Powervrouw Rolina Bekkema: ‘Ik moest het hotel draaiende houden én zorgen dat de meiden gelukkig zijn. Dat was heftig’

Afbeelding
(On)genode gast
RODEN – ‘Mag het ook iets later? Ik krijg net een boeking en een partij binnen. En de meiden moet ik nog even naar het zwembad brengen’, appt Rolina Bekkema de redacteur van de Krant. Tuurlijk. We weten inmiddels dat er niets onvoorspelbaarder is dan de agenda van een powervrouw. Halverwege de middag zitten we aan de tafel die bestaat uit een woeste boomstam met een glasplaat in het privégedeelte van het KY-hotel. “Koffie?”, roept Rolina –tiptop verzorgd in haar grijze, aansluitende  jurkje met bijpassend lang vest en haar zwarte laarzen met hak van zeker 10 centimeter- uitgelaten.  In haar eentje runt de moeder van drie jonge meiden haar hotel dat inmiddels internationale bekendheid geniet. Chinezen, Canadezen, Japanners, Amerikanen en zakelijke gasten uit heel Europa bivakkeren met regelmaat in het hotel in de monumentale boerderij aan de Brink. Tijd voor een verhaal met powervrouw Rolina Bekkema die pizza’s liever knipt dan snijdt. “Dat gaat veel sneller.”
Terwijl Rolina een vers bakkie voorschotelt, doet ze nog tien andere dingen. Met haar mobiel tussen schouder en oor staat ze de beller ter woord, ordent het granieten keukenblad, draait de voordeur van het hotel van het slot, want gasten. Werkelijk alles in het fraaie hotel -van indeling, vloertegels, verlichting tot bedlinnen- komt uit haar koker. Zelf bedacht, getekend en ingericht. O ja, ook nog voor een groot gedeelte zelf uitgevoerd. Rolina is niet te beroerd om de verfkwast ter hand te nemen. Of de houten vloerdelen aan elkaar te lijmen waarmee ze de keuken aan de buitenkant heeft bekleed. De boormachine staat in huize Bekkema standaard op de plank onder het kookeiland. “Ik hou d’r van. Hobby is het. Ik ben creatief en gek op inrichten. Het enige waar ik geen verstand van heb is elektriciteit en waterleiding. Nou ja, en het metselwerk, dak en constructie dan. Dat hebben we uitbesteed.” Niet dat uitbesteden ook betekent dat ze de boel volledig uit handen geeft. Nee zeg. Rolina zit overal bovenop. Klust mee met de kerels, checkt of alles volgens tekening verloopt, is niet vies van een goeie mop, bakt tussen de middag frikadellen voor ze en voorziet de mannen van een koud biertje als het werk erop zit. “Als je meehelpt, accepteren ze dat je vrouw bent. Ze nemen dingen aan van je. En als ik eens wat vroeg, deden ze het voor me. Probleemloos.”
Rolina kocht de boerderij in 2008 samen met haar toenmalige vriend met de bedoeling er een hotel te beginnen. Rolina dan, ze wilde iets voor haarzelf dat ze goed kon combineren met het moederschap. Maar van de ene op de andere dag stond ze er alleen voor. Moest ze in haar eentje het hotel –dat nog niet af was- zien draaiende te houden en tegelijkertijd zorgen dat haar meiden van toen 6,7 en 9 niets te kort kwamen. “Zo ineens zit je middenin een vechtscheiding. Mijn ex wilde het hotel plotseling ook hebben. Ik voerde gesprekken met advocaten, de Raad van de Kinderbescherming, ondertoezichtstelling, deurwaarders en de bank. De hypotheek moest wel betaald. En de meiden moesten gelukkig zijn. Een bizarre tijd. Zó heftig. Eén keer heb ik zitten janken. Helemaal in het begin. Toen kwam Albert (Ananias, de buurman, red.) binnen. Hij zei: ‘Rolina, ophouden met janken. Je kan het. Jij gaat gewoon door. Hij gaf me de schop onder m’n kont die ik nodig had. Daar heb je op zo’n moment meer aan dan dat iemand naast je gaat zitten van: ‘goh, wat is dit erg’. Ik raapte mezelf bij elkaar en zei hardop: oké, nu kun je twee dingen doen: de kop laten hangen of doorgaan. Ik koos voor het laatste. Het was erop of eronder.”
Het hotel aan de Brink –waar ze ook feesten, bourgondische barbecues, bruiloften en uitvaarten houdt- in Roden geniet inmiddels internationale bekendheid. Van de States tot Nieuw Zeeland. Het KY-hotel (naar de familie Kymmell, die het pand ooit in bezit hadden) draait als een tierelier. Gasten uit heel de wereld laten zich in de watten leggen door alle luxe, voortreffelijke faciliteiten en niet in de laatste plaats de persoonlijke touch die Rolina zo belangrijk vindt. Of nee, het állerbelangrijkste. Want daar onderscheidt ze zich mee, zegt ze. Die persoonlijke benadering maakt dat ze gewaardeerd wordt met een 9,6 door Booking.com, een Booking.com-award heeft binnengesleept, net als de Zoover-award, Tripadvisor-award en al voor het vierde jaar achter elkaar bekroond is met een Michelin-ster. “Zelf zag ik niet dat het allemaal zo bijzonder was. Dat kwam eigenlijk toen een journalist van het AD hier overnachtte. Hij heeft er een halve pagina over geschreven, dat ook in een reisblad is gepubliceerd. Het heeft me ontzettend veel reacties opgeleverd. Ik zie het heel simpel: goede faciliteiten is een pré, comfort en uitstraling zijn een must, maar je eigen gedrevenheid, motivatie en vriendelijkheid zijn het állerbelangrijkst. Je heet een gast welkom. Regelt alles voor ze. Daarnaast: ik kan voorbeelden geven van wat er allemaal mogelijk is. Liever zeg ik: wat maakt jouw feest onvergetelijk? Verdiep je erin.” Een mooi voorbeeld van dat persoonlijke sausje is een uitvaart van een minister een tijdje geleden. Had ze half politiek Den Haag over de vloer, inclusief minister president Mark Rutte. Overal had ze petitfours en bonbons neergezet. De overleden minister was een ouwe snoeper, werd ze gewaar. “Ze vonden het geweldig dat ze dat terugzagen.”
Rolina geniet van haar werk. Iedere dag opnieuw. Of ze nu in een mantelpakje boekingen bespreekt, of met haar laarzen op de grasmaaier zit, alles doet ze met even veel plezier. “Dat raad ik trouwens iedereen aan: ga iets doen wat je leuk vindt. Daar blijf je jong bij. Ga je niet met plezier naar je werk, heb je niet de juiste baan. Geld vind ik van ondergeschikt belang. Daarom heb ik ook geen nieuwe auto. Ik doe liever iets leuks met de meiden.” Liefdevol praat ze over dochters Alice, Britt en Sophie. Omschrijft ze als lief en zelfstandig. Al gaat het er ook wel eens even flink tekeer onderling. “Ontploft de boel net als er gasten aan de andere kant van de deur staan, haha. Maar ach, dat zijn incidenten. Ik ben trots op ze.  Mijn familie is prioriteit nummer één. Altijd. Door alle gedoe rondom de scheiding waren de scores op school niet al te best. Ik voelde wel: ze kunnen méér. Ik heb er geen druk op gelegd. Komt vanzelf, dacht ik. Een kind moet vooral kind kunnen zijn. Een gelukkig mens zijn is belangrijker dan carrière of een hoge opleiding. Die zelfstandigheid brengt ze ver, daar ben ik van overtuigd. Ze hebben allemaal hun eigen drukke agenda. Sporten veel of spreken af met vriendinnen. En maken ’s ochtends zelf hun broodtrommels klaar. Dat heb ik ze meteen aangeleerd. Want dat gaat echt niet lukken als je ’s morgens ook het ontbijt moet serveren voor je gasten. Theo (Rolina’s nieuwe liefde, red.) stond verbaasd toen hij het tafereel voor het eerst aanschouwde. ‘Het moet niet gekker worden’, zei hij toen hij zag dat we hier het brood knippen met een schaar. Maar kom op, dat gaat veel sneller dan snijden. Met pizza’s doen we hetzelfde. Scheelt een hoop tijd.”
Hoewel Rolina geniet, haar werk ziet als hobby en zich geen dag verveelt, is er ook een keerzijde. Niet alles is hosanna. Tijd voor een sociaal leven is er nauwelijks. De toko draait altijd door. 24/7. “Even spontaan ergens een borrel drinken zit er niet in. Ik heb weinig tijd voor vrienden. Dat komt ook omdat ik ruime in- en uitchecktijden heb. Een vertraagde vlucht is geen probleem. Ik doe om half één ’s nachts met even veel plezier de deur open als om vier uur ’s middags. Of ik nog toekomstplannen heb? Ideeën heb ik altijd. Ik zie wel wat er op mijn pad komt. De Ot en Sien-camping overnemen lukte niet, dat was een teleurstelling, zeker, maar ik raak er niet van in de put. Mocht er zich nog een keer zo’n kans voordoen, ga ik er met hetzelfde enthousiasme tegenaan.”
 
 
 

UIT DE KRANT