Plaats: Snow en Co, Roden
[on] genode gast
Plaats: Snow en Co, Roden
Datum: 13 januari
Tijd: 18.30 uur
RODEN – Een mooie kaart, een mooie locatie en afscheid van een mooie man. Zakenkring-voorzitter Jan Spandaw kreeg vrijdagavond een afscheidsreceptie aangeboden. Daar kwamen een mannetje en vrouwtje of honderd op af. Het ontbrak de gasten aan niets. Ongenode gast was er bij.
Je kunt het minder treffen. Niet zelden vertrekken voorzitters geruisloos van het toneel. Niet echter Spandaw. Logisch ook, want hij was in totaal een jaar of 36 bij de club betrokken. Als voorzitter en bestuurslid. Als bewerker van de gemeentelijke politiek. Als brandjesblusser. Als iemand die zorgde voor lieve vrede. Als iemand met een mening. Als iemand die tot de houten jas – voorzitter of niet- de belangen van ondernemend Roden zal dienen. Of er ook gesproken werd? Nogal. Jan vertelde een van zijn beste verhalen ooit, Jan Buiter kwam aan het woord, Emiel van der Heide ook, Johan Hummel (opvolger Spandaw) stelde zich voor en burgemeester Smid overhandigde Jan de eremedaille van de gemeente. En dat deed Jan wat. In een uur speechwerk, kreeg Spandaw een keer of twintig applaus. Hij werd er verlegen van. Wie klapten voor de scheidend voorzitter? Wilma Pol bijvoorbeeld, de kapster. Hein Schaap bijvoorbeeld, die er meteen na de maaltijd een duurloopje uitgooide. Paul Reiné informeerde naar Debbie en Stephan Bulthuis liet weten niet elke dag onder de zonnebank te liggen. Fred van Unen was er, net als Hennie, vrouw van Jan. Laatstgenoemde had overigens een aardige tip voor de gasten. ‘In geval van ziekte: bezoek de slijter in plaats van de apotheek.’ Ook gezien: Sjors en Rika. Ids Dijkstra, Alex Wekema, Reint Jan Auwema en Henk Kosters. Makelaar Van Hoogen, ook van de partij, net als Jeanette van Bertjan. Bart de Vries (even, de pubquiz wachtte) en Pieter, uitbater van de skischool, bijgestaan door Wendelien, Ruth, een bordenwasser en Ilse. Sterk team overigens.
Hans van der Laan was er ook, met Wilma. Hans liet weten ietsje minder mee te krijgen, nu hij geen burgemeester meer is. Emiel van der Heide – Catrin was er ook – mocht Spandaw benoemen tot erevoorzitter. Toen al werd Jan emotioneel. Toen de burgemeester niet veel later met de eremedaille aan kwam, was Spandaw even gebroken. ‘Veel te veel’, zei hij. Nou ja, waarom? 36 jaar strijden voor de belangen van ondernemend Roden, het is ook niet niks. Over Jan werden anekdotes verteld. Jan zelf bleef als altijd serieus. Ging gewoon in op de zaken die de aandacht blijven vragen, ging in op het belang van Zakenkring Roden en prees vriend Buiter. Benjamin Berghuis mis je niet. De jurist is fotogeniek, valt altijd op. Femke van Daan Nijman bedankte Jan ook al voor zijn inzet en dat deed ook Marc Kooistra, visspecialist. Jaroen Cazemier liet zijn vinger zien na de fietstocht van zijn huis naar Snow en Co. De vinger zag er merkwaardig uit. Platter. ‘Door de kou’, zei Cazemier, namens Volksvermaken van de partij met kompaan Rik van der Es.
Ate Visser keek of de organisatie met zorg omging met bij hem geleend materiaal, de stamppot maaltijd smaakte de aanwezigen heerlijk. En ondertussen bleef Pieter maar schenken. Er werd gepraat, genetwerkt en de nieuwjaarswensen ontbraken niet. Dus werd er ook volop gekust. Jan’s partner Liesbeth hoeft voorlopig geen bloemen te kopen en Jan zelf had een cadeautje voor de bestuursleden. Enige klacht: de speeches duurden ietsje te lang en het werd wat warm in dat uur. Bertjan Stadman zorgde voor opluchting door wat deuren te openen, de voordeur van Snow en Co ging vanzelf open vanwege de storm die Roden teisterde. Veel mensen wilden wachten tot de storm wat ging liggen en bleven hangen. En nog even hangen en nog langer hangen. Jan Spandaw was toen al weg. Hij parkeerde de auto pal voor de ingang, laadde met zoon Bart de geschenken in en verdween naar huis. Op Jan werd door de achterblijvers gedronken. Aan Johan Hummel de taak de kikkers in de kruiwagen te houden.
