‘We worden gedragen door het dorp, ik zou niet weten waar dit nog kan’

PEIZE - Achter het pompstation in Peizerwold gebeurt het tussen kerst en oud en nieuw. In een keet van aaneengeschakelde van oude units worden 24/7 plaatjes gedraaid. Het is het jaarlijkse hoogtepunt van Centraal Team Peize. De opbrengst van de marathonuitzending gaat als altijd naar een goed doel in Peize. Dit keer kan Dagbesteding Ons T Hoes rekenen op een leuke bijdrage. John Bakker begon samen met een paar jongens drieëntwintig jaar geleden een piratenzender in een schuurtje van vier bij vier in Altena. Inmiddels is Centraal Team Peize uitgegroeid tot een club van 47 mannen en vrouwen. Piraterij is het niet meer, de zender is inmiddels legaal. Maar wie de keet binnenstapt voelt het sfeertje van de geheime zender.

In de keet van Centraal Team is het gezelligheid troef. Een Perzisch tapijtje op tafel, een bak speculaasjes in het midden. De mannen van Centraal Team hebben er een complete huiskamer uit de grond gestampt, inclusief een gedateerde bruine eikenhouten keuken. Want er moet een gehaktbal gegeten kunnen worden in de week tussen kerst en oud en nieuw wanneer Centraal Team een week lang 24 uur verzoekjes draait. Als ‘loekie’ (een luik net als bij de Chinees) opengaat en het eerste broodje bal uitgeserveerd wordt, volgen er steevast nog veel meer. De geur van grootmoeders ballen doet menig maag knorren. Een verzoekje kost niks en de drankjes vloeien voor nop. Wel wordt een donatie in één van de melkbussen op prijs gesteld, vertelt initiatiefnemer John Bakker die ook na 23 jaar nog steeds geen dag mist.

John draait een shagje. Kan gewoon in de keet. Zodra Rodermarkt voorbij is, begint de club met de voorbereidingen. Bij de eerste ontmoeting in de keet, eind september, worden de taken verdeeld. Daar komt nog best veel bij te kijken, vertelt John. ‘We moeten vergunningen aanvragen bij Buma, eten en drinken bestellen, de keet opbouwen, apparatuur installeren en de verlichting aansluiten. Na de marathonuitzending trekken we de hele keet leeg. Voor de rest van het jaar komen we er niet meer.’ De keet is een begrip in Peize. Het loopt de hele dag af en aan met mensen die zin hebben in een bakkie en een praatje. Volk uit Paais, maar ook uit Roden, Roderwolde en Eelde weten ze de keet te vinden. ‘De koffie staat hier altijd klaar. De borrel ook. Albert Ananias was hier vanmorgen nog voor de koffie. Kwart over vijf was het. Ieder uur van de dag en nacht zijn hier mensen. ’s Avonds hebben we hier wel tachtig man over de vloer. Als we livemuziek hebben, is er helemaal niet meer door te komen, zo druk. De drankjes geven we weg. De opbrengst bestaat uit donaties die mensen in de melkbussen stoppen. En uit de verkoop van hamburgers en gehaktballen. Aan Tikkies en pinnen doen we niet. Het geld minus de kosten is voor het goede doel. We houden altijd een mooi bedrag over. We worden gedragen door het dorp. Ik zou niet weten waar dit nog kan.’

Vera is 29. Ze hoort ook bij het team. Een jaar of 9 nu, gokt ze. ‘Ik kreeg verkering met Danny, hij zat er toen al bij. Mijn ouders zijn inmiddels ook betrokken. Mijn vader staat achter de bar, mijn moeder in de keuken. Het voelt als één grote familie. Ik ben er zelf bijna elke dag. Meestal ga ik als één van de laatsten naar huis, dat kan maar zo drie uur worden.’

John herinnert zich het nog goed. Die keer dat ze op het erf van Hendrik Hoven op het Achterstewold bezig waren met de marathonuitzending. ‘We werden gepakt met de zender. Piraterij. Onmiddellijk werden we uit de lucht gehaald door de radiocontroledienst, Agentschap Telecom (AT) toen nog. We kregen een beste boete en alle apparatuur waren we kwijt. Er kwamen zóveel donaties binnen van inwoners, onvoorstelbaar. Heel Peize liep leeg. Nog dezelfde avond waren we weer in de lucht.’ John lacht. Er schiet hem nog een anekdote te binnen. ‘Die keer bij de boerderij wat nu Keet Koetje is. Drie dagen waren we bezig met de opbouw. Alles was klaar. Toen kwam het AT langs. Als we de zender aan zouden zetten konden we een dwangsom van 4500 euro tegemoet zien. We hebben alles opgepakt en zijn verkast naar de Boerlaan. In twee dagen hebben we de hele studio (op vrijdagavond) afgebroken en (op zaterdag) opgebouwd. Zondag begonnen we met zenden. Daar hebben we zo’n vier jaar gezeten.’ Halsoverkop verkassen hoort bij een piratenzender. De mannen van Centraal Team gaan prima op een beetje gezonde spanning. Nog twee keer zijn ze daarna verhuisd. De één verkocht zijn land, de ander zijn huis. En toen was er pomphouder Geert Jan Tolner. ‘Kom hier maar heen’, zei hij, lacht John. ‘We hopen hier nog jaren door te gaan. En moeten we toch weer weg, gaan we door. Wij stoppen niet.’

Terug naar het goede doel. Dagbesteding Ons T Hoes in Peize dus. ‘Wij kiezen bewust voor een lokaal doel. Leuk allemaal, op de fiets springen voor de Alpe d’HuZus, maar dat geld gaat op de grote hoop. Zie je niks van terug. Hier zie je hoe het geld besteed wordt. Het Zomerbad, de Hoprank, de ijsvereniging en het hertenkamp hebben al eens een cheque van ons ontvangen. De dankbaarheid is zo groot. Ons T Hoes wil voor het geld leuke activiteiten organiseren voor de deelnemers zodat zij ook eens een extraatje hebben. Dat zijn toch mooie dingen?’

Op 20 januari is er een nieuwjaarsborrel bij Café Ensing in Peize. Dan wordt ook de cheque uitgereikt. En daar maakt Centraal Team Peize ook graag weer een feestje van. ‘We hebben livemuziek van José Wolter en Experando. We beginnen om 21:00 uur en de entree is gratis. De drankjes dit keer niet, haha.’