‘We zijn niet meer dan passanten in de tijd’
actueel
Raad neemt afscheid van wethouder Gerrit Alssema
RODEN – Wethouder word je niet, dat ben je. Als iemand bewees het vak wethouder te beheersen, dan was dat toch wel Gerrit Alssema. Er is geen opleiding ‘wethouder/bestuurder’, je bent het zomaar. Vanwege gezondheidsklachten stopt Alssema. Woensdagavond nam de raad van Noordenveld afscheid van een man die de afgelopen een verpletterende indruk maakte. Hoe hij dat deed? Door gewoon zichzelf te blijven.
Innemend, intelligent en warm. Eerlijk, serieus, hartelijk, betrouwbaar en een harde werker. Open en transparant en een man met humor. Het werd allemaal – en nog veel meer- gezegd woensdag, en het klopte allemaal. Behalve het feit dat met Alssema iemand stopt met kennis van zaken, stopt ook de nestor van het college. Ook die rol mag niet onderschat worden. Het is wat betreft de opvolging wellicht dan ook raadzaam iemand van de leeftijd Alssema te zoeken. Iemand met levenservaring vooral, in het verder toch best jonge college. Burgemeester Klaas Smid liet weten dat Alssema ‘de meest verstandige’ beslissing had genomen. ‘Je kunt trots terugkijken. Bijvoorbeeld hoe jij het sociaal domein hebt neergezet en hoe jij met de financiën van deze gemeente bent omgegaan. Je hebt Noordenveld door een uiterst woelige periode geloodst. Je straalde rust en vertrouwen uit en je werkwijze getuigde van creativiteit, talent en lef. Zes miljoen euro heb je bezuinigd. En dat zonder weg te kruipen. Je ging altijd met partijen in gesprek, hoe moeilijk de bezuinigingsboodschap soms ook was. Je liet je zien en dat werd door inwoners, organisaties en instellingen bijzonder gewaardeerd. Voor ons is het wennen, zonder jou aan de collegetafel. Je bent nu weg van de dagelijkse hectiek. Heel moeilijk, maar het lukt je straks echt om meer en meer afstand te nemen. En als ik aan de mens Gerrit denk, dan denk ik aan die pretoogjes. Zeker ook als je kleindochter ter sprake kwam.’ De woorden van Smid kwamen uit zijn hart. Van de burgemeester kreeg de gestopte wethouder het volgens Smid traditionele cadeautje: een tegeltje van de gemeente Noordenveld. Toch een klein tegenvallertje na zo’n prachtige en grootse speech.
Anne Doornbos las woensdagavond op verzoek van Alssema een Drents verhaal voor. Want van die verhalen had Gerrit- zeker voor het duale stelsel- altijd zo genoten. Anne verhaalde op de hem bekende wijze over wethouders, de visboer, lekkerbekkies en een nepsinterklaas. Alssema zat namens de combinatie CDA/ChristenUnie op het pluche, en dus spraken ook Gerard Willenborg en Jeroen Westendorp namens die partijen mooie woorden. Niet onbesproken bleef de kerntakendiscussie, Gerrit werd door beiden verbindend en begripvol genoemd. Ze noemden hem de man van de politieke wijsheid. Proces voor standpunt, noemden ze als voorbeeld. Net zoals Alssema binnenskamers vaak riep dat ‘macht of juist geen macht het luisteren in de weg staat.’ Ook Gerrit’s typerende woordkeuze kwam voorbij, net als het gebruik van zijn IPad en BlackBerry. Tenslotte noemden ze hun wethouder bijzonder waardenvol. Inderdaad; mét de N er tussen.
Uiteraard wilde Alssema het laatste woord en dat kreeg jij. Om precies 19.39 uur zei hij voor het laatst ‘dank u wel, voorzitter’, om daarna aan zijn afscheidsspeech te beginnen. Hoe hij er onder was? Emotioneel, toch wel. Gerrit zag er ook moe uit. Maar het was gewoon Gerrit die er stond. De man die ooit in een zaal vol senioren letterlijk achter een geranium plaatsnam, boos als de zaal was vanwege het verdwijnen van hun Vasalis-gebouw als clubhuis. Maar hij zat er wel. Hij beloofde niets, vertelde gewoon zoals het was. En dus deed hij dat woensdagavond ook. Op z’n Hans van der Laans vertelde hij over zaken die hij tijdens het opruimen van zijn werkkamer tegenkwam. Oude gemeentegidsen, oude rapporten en wijsheden. Alssema noemde de mantelzorgers nog in het bijzonder en dankte ‘de burgers’ voor de samenwerking. ‘Ik kwam bij het opruimen een boekwerkje tegen. ‘Samenwerken met burgers’ is de titel. Wat een waanzin eigenlijk, dat daar een boek over geschreven is. Je gaat toch gewoon met elkaar in gesprek. Heel soms denk ik wel eens dat gemeenten té georganiseerd willen zijn en de ogen wel eens gesloten houden voor de samenleving, voor wat er daar speelt’, zei de wethouder nog. ‘Kijk eens naar voetbalverenigingen, kerken en verenigingen, ze redden zich best. En is dat soms even niet zo, dan moet je er als overheid zijn als luisterend oor, moet je ondersteunend zijn en kijken of je dan maatwerk kunt leveren om samen tot een oplossing te komen. Zo simpel is het in mijn ogen eigenlijk.’ Alssema noemde ook de kwestie baansportcentrum. ‘Een lastige was dat’, zo liet hij weten. ‘Zet elf mannen op een rij en vraag ze alle elf hoe onderhoud aan de baan gepleegd moet worden. Je kreeg elf verschillende antwoorden en alle elf vonden ze dat ze gelijk hadden.’ Vorige week dacht Alssema ook even terug aan de dag dat het college in een zaaltje zat. Gerrit had de telmachine mee en liet weten dat niemand de deur uitging voor er bezuinigingen op papier stonden. ‘Het lukte, want aan het einde van de dag was er 2,4 miljoen euro bezuinigd.’ Alssema dacht terug aan die ontmoeting met die vrouw van 93 die hem een brief had geschreven en haar zorgen uitsprak over thuiszorg. ‘Maar weet je, ik ben maar wethouder geweest. Ik ben me altijd bewust geweest dat je zonder medewerkers echt nergens bent. Een wethouder is de voorkant. Die kan alleen functioneren als er aan de achterkant heel hard gewerkt wordt.’ Tenslotte roemde Alssema ondanks een wat haperende start de wisselwerking met het college. Het was even wennen geweest, maar de verhoudingen waren prima. Het team was naar elkaar toe gegroeid. Net zoals Alssema onthulde ‘joepie’ te hebben geroepen toen bekend werd dat Klaas Smid de nieuwe burgemeester van Noordenveld zou worden. Ze kenden elkaar al enige tijd. ‘Ik heb deze beslissing genomen om erger te voorkomen. En verder moeten we ons niet al te veel verbeelden. We zijn niets meer dan passanten in de tijd.’
RODEN – Wethouder word je niet, dat ben je. Als iemand bewees het vak wethouder te beheersen, dan was dat toch wel Gerrit Alssema. Er is geen opleiding ‘wethouder/bestuurder’, je bent het zomaar. Vanwege gezondheidsklachten stopt Alssema. Woensdagavond nam de raad van Noordenveld afscheid van een man die de afgelopen een verpletterende indruk maakte. Hoe hij dat deed? Door gewoon zichzelf te blijven.
Innemend, intelligent en warm. Eerlijk, serieus, hartelijk, betrouwbaar en een harde werker. Open en transparant en een man met humor. Het werd allemaal – en nog veel meer- gezegd woensdag, en het klopte allemaal. Behalve het feit dat met Alssema iemand stopt met kennis van zaken, stopt ook de nestor van het college. Ook die rol mag niet onderschat worden. Het is wat betreft de opvolging wellicht dan ook raadzaam iemand van de leeftijd Alssema te zoeken. Iemand met levenservaring vooral, in het verder toch best jonge college. Burgemeester Klaas Smid liet weten dat Alssema ‘de meest verstandige’ beslissing had genomen. ‘Je kunt trots terugkijken. Bijvoorbeeld hoe jij het sociaal domein hebt neergezet en hoe jij met de financiën van deze gemeente bent omgegaan. Je hebt Noordenveld door een uiterst woelige periode geloodst. Je straalde rust en vertrouwen uit en je werkwijze getuigde van creativiteit, talent en lef. Zes miljoen euro heb je bezuinigd. En dat zonder weg te kruipen. Je ging altijd met partijen in gesprek, hoe moeilijk de bezuinigingsboodschap soms ook was. Je liet je zien en dat werd door inwoners, organisaties en instellingen bijzonder gewaardeerd. Voor ons is het wennen, zonder jou aan de collegetafel. Je bent nu weg van de dagelijkse hectiek. Heel moeilijk, maar het lukt je straks echt om meer en meer afstand te nemen. En als ik aan de mens Gerrit denk, dan denk ik aan die pretoogjes. Zeker ook als je kleindochter ter sprake kwam.’ De woorden van Smid kwamen uit zijn hart. Van de burgemeester kreeg de gestopte wethouder het volgens Smid traditionele cadeautje: een tegeltje van de gemeente Noordenveld. Toch een klein tegenvallertje na zo’n prachtige en grootse speech.
Anne Doornbos las woensdagavond op verzoek van Alssema een Drents verhaal voor. Want van die verhalen had Gerrit- zeker voor het duale stelsel- altijd zo genoten. Anne verhaalde op de hem bekende wijze over wethouders, de visboer, lekkerbekkies en een nepsinterklaas. Alssema zat namens de combinatie CDA/ChristenUnie op het pluche, en dus spraken ook Gerard Willenborg en Jeroen Westendorp namens die partijen mooie woorden. Niet onbesproken bleef de kerntakendiscussie, Gerrit werd door beiden verbindend en begripvol genoemd. Ze noemden hem de man van de politieke wijsheid. Proces voor standpunt, noemden ze als voorbeeld. Net zoals Alssema binnenskamers vaak riep dat ‘macht of juist geen macht het luisteren in de weg staat.’ Ook Gerrit’s typerende woordkeuze kwam voorbij, net als het gebruik van zijn IPad en BlackBerry. Tenslotte noemden ze hun wethouder bijzonder waardenvol. Inderdaad; mét de N er tussen.
Uiteraard wilde Alssema het laatste woord en dat kreeg jij. Om precies 19.39 uur zei hij voor het laatst ‘dank u wel, voorzitter’, om daarna aan zijn afscheidsspeech te beginnen. Hoe hij er onder was? Emotioneel, toch wel. Gerrit zag er ook moe uit. Maar het was gewoon Gerrit die er stond. De man die ooit in een zaal vol senioren letterlijk achter een geranium plaatsnam, boos als de zaal was vanwege het verdwijnen van hun Vasalis-gebouw als clubhuis. Maar hij zat er wel. Hij beloofde niets, vertelde gewoon zoals het was. En dus deed hij dat woensdagavond ook. Op z’n Hans van der Laans vertelde hij over zaken die hij tijdens het opruimen van zijn werkkamer tegenkwam. Oude gemeentegidsen, oude rapporten en wijsheden. Alssema noemde de mantelzorgers nog in het bijzonder en dankte ‘de burgers’ voor de samenwerking. ‘Ik kwam bij het opruimen een boekwerkje tegen. ‘Samenwerken met burgers’ is de titel. Wat een waanzin eigenlijk, dat daar een boek over geschreven is. Je gaat toch gewoon met elkaar in gesprek. Heel soms denk ik wel eens dat gemeenten té georganiseerd willen zijn en de ogen wel eens gesloten houden voor de samenleving, voor wat er daar speelt’, zei de wethouder nog. ‘Kijk eens naar voetbalverenigingen, kerken en verenigingen, ze redden zich best. En is dat soms even niet zo, dan moet je er als overheid zijn als luisterend oor, moet je ondersteunend zijn en kijken of je dan maatwerk kunt leveren om samen tot een oplossing te komen. Zo simpel is het in mijn ogen eigenlijk.’ Alssema noemde ook de kwestie baansportcentrum. ‘Een lastige was dat’, zo liet hij weten. ‘Zet elf mannen op een rij en vraag ze alle elf hoe onderhoud aan de baan gepleegd moet worden. Je kreeg elf verschillende antwoorden en alle elf vonden ze dat ze gelijk hadden.’ Vorige week dacht Alssema ook even terug aan de dag dat het college in een zaaltje zat. Gerrit had de telmachine mee en liet weten dat niemand de deur uitging voor er bezuinigingen op papier stonden. ‘Het lukte, want aan het einde van de dag was er 2,4 miljoen euro bezuinigd.’ Alssema dacht terug aan die ontmoeting met die vrouw van 93 die hem een brief had geschreven en haar zorgen uitsprak over thuiszorg. ‘Maar weet je, ik ben maar wethouder geweest. Ik ben me altijd bewust geweest dat je zonder medewerkers echt nergens bent. Een wethouder is de voorkant. Die kan alleen functioneren als er aan de achterkant heel hard gewerkt wordt.’ Tenslotte roemde Alssema ondanks een wat haperende start de wisselwerking met het college. Het was even wennen geweest, maar de verhoudingen waren prima. Het team was naar elkaar toe gegroeid. Net zoals Alssema onthulde ‘joepie’ te hebben geroepen toen bekend werd dat Klaas Smid de nieuwe burgemeester van Noordenveld zou worden. Ze kenden elkaar al enige tijd. ‘Ik heb deze beslissing genomen om erger te voorkomen. En verder moeten we ons niet al te veel verbeelden. We zijn niets meer dan passanten in de tijd.’
