Plaats: ijsbaan, Roden
(On)genode gast
Plaats: ijsbaan, Roden
Datum: 18 januari
Tijd: 16.00 uur
RODEN – Ongenode gast was totaal verrast toen woensdagmiddag de telefoon piepte. ‘IJsbaan Roden gaat open’ stond er. Meer niet. Grapje vast, want twee dagen eerder had Jan Slenema, voorzitter van IJsclub Roden, immers nog laten weten dat de schaatsen voorlopig wel weer in de kast konden. Ongenode gast ging op onderzoek uit.
Eerst terug naar maandag. ‘Nog zeker drie nachten vorst. Graadje of zeven, acht, negen onder nul. Pas dan zal er een centimeter of zeven ijs liggen en pas dan gaan we eens bekijken of we de ijsbaan open kunnen gooien. Niet eerder. Bovendien: er ligt allemaal sneeuw op het dunne laagje ijs en het gaat niet meer zo streng vriezen. Berg je schaatsen maar weer op.’ dat zei Slenema maandagmiddag. Omdat Ongenode gast geen schaatsen heeft, hoefde er ook niets opgeborgen te worden. De woorden van de voorzitter bleken niet heel veel waard, want woensdagmiddag ging de ijsbaan inderdaad open. Wel met de ondertitel ‘alleen voor kinderen’. Zwaargewichten kon het ijs kennelijk nog niet aan. En ach, begrijpelijk ook. Als er dan toch ijs ligt, doe er dan ook alles aan om even open te gaan. Al is het maar heel even en alleen voor kinderen. De afgelopen jaren bestond het werk van de ijsclubs in de regio immers vooral uit het winterklaar maken van de ijsbaan, verzamelen voor een foto in de Krant en tevergeefs wachten op vorst. Achter 2017 staat nu in elk geval een kruisje. Er is geschaatst op de baan.
Dat schaatsen, dat viel overigens wel wat mee. Schaatsen is een vak apart. Schaatsen op natuurijs helemaal. Een groepje jongens bindt de verstofte schaatsen onder en laat weten zeker wel al geschaatst te hebben. Op Kardinge. De mannetjes hebben dan nog geen besef van het feit dat er groot verschil bestaat tussen natuur- en kunstijs, iets waar ze overigens al heel snel achter komen. Bovendien, zo ervaart een meisje in een werkelijk prachtige roze jas, maakt het ijs geluid. En dus moet opa het ijs op om het meisje naar de kant te tillen. Want zo gaat dat. Het lijkt allemaal mooi, kinderen denken wel te kunnen schaatsen, maar in werkelijkheid valt dat tegen. Het aankleden en het onder binden van schaatsen duurt bij heel jonge kinderen vaak langer dan de ijspret zelf. Enfin; Jan Slenema was uiteraard ter plaatse, net als bestuurslid De Klerk en bestuurslid Spaan. Slenema droeg een muts en versleepte een bankje. Later schonk hij koffie in. Wie er als de kippen bij was, was Henk Cazemier. De Volksvermaker. Alsof hij al in de startblokken stond en op het bericht wachtte. Henk fungeerde woensdag als oppas-opa, zoals meer opa’s en oma’s met de kleinkinderen aan kwamen wandelen. Een aantal had nog snel even schaatsen aangeschaft. Of schaatsen, het fenomeen glij-ijzers bleek populair; een wat moderne uitvoering van de alom geroemde houtjes. Het bericht dat de ijsbaan open is, is snel bekend. Jacob Slenema twittert namens zijn vader. De tweet sorteert effect, want het wordt drukker en drukker. Zelfs Bé Hagenauw meldt zich aan het Windgat en ziet dat de ondertitel ‘alleen voor kinderen’ niet door iedereen gelezen is. Ook wat oudere jongen wagen zich namelijk op het ijs. IJs dat er – volgens kenners- mag zijn. IJs dat niet tegenvalt en ijs waar de allerjongste kinderen nogal wat moeite mee hebben. Dan biedt de slee echter uitkomst. Er hangt zelfs een slee aan de boom, klaar om te gebruiken. Voor Ongenode gast, bepaald niet gekleed om naar de ijsbaan te gaan, is het overigens lastig mensen te herkennen. Ja, Beetje9 en voorzitter Slenema. Henk Cazemier; die mis je niet. De mensen op het ijs zijn in vele gevallen echter zo goed ingepakt, dat herkenning amper mogelijk is. Ze zouden zo een bank kunnen overvallen. Ondertussen kraakt de ijsvloer. Volgens insiders is dat een goed teken, het meisje dat door opa van het ijs was getild en net weer terig op de baan was, denkt daar anders over. En dus moet opa opnieuw aantreden. IJspret op de ijsbaan in Roden. Toch nog. Prachtig vooral voor de 125-jarige IJsclub Roden.
Eerst terug naar maandag. ‘Nog zeker drie nachten vorst. Graadje of zeven, acht, negen onder nul. Pas dan zal er een centimeter of zeven ijs liggen en pas dan gaan we eens bekijken of we de ijsbaan open kunnen gooien. Niet eerder. Bovendien: er ligt allemaal sneeuw op het dunne laagje ijs en het gaat niet meer zo streng vriezen. Berg je schaatsen maar weer op.’ dat zei Slenema maandagmiddag. Omdat Ongenode gast geen schaatsen heeft, hoefde er ook niets opgeborgen te worden. De woorden van de voorzitter bleken niet heel veel waard, want woensdagmiddag ging de ijsbaan inderdaad open. Wel met de ondertitel ‘alleen voor kinderen’. Zwaargewichten kon het ijs kennelijk nog niet aan. En ach, begrijpelijk ook. Als er dan toch ijs ligt, doe er dan ook alles aan om even open te gaan. Al is het maar heel even en alleen voor kinderen. De afgelopen jaren bestond het werk van de ijsclubs in de regio immers vooral uit het winterklaar maken van de ijsbaan, verzamelen voor een foto in de Krant en tevergeefs wachten op vorst. Achter 2017 staat nu in elk geval een kruisje. Er is geschaatst op de baan.
Dat schaatsen, dat viel overigens wel wat mee. Schaatsen is een vak apart. Schaatsen op natuurijs helemaal. Een groepje jongens bindt de verstofte schaatsen onder en laat weten zeker wel al geschaatst te hebben. Op Kardinge. De mannetjes hebben dan nog geen besef van het feit dat er groot verschil bestaat tussen natuur- en kunstijs, iets waar ze overigens al heel snel achter komen. Bovendien, zo ervaart een meisje in een werkelijk prachtige roze jas, maakt het ijs geluid. En dus moet opa het ijs op om het meisje naar de kant te tillen. Want zo gaat dat. Het lijkt allemaal mooi, kinderen denken wel te kunnen schaatsen, maar in werkelijkheid valt dat tegen. Het aankleden en het onder binden van schaatsen duurt bij heel jonge kinderen vaak langer dan de ijspret zelf. Enfin; Jan Slenema was uiteraard ter plaatse, net als bestuurslid De Klerk en bestuurslid Spaan. Slenema droeg een muts en versleepte een bankje. Later schonk hij koffie in. Wie er als de kippen bij was, was Henk Cazemier. De Volksvermaker. Alsof hij al in de startblokken stond en op het bericht wachtte. Henk fungeerde woensdag als oppas-opa, zoals meer opa’s en oma’s met de kleinkinderen aan kwamen wandelen. Een aantal had nog snel even schaatsen aangeschaft. Of schaatsen, het fenomeen glij-ijzers bleek populair; een wat moderne uitvoering van de alom geroemde houtjes. Het bericht dat de ijsbaan open is, is snel bekend. Jacob Slenema twittert namens zijn vader. De tweet sorteert effect, want het wordt drukker en drukker. Zelfs Bé Hagenauw meldt zich aan het Windgat en ziet dat de ondertitel ‘alleen voor kinderen’ niet door iedereen gelezen is. Ook wat oudere jongen wagen zich namelijk op het ijs. IJs dat er – volgens kenners- mag zijn. IJs dat niet tegenvalt en ijs waar de allerjongste kinderen nogal wat moeite mee hebben. Dan biedt de slee echter uitkomst. Er hangt zelfs een slee aan de boom, klaar om te gebruiken. Voor Ongenode gast, bepaald niet gekleed om naar de ijsbaan te gaan, is het overigens lastig mensen te herkennen. Ja, Beetje9 en voorzitter Slenema. Henk Cazemier; die mis je niet. De mensen op het ijs zijn in vele gevallen echter zo goed ingepakt, dat herkenning amper mogelijk is. Ze zouden zo een bank kunnen overvallen. Ondertussen kraakt de ijsvloer. Volgens insiders is dat een goed teken, het meisje dat door opa van het ijs was getild en net weer terig op de baan was, denkt daar anders over. En dus moet opa opnieuw aantreden. IJspret op de ijsbaan in Roden. Toch nog. Prachtig vooral voor de 125-jarige IJsclub Roden.
