat gekeuveld. Het was een ietwat bizarre gewaarwording: ik die net iets eerder was opgestaan en heel veel mensen die hun bed nog moesten opzoeken. Twee uur later was het trouwens wel heel rustig, op een busje en een veegauto van de gemeentereiniging na. Zij waren er vroeg bij om het straatbeeld weer een ordentelijke uitstraling te geven. Eén stelletje was nog in het centrum aanwezig, waarvan de jongedame haar metgezel leerde hoe een bepaalde dans uitgevoerd moest worden. Een vermakelijk tafereeltje zo vroeg in de ochtend! Af en toe word ik tijdens mijn ochtendsessies begeleid door een vogelliefhebber, hoewel de animo omstreeks deze tijd minder groot is dan in het begin van het broedseizoen. Om vier uur opstaan valt kennelijk niet mee. Zelf heb ik er geen problemen mee, ben meestal voor de wekker al wakker, en pak na de inventarisatie nog een paar uurtjes rust. Meestal zijn het dames die me vergezellen en een enkele keer een man. Dat gaat vrijwel altijd goed op één keer na -al een tijdje geleden- en toen begon ik niet eens echt heel vroeg. Wachten doe ik niet, omdat een bepaalde route wordt gelopen en een verlaat iemand me dan zo kan inhalen. Deze man kwam helemaal niet opdagen en verklaarde later ’die rotwekker’ een beuk te hebben gegeven en was toen weer in slaap gevallen. Ik was tamelijk verbijsterd over deze uitleg, maar liet het in dit geval er maar bij zitten. Maar meestal kom ik er wel op terug als een afspraak over iets niet wordt nagekomen. Daar wordt dan vreemd genoeg soms nog boos op gereageerd ook.