Peizenaar sleept gemeente voor de rechter wegens vochtproblemen
actueel
Het is schemerdonker in Peize. In een oude, maar zeer fraaie woning aan de Oude Velddijk, wacht Andrea de Gier. De docente biologie aan het Willem Lodewyk Gymnasium en het Augustinus College te Groningen, geeft een rondleiding door de benedenverdieping van het huis. Wat opvalt is dat de planken van de vloer omhoog staan. ‘Het valt nu wel mee’, zegt Andrea. ‘Maar in de zomer is het vreselijk. Dan staan bijna alle planken schots en scheef.’ Om de geruïneerde vloer nog enigszins te verdoezelen, heeft Andrea her en der tapijten neergelegd. ‘Maar wanneer je er over heen loopt, dan merk je wel dat de vloer er gewoon niet meer goed in ligt.’ Dat merk je inderdaad. De planken liggen zowaar los in de grond en het piept en kraakt van alle kanten. Buiten dat het geen fraai gezicht is, is het ook gevaarlijk. Het gevaar om te struikelen ligt op de loer.
De vloer is niet het enige probleem. Op de 200 jaar oude gebinten van de woning staat schimmel, evenals op de speculaasplaten, in de houten kasten en in de keuken. Alles van hout, is aan het schimmelen. ‘In de wc zijn onderste rij tegels van gebroken. Dat is nog iets waar ik mee zou kunnen leven, maar het hoort natuurlijk niet zo’, zegt Andrea. Opmerkelijk is, dat zelfs aan de binnenkant van de houten kasten schimmel staat. De oorzaak van deze problemen, ligt aan de hoge grondwaterstand. Hier maakte Andrea in 2010 al melding van. ‘We maakten eind 2010 melding van een vochtprobleem. In het najaar van 2011 hebben drie verschillende experts ons laten weten, dat de problematiek te wijten is aan de hoge en sterk stijgende grondwaterstand. “De gemeente heeft veel sloten gedempt toen de wijk de Lange Streek gebouwd werd. Het water kon nergens naar toe en liep naar het laagste gedeelte, naar onze boerderij dus die een aanzienlijk stuk lager ligt. De zandgrond onder de keukenvloer is doordrenkt van vocht.”
’ De bevindingen van de onderzoeken, legde zij voor aan de gemeente die de onderzoeken van de hand wezen. De reden: de onderzoeken zouden niet objectief zijn. Via de gemeente zijn er op den duur peilbuismetingen gedaan, die aangaven dat het grondwater tot dertig centimeter onder de vloer van de familie De Gier stond. ‘De toenmalige wethouder, de heer Huisman, heeft hier verder nooit op gereageerd. Sowieso werd ik niet uitgenodigd voor een gesprek, ondanks dat ik al vaker contact zocht.’ De komst van wethouder Henk Kosters, veranderde de zaak niet. ‘Ook hij heeft nooit thuis gegeven. Hij is hier wel eens geweest om de schade met eigen ogen te zien. Dan wees ik hem op de vloer en keek hij ernaar. Hij zei verder niets, reageerde niet eens.’
In april 2017 komen twee deskundigen van advies- en ingenieursbureau Tauw langs. Op dat moment is de advocaat van Andrea, de advocaat van de gemeente, twee ambtenaren en Andrea zelf aanwezig. De conclusies van het rapport liegen er niet om: alles wijst op de verantwoordelijkheid van de gemeente. De gemeente kan zich echter niet vinden in de bevindingen van het rapport en zeggen weer dat het onderzoek niet onafhankelijk is. De frustratie nam bij Andrea alleen maar toe. ‘Alsof het in mijn belang zou zijn om partijdig onderzoek in te laten stellen. En daarbij: als Tauw niet onafhankelijk is, dan mag voor mijn part wel een ander onderzoeksbureau erbij worden gehaald. Wij hebben al van zoveel experts gehoord dat de vochtproblemen aan de gemeente te wijten zijn, dat ik gewoon zeker weet dat ik gelijk heb.’
Het is echter vooral de houding die Andrea ontzettend stoort. ‘De gemeente heeft geen goede beurt bij mij gemaakt en wethouder Kosters al helemaal niet. Ik moest zelf telkens achter ze aan om een gesprek te beginnen. Daarnaast ben ik gewoon jaren niet serieus genomen. Ik hou er ook helemaal niet van om iemand voor de rechter te slepen, maar de gemeente laat mij geen keus. Naar de pers stappen is ook niet iets dat ik graag doe, maar mijn advocaat heeft het geadviseerd.’
De vochtproblemen zorgen ook voor een aanslag op de gezondheid van de familie De Gier. ‘Sinds de problemen zijn toegenomen, zit één van mijn zoons aan de pufjes en ben ik vaker ziek. Ik wil dat dit opgelost wordt, maar begreep al dat het jaren kan duren. Als we de zaak van de gemeente winnen – waar ik wel vanuit ga – dan zullen zij waarschijnlijk in hoger beroep gaan en door procederen. Het is dus niet zomaar opgelost.’ Het huis verkopen is geen optie. ‘Ik zit in een vergelijkbare situatie als de mensen in Groningen. Ik kan dit huis niet verkopen, want zo krijg ik er niets voor.’ ‘Op 22 januari heb ik een gesprek met wethouder Kosters. Dat heb ik zelf moeten regelen, typisch voor de houding van de gemeente. Ik denk niet dat er wat bijzonders uitkomt, maar wie weet.’ Bij het ter perse gaan van deze krant, heeft wethouder Kosters nog niet met Andrea om tafel gezeten. In een reactie laat de wethouder het volgende weten: ‘Ik heb vanmiddag een gesprek met mevrouw De Gier. We liggen qua standpunten zover uit elkaar, dat ik niet denk dat we er uit gaan komen. Maar we wachten het af.’
Klik voor het filmpje van de bewegende vloer van Andrea de Gier in Peize
‘Ik zit in een vergelijkbare situatie als de mensen in Groningen’
PEIZE – Al acht jaar voert Andrea de Gier uit Peize een verwoede strijd met de gemeente. Door een te hoog grondwaterpeil, heeft Andrea’s woning inmiddels al meer dan 100.000 euro aan schade opgelopen. Andrea stapt nu naar de rechter. ‘Ik heb acht jaar lang dit probleem aangekaart bij de gemeente en ik ben telkens niet serieus genomen’, zegt zij hierover. Nu ligt er een claim van één ton. Desondanks is geld niet het belangrijkste, zegt Andrea. ‘De ellende die ik de afgelopen jaren heb ervaren is het ergste. Ik heb daar niet om gevraagd en het is zeer frustrerend. Ik wilde het telkens oplossen met de gemeente, maar zij wilden dit niet. Naar de rechter stappen zit niet in mijn karakter, maar ik zie momenteel geen andere keuze.’Het is schemerdonker in Peize. In een oude, maar zeer fraaie woning aan de Oude Velddijk, wacht Andrea de Gier. De docente biologie aan het Willem Lodewyk Gymnasium en het Augustinus College te Groningen, geeft een rondleiding door de benedenverdieping van het huis. Wat opvalt is dat de planken van de vloer omhoog staan. ‘Het valt nu wel mee’, zegt Andrea. ‘Maar in de zomer is het vreselijk. Dan staan bijna alle planken schots en scheef.’ Om de geruïneerde vloer nog enigszins te verdoezelen, heeft Andrea her en der tapijten neergelegd. ‘Maar wanneer je er over heen loopt, dan merk je wel dat de vloer er gewoon niet meer goed in ligt.’ Dat merk je inderdaad. De planken liggen zowaar los in de grond en het piept en kraakt van alle kanten. Buiten dat het geen fraai gezicht is, is het ook gevaarlijk. Het gevaar om te struikelen ligt op de loer.
De vloer is niet het enige probleem. Op de 200 jaar oude gebinten van de woning staat schimmel, evenals op de speculaasplaten, in de houten kasten en in de keuken. Alles van hout, is aan het schimmelen. ‘In de wc zijn onderste rij tegels van gebroken. Dat is nog iets waar ik mee zou kunnen leven, maar het hoort natuurlijk niet zo’, zegt Andrea. Opmerkelijk is, dat zelfs aan de binnenkant van de houten kasten schimmel staat. De oorzaak van deze problemen, ligt aan de hoge grondwaterstand. Hier maakte Andrea in 2010 al melding van. ‘We maakten eind 2010 melding van een vochtprobleem. In het najaar van 2011 hebben drie verschillende experts ons laten weten, dat de problematiek te wijten is aan de hoge en sterk stijgende grondwaterstand. “De gemeente heeft veel sloten gedempt toen de wijk de Lange Streek gebouwd werd. Het water kon nergens naar toe en liep naar het laagste gedeelte, naar onze boerderij dus die een aanzienlijk stuk lager ligt. De zandgrond onder de keukenvloer is doordrenkt van vocht.”
’ De bevindingen van de onderzoeken, legde zij voor aan de gemeente die de onderzoeken van de hand wezen. De reden: de onderzoeken zouden niet objectief zijn. Via de gemeente zijn er op den duur peilbuismetingen gedaan, die aangaven dat het grondwater tot dertig centimeter onder de vloer van de familie De Gier stond. ‘De toenmalige wethouder, de heer Huisman, heeft hier verder nooit op gereageerd. Sowieso werd ik niet uitgenodigd voor een gesprek, ondanks dat ik al vaker contact zocht.’ De komst van wethouder Henk Kosters, veranderde de zaak niet. ‘Ook hij heeft nooit thuis gegeven. Hij is hier wel eens geweest om de schade met eigen ogen te zien. Dan wees ik hem op de vloer en keek hij ernaar. Hij zei verder niets, reageerde niet eens.’
In april 2017 komen twee deskundigen van advies- en ingenieursbureau Tauw langs. Op dat moment is de advocaat van Andrea, de advocaat van de gemeente, twee ambtenaren en Andrea zelf aanwezig. De conclusies van het rapport liegen er niet om: alles wijst op de verantwoordelijkheid van de gemeente. De gemeente kan zich echter niet vinden in de bevindingen van het rapport en zeggen weer dat het onderzoek niet onafhankelijk is. De frustratie nam bij Andrea alleen maar toe. ‘Alsof het in mijn belang zou zijn om partijdig onderzoek in te laten stellen. En daarbij: als Tauw niet onafhankelijk is, dan mag voor mijn part wel een ander onderzoeksbureau erbij worden gehaald. Wij hebben al van zoveel experts gehoord dat de vochtproblemen aan de gemeente te wijten zijn, dat ik gewoon zeker weet dat ik gelijk heb.’
Het is echter vooral de houding die Andrea ontzettend stoort. ‘De gemeente heeft geen goede beurt bij mij gemaakt en wethouder Kosters al helemaal niet. Ik moest zelf telkens achter ze aan om een gesprek te beginnen. Daarnaast ben ik gewoon jaren niet serieus genomen. Ik hou er ook helemaal niet van om iemand voor de rechter te slepen, maar de gemeente laat mij geen keus. Naar de pers stappen is ook niet iets dat ik graag doe, maar mijn advocaat heeft het geadviseerd.’
De vochtproblemen zorgen ook voor een aanslag op de gezondheid van de familie De Gier. ‘Sinds de problemen zijn toegenomen, zit één van mijn zoons aan de pufjes en ben ik vaker ziek. Ik wil dat dit opgelost wordt, maar begreep al dat het jaren kan duren. Als we de zaak van de gemeente winnen – waar ik wel vanuit ga – dan zullen zij waarschijnlijk in hoger beroep gaan en door procederen. Het is dus niet zomaar opgelost.’ Het huis verkopen is geen optie. ‘Ik zit in een vergelijkbare situatie als de mensen in Groningen. Ik kan dit huis niet verkopen, want zo krijg ik er niets voor.’ ‘Op 22 januari heb ik een gesprek met wethouder Kosters. Dat heb ik zelf moeten regelen, typisch voor de houding van de gemeente. Ik denk niet dat er wat bijzonders uitkomt, maar wie weet.’ Bij het ter perse gaan van deze krant, heeft wethouder Kosters nog niet met Andrea om tafel gezeten. In een reactie laat de wethouder het volgende weten: ‘Ik heb vanmiddag een gesprek met mevrouw De Gier. We liggen qua standpunten zover uit elkaar, dat ik niet denk dat we er uit gaan komen. Maar we wachten het af.’
Klik voor het filmpje van de bewegende vloer van Andrea de Gier in Peize
