Plaats: De Hullen, Roden
[on] genode gast
Plaats: De Hullen, Roden
Datum: 5 oktober
Tijd: 14.00 uur
RODEN – Handbal in de Hullen. Mwah. Interessant? Wél als het gaat om handballende kinderen, gadegeslagen door hun moeders. Moeders? Ja, want woensdag bleek bepaald geen papa-dag. En dus moesten de kinderen van groep 8 van de scholen in Noordenveld met de support van hun moeders. Het Valkhof werd woensdag de grote winnaar. Gymnastiekgoeroe Harry Oolders zag dat het goed was.
Van een afstandje bekijkt Oolders de wedstrijden. Hoewel het voor hem echt een opgave is, houdt hij de kaken stijf op elkaar. ‘Ik geef les aan heel veel scholen in Noordenveld. Ik wil geen partij kiezen. Ik coach dus niet. Ik kijk uiteraard wel goed.’ Oolders zou Oolders niet zijn – fanatiek als hij is- als hij na de wedstrijd niet toch wat tips geeft. ‘Jullie hadden wel met 7-0 moeten winnen. Jullie spelen veel te druk. Speel meer over.’ Die konden de spelers van het uiteindelijk winnende team van Het Valkhof in hun zak spelen. Oolders bekeek de wedstrijden met gefronste wenkbrauwen. ‘De motoriek van de kinderen, het blijft een probleem. Het lopen. Het uurtje dat ik ze gemiddeld les geef is te weinig om daar iets aan te kunnen doen. En het algehele niveau hè. Loopt sterk terug. Overal. Net als de publieke belangstelling. De maatschappij wordt egoïstischer’, zei Oolders. Overigens blijft de Roner onverminderd fanatiek. Of het nou gaat om handbal, voetbal of basketbal. Het maximale uit een kind halen, het blijft zijn doel. Het handbaltoernooi voor de groepen 8 bestaat al een jaar of dertig. Verbazingwekkend is het enthousiasme bij de kinderen, zoals dat ook altijd het geval is bij het korbaltoernooi. De aanwezige coaches van voetbalteams zullen hun ogen uitgekeken hebben. Snel omschakelen? Ze kunnen het dus wel degelijk. Ook het niveau viel niet eens tegen. Wéll sloeg de paniek toe als het doel in zicht kwam. Te vaak werd van te grote afstand op doel gegooid.
Lucien Sahetapy was één van de weinige vaders die aanwezig was. Hij bekeek de prestaties van zoon Safan, die overigens net als pa (vroeger) erg goed kan voetballen. Ook Marc Brink was één van de weinige vaders in de Hullen. Hoewel ook voetbalman, genoot hij van de inzet en de drive van de kinderen. Oh ja, in de kantine van de Hullen zat nog een vader: Wim Sloterwijk. Hij dronk koffie met een groepje moeders.
Rianne Bosten coachte het winnende team. Haar aanwijzingen waren prima, al bleek het volume van haar stem te gering. Dus bereikten die aanwijzingen de spelers slechts zelden. Hoewel haar ploeg elke wedstrijd won, ergerde ze zichtbaar aan het soms egoïstische spel van de jongens. Weer die drang naar de goal. Tot aan de middellijn werd samen gespeeld, daarna predikten de spelers de ROHDA-religie. Recht Op Het Doel Af. Maar nogmaals: het enthousiasme vergoedde veel.
Erik Beumer keek van een afstandje toe. Beumer is directeur van zowel Het Palet in Roderwolde als De Flint in Nietap. De kinderen van Het Palet maakten zich – drie minuten voor aanvang van de eerste wedstrijd- zorgen. Hun leidster is er nog niet. ‘Komt door dat nieuwe rooster’, liet Beumer weten. Gelukkig was ze net op tijd en bereikte haar team de eindstrijd. En dat met een voetballer – van Jeep- tussen de palen. Beumer is overigens erg te spreken over het nieuwe rooster én over de kinderen in Roderwolde. ‘Kinderen in Roderwolde zijn meer ‘speelkinderen’ dan elders. In Rowol maken ze nog hutten en zijn kinderen meer buiten. Ja, echt waar. Je ziet dat terug in hun sportprestaties. Bovendien krijgen zij twee uur per week les van Harry. En dat zet zoden aan de dijk.’ Ondertussen wordt het drukker en drukker in de Hullen. Moeders, een verdwaalde vader en opa’s en oma’s komen hun (klein)kinderen aanmoedigen. Er kon er woensdag maar één de beste zijn: Het Valkhof 1. Al kostte het doelman Niels – ook al een voetballer tussen de palen- letterlijk bloed zweet en tranen. Een gescheurde nagel zorgde voor het nodige bloed. Het drukte de pret niet. Niet een seconde.
RODEN – Handbal in de Hullen. Mwah. Interessant? Wél als het gaat om handballende kinderen, gadegeslagen door hun moeders. Moeders? Ja, want woensdag bleek bepaald geen papa-dag. En dus moesten de kinderen van groep 8 van de scholen in Noordenveld met de support van hun moeders. Het Valkhof werd woensdag de grote winnaar. Gymnastiekgoeroe Harry Oolders zag dat het goed was.
Van een afstandje bekijkt Oolders de wedstrijden. Hoewel het voor hem echt een opgave is, houdt hij de kaken stijf op elkaar. ‘Ik geef les aan heel veel scholen in Noordenveld. Ik wil geen partij kiezen. Ik coach dus niet. Ik kijk uiteraard wel goed.’ Oolders zou Oolders niet zijn – fanatiek als hij is- als hij na de wedstrijd niet toch wat tips geeft. ‘Jullie hadden wel met 7-0 moeten winnen. Jullie spelen veel te druk. Speel meer over.’ Die konden de spelers van het uiteindelijk winnende team van Het Valkhof in hun zak spelen. Oolders bekeek de wedstrijden met gefronste wenkbrauwen. ‘De motoriek van de kinderen, het blijft een probleem. Het lopen. Het uurtje dat ik ze gemiddeld les geef is te weinig om daar iets aan te kunnen doen. En het algehele niveau hè. Loopt sterk terug. Overal. Net als de publieke belangstelling. De maatschappij wordt egoïstischer’, zei Oolders. Overigens blijft de Roner onverminderd fanatiek. Of het nou gaat om handbal, voetbal of basketbal. Het maximale uit een kind halen, het blijft zijn doel. Het handbaltoernooi voor de groepen 8 bestaat al een jaar of dertig. Verbazingwekkend is het enthousiasme bij de kinderen, zoals dat ook altijd het geval is bij het korbaltoernooi. De aanwezige coaches van voetbalteams zullen hun ogen uitgekeken hebben. Snel omschakelen? Ze kunnen het dus wel degelijk. Ook het niveau viel niet eens tegen. Wéll sloeg de paniek toe als het doel in zicht kwam. Te vaak werd van te grote afstand op doel gegooid.
Lucien Sahetapy was één van de weinige vaders die aanwezig was. Hij bekeek de prestaties van zoon Safan, die overigens net als pa (vroeger) erg goed kan voetballen. Ook Marc Brink was één van de weinige vaders in de Hullen. Hoewel ook voetbalman, genoot hij van de inzet en de drive van de kinderen. Oh ja, in de kantine van de Hullen zat nog een vader: Wim Sloterwijk. Hij dronk koffie met een groepje moeders.
Rianne Bosten coachte het winnende team. Haar aanwijzingen waren prima, al bleek het volume van haar stem te gering. Dus bereikten die aanwijzingen de spelers slechts zelden. Hoewel haar ploeg elke wedstrijd won, ergerde ze zichtbaar aan het soms egoïstische spel van de jongens. Weer die drang naar de goal. Tot aan de middellijn werd samen gespeeld, daarna predikten de spelers de ROHDA-religie. Recht Op Het Doel Af. Maar nogmaals: het enthousiasme vergoedde veel.
Erik Beumer keek van een afstandje toe. Beumer is directeur van zowel Het Palet in Roderwolde als De Flint in Nietap. De kinderen van Het Palet maakten zich – drie minuten voor aanvang van de eerste wedstrijd- zorgen. Hun leidster is er nog niet. ‘Komt door dat nieuwe rooster’, liet Beumer weten. Gelukkig was ze net op tijd en bereikte haar team de eindstrijd. En dat met een voetballer – van Jeep- tussen de palen. Beumer is overigens erg te spreken over het nieuwe rooster én over de kinderen in Roderwolde. ‘Kinderen in Roderwolde zijn meer ‘speelkinderen’ dan elders. In Rowol maken ze nog hutten en zijn kinderen meer buiten. Ja, echt waar. Je ziet dat terug in hun sportprestaties. Bovendien krijgen zij twee uur per week les van Harry. En dat zet zoden aan de dijk.’ Ondertussen wordt het drukker en drukker in de Hullen. Moeders, een verdwaalde vader en opa’s en oma’s komen hun (klein)kinderen aanmoedigen. Er kon er woensdag maar één de beste zijn: Het Valkhof 1. Al kostte het doelman Niels – ook al een voetballer tussen de palen- letterlijk bloed zweet en tranen. Een gescheurde nagel zorgde voor het nodige bloed. Het drukte de pret niet. Niet een seconde.
