Peter Zuidema uit Tolbert studeert op z’n 41e voor dominee
actueel
‘Mijn gevoel werd bevestigd: dit is zó gaaf’
TOLBERT – Is kind al, leek het hem interessant om dominee te worden. Maar ja, hij was een havoleerling. Om dominee te worden moet je van goeie huize komen, dacht hij. Over een goed stel hersens beschikken. De universitaire opleiding tot theoloog duurt 6 jaar. Dus werd Peter Zuidema uit Tolbert leerkracht. Ook niks mis mee, jarenlang stond Peter met veel plezier voor de klas van het Rehoboth in Hoogkerk en tot voor kort van de Springplank in Leek. Tot voor kort. Want Peter besloot alsnóg de opleiding tot predikant te volgen.
Het was even een dingetje. Zeker geen besluit dat je zomaar neemt. Peter Zuidema sprak er over met zijn vrouw. Zij adviseerde hem de toelatingsprocedure te volgen om te ontdekken of het iets was dat hij echt wilde. De procedure is nodig omdat Zuidema niet over de geëiste vooropleiding beschikt. Zijn levenservaring kwam heel goed van pas. “Mijn voorkennis was misschien iets minder, maar levenservaring heb ik des te meer. Mijn gevoel werd bevestigd: dit is zó gaaf!” Maar daarmee was Zuidema er nog niet. Want met een eigen huis en drie tieners is een baan opzeggen niet het eerste dat in je opkomt. “Ik ben in gesprek gegaan met de mensen van mijn kerk, de gereformeerde kerk vrijgemaakt in Tolbert. Heb ze verteld over mijn plan. Het kan niet zo zijn, dat jij de ambitie en het talent hebt om predikant te worden, de opleiding niet kan volgen omwille van de financiën, zeiden ze. De kerk heeft een fonds opgericht en uit dat fonds krijg ik een vaste maandelijkse vergoeding. Nu ben ik aan de studie. Als het meezit ben ik in 2019 klaar. Op duit moment ga ik ook al af en toe voor in de kerk. Leidt de preek. Als een soort stage. Het is de bedoeling dat ik straks iedere zondag mijn eigen preek heb.”
Zuidema ziet de wereld veranderen. Individualistischer worden. Een zorgelijke ontwikkeling vindt hij het. “Natuurlijk, eigen keuzes maken kan goed zijn. Maar soms gaan die keuzes ook ten koste van elkaar. Maar we moeten oppassen dat we niet de gemeenschappelijkheid verliezen. Staat het eigen belang voorop, gaat het mis. Dat zie je overal. Een voltooid leven is ook zo’n punt. Moet je zeggen dat het je eigen keuze is om eruit te stappen? Ik vindt van niet. Straks lopen we over 10 jaar allemaal met een pil op zak. Zo van: als ik er zat van ben stap ik eruit. Wat een wereld krijg je dan. Ik pleit voor samen.” Of de kerk daar nog wel het juiste instituut voor is, willen we van Zuidema weten. Kerken lopen immers leeg, dat is een ontwikkeling die al jaren gaande is. “Je moet je sowieso afvragen of de kerk mensen kan bereiken. De leden kunnen dat wel. Ik geloof niet in een zeepkist op de markt om je boodschap te verkondigen. Wij moeten een leesbare brief zijn. Mensen op een andere manier proberen te bereiken. Dat doen we straks ook weer met de Openluchtviering op 3 september op Podium Nienoord. ‘Mag ik dan bij jou’, is het thema. Naar het lied van Claudia de Breij. Zo kunnen mensen op een heel laagdrempelige manier in aanraking komen met het geloof. We proberen het zo min mogelijk op een kerkdienst te laten lijken. De viering begint om 14:30. Iedereen is van harte welkom!”
TOLBERT – Is kind al, leek het hem interessant om dominee te worden. Maar ja, hij was een havoleerling. Om dominee te worden moet je van goeie huize komen, dacht hij. Over een goed stel hersens beschikken. De universitaire opleiding tot theoloog duurt 6 jaar. Dus werd Peter Zuidema uit Tolbert leerkracht. Ook niks mis mee, jarenlang stond Peter met veel plezier voor de klas van het Rehoboth in Hoogkerk en tot voor kort van de Springplank in Leek. Tot voor kort. Want Peter besloot alsnóg de opleiding tot predikant te volgen.
Het was even een dingetje. Zeker geen besluit dat je zomaar neemt. Peter Zuidema sprak er over met zijn vrouw. Zij adviseerde hem de toelatingsprocedure te volgen om te ontdekken of het iets was dat hij echt wilde. De procedure is nodig omdat Zuidema niet over de geëiste vooropleiding beschikt. Zijn levenservaring kwam heel goed van pas. “Mijn voorkennis was misschien iets minder, maar levenservaring heb ik des te meer. Mijn gevoel werd bevestigd: dit is zó gaaf!” Maar daarmee was Zuidema er nog niet. Want met een eigen huis en drie tieners is een baan opzeggen niet het eerste dat in je opkomt. “Ik ben in gesprek gegaan met de mensen van mijn kerk, de gereformeerde kerk vrijgemaakt in Tolbert. Heb ze verteld over mijn plan. Het kan niet zo zijn, dat jij de ambitie en het talent hebt om predikant te worden, de opleiding niet kan volgen omwille van de financiën, zeiden ze. De kerk heeft een fonds opgericht en uit dat fonds krijg ik een vaste maandelijkse vergoeding. Nu ben ik aan de studie. Als het meezit ben ik in 2019 klaar. Op duit moment ga ik ook al af en toe voor in de kerk. Leidt de preek. Als een soort stage. Het is de bedoeling dat ik straks iedere zondag mijn eigen preek heb.”
Zuidema ziet de wereld veranderen. Individualistischer worden. Een zorgelijke ontwikkeling vindt hij het. “Natuurlijk, eigen keuzes maken kan goed zijn. Maar soms gaan die keuzes ook ten koste van elkaar. Maar we moeten oppassen dat we niet de gemeenschappelijkheid verliezen. Staat het eigen belang voorop, gaat het mis. Dat zie je overal. Een voltooid leven is ook zo’n punt. Moet je zeggen dat het je eigen keuze is om eruit te stappen? Ik vindt van niet. Straks lopen we over 10 jaar allemaal met een pil op zak. Zo van: als ik er zat van ben stap ik eruit. Wat een wereld krijg je dan. Ik pleit voor samen.” Of de kerk daar nog wel het juiste instituut voor is, willen we van Zuidema weten. Kerken lopen immers leeg, dat is een ontwikkeling die al jaren gaande is. “Je moet je sowieso afvragen of de kerk mensen kan bereiken. De leden kunnen dat wel. Ik geloof niet in een zeepkist op de markt om je boodschap te verkondigen. Wij moeten een leesbare brief zijn. Mensen op een andere manier proberen te bereiken. Dat doen we straks ook weer met de Openluchtviering op 3 september op Podium Nienoord. ‘Mag ik dan bij jou’, is het thema. Naar het lied van Claudia de Breij. Zo kunnen mensen op een heel laagdrempelige manier in aanraking komen met het geloof. We proberen het zo min mogelijk op een kerkdienst te laten lijken. De viering begint om 14:30. Iedereen is van harte welkom!”
