‘Uit meningsverschillen kunnen goede ideeën ontstaan’

Afbeelding
actueel
Anne Doornbos kijkt terug op raadsperiode
EEN – In mei 2013 stopte Anne Doornbos (1948) als gemeentesecretaris in Noordenveld. Hij ging met pensioen, maar zou de gemeentelijke politiek niet vaarwel zeggen. Integendeel zelfs. Doornbos besloot raadslid te worden voor de PvdA Noordenveld. Zo kwam hij aan de ‘andere kant’ te zitten. Dat beviel hem goed. ‘Als gemeentesecretaris moet je je nog wel eens verbijten. Als raadslid kun je wat terugzeggen, het debat aangaan. Daar heb ik veel plezier aan beleefd.’ Zo herinnert hij zich de debatten met Jeroen Westendorp (ChristenUnie). ‘Met hem kon je goed debatteren. Hij is heel kundig en constructief. Maar bekvechten met Lijst Groen Noordenveld vond ik ook leuk.’ Het is een regenachtige dag in juni wanneer Anne Doornbos aan zijn keukentafel plaatsneemt. Deze middag heeft hij nog een boekpresentatie. Onlangs schreef hij zijn eerste thriller. In het Drents, uiteraard. Als ambassadeur van de Drentse taal mag je dat ook van hem verwachten. Voor zijn boekpresentatie aan heeft hij tijd om even te kletsen over zijn eerste thriller. Maar ook over de gemeentelijke politiek, iets wat hem na decennia nog steeds vreselijk weet te boeien. ‘Leuk en boeiend’, antwoordt Anne, wanneer hem wordt gevraagd hoe hij zijn periode als raadslid zou samenvatten. ‘Het was een mooie ervaring. Uiteraard had ik als voordeel dat ik veel van de verschillende onderwerpen wist.’ Zijn jarenlange ervaring als gemeentesecretaris zorgde ervoor dat hij veel kennis bezat over de gang van zaken in Noordenveld. Dit leidde ertoe dat enkele raadsleden zijn integriteit in twijfel trokken. ‘Je weet heel veel, maar daar moet je fatsoenlijk mee omspringen’, zegt Anne. ‘Ik heb nooit de informatie die ik had, misbruikt. Al wist ik van een dossier soms meer dan de raadsleden, ik hield me altijd bij de feiten die voor ieder raadslid te checken zijn.’ Doornbos, die de opleiding Bestuursambtenaar afrondde, zegt veel te hebben overgehouden aan zijn tijd als raadslid. ‘Maar als er één ding is wat ik eruit zou moeten pakken, dan is het toch dat wij als gemeenschap heel veel vragen van een raadslid. Het kost sloten van tijd en je moet veel informatie tot je nemen. De gemeentelijke politiek bestaat uit gecompliceerde regelgeving en organisatie’, zegt hij. ‘Als je onervaren de politiek instapt, dan kun je er rustig vanuit gaan dat je zo’n 1,5 jaar bezig bent voor je een beetje wegwijs bent binnen de politiek.’ In dat opzicht is de politiek dus een ervaringskwestie en aan ervaring had en heeft Doornbos geen gebrek. Dat leidt ertoe dat hij nog steeds een vraagbaak is voor de PvdA, ondanks zijn aftreden als raadslid. ‘Ik wil altijd partijgenoten helpen en mijn licht ergens over laten schijnen’, zegt Anne. Dat de PvdA sinds kort samen is gegaan met GroenLinks en nu een ‘duofractie’ vormt, vindt Anne een goede ontwikkeling. ‘Het idee om eens te praten, kwam mede vanuit mijzelf’, zegt Anne. Hij zat tijdens raadsvergadering altijd vlakbij dorpsgenoot Jan Klinkenberg (GroenLinks), waarmee hij vaak leuke discussies had. ‘Ik kon het goed met Jan vinden, al waren we het soms ook oneens.’ En verdacht vaak hoorde Anne iets in de raad terugkomen, wat hij op de heenweg naar Roden tegen Jan had gezegd. ‘Daar kon ik dan wel om lachen. We reden bijna altijd samen naar het gemeentehuis en bespraken dan alvast een aantal onderwerpen. Als hij dan eerder aan de beurt was, hoorde ik vaak mijn eigen standpunten gezegd worden.’ Desondanks kwamen zowel de PvdA als GroenLinks tot de conclusie dat ze maar weinig van elkaar verschilden. ‘Begin 2017 hebben PvdA en GroenLinks met bestuur en fractie bij elkaar gezeten. “Wat willen we nou?”, vroegen wij ons af. Uiteindelijk is dit er uitgekomen. Het bleek namelijk dat we goed op één lijn zaten.’ Uiteindelijk leverde dit een duofractie op, al ziet hij op termijn misschien ook nog wel een nieuwe partij verrijzen. ‘Dat zou best kunnen. Dat je onder een andere naam een linkse partij begint.’ Dat er niets meer te kiezen valt op links, met het verrijzen van een duofractie, is volgens Doornbos geen probleem. ‘In de basis maak je als kiezer een keuze tussen links, midden of rechts. Bij ons zit je bij een linkse partij. Zo moet je dat zien. Het belangrijkste is dat we mensen achter ons idee krijgen.’ Daarbij geeft hij aan dat de PvdA en GroenLinks Noordenveld gewoon te weinig verschilden om nog apart door te gaan. Een sterk geluid op links laten horen, als tegenhanger van Gemeentebelangen, werd daarom op deze manier ingevuld. De verschillen tussen links en rechts zijn op gemeentelijk niveau echter wel kleiner dan in Den Haag, beaamt Anne. ‘Met Robert (Robert Meijer, red.) van de VVD had ik goede inhoudelijke discussies. Hij wil dan ook wel luisteren. Daarin is hij constructief en dat is goed. Uit meningsverschillen kunnen goede ideeën ontstaan.’ Dat het in Noordenveld saai is, zoals de pers altijd beweert, kan Doornbos onderschrijven. ‘Maar vergeet niet dat 95 procent van de taken van de gemeente, bestaat uit dienstverlening. Het onderhouden van het groen, ervoor zorgen dat de vuilnisbakken op tijd worden geleegd etcetera. Dat is misschien niet zo spannend, maar wanneer het niet gebeurt krijg je problemen. In de gemeenteraad gaat het hier zelden over, omdat dit blijkbaar goed loopt. De marges zitten op knelpunten zoals woningbouw.’ Met Gemeentebelangen stevig aan kop van de politieke piramide in Noordenveld, ziet het er naar uit dat zij nog wel een flinke tijd de grootste zullen zijn. Liefst negen zetels behaalden zij tijdens de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen. Volgens Doornbos moeten ze waken voor arrogantie. ‘Dat je zoveel zetels hebt, betekent allerminst dat je kunt doen wat je wil. Je moet rekening houden met de minderheden in de samenleving. Aan arrogantie heeft men een hekel’, meent hij. Daarnaast is het van belang dat iedereen binnen de brede fractie van Gemeentebelangen wat te doen heeft. ‘Het werk moet worden verdeeld. Daarnaast brengt een brede fractie veel invalshoeken met zich mee. De kans op discussie is hiermee groter.’ Negen zetels is veel, maar de kiezer heeft altijd gelijk. Toch? ‘Niet altijd’, meent Anne. ‘Er zijn in de historie genoeg situaties aan te wijzen waarin dit niet het geval was.’ We zijn een uur verder. Anne kijkt met een fronsend gezicht naar buiten. Het motregent. Een week hiervoor had men in het noorden des lands nog last van plensbuien. In Norg leidde dit tot overstromingen. Niet zo verwonderlijk, meent Anne. ‘Steeds meer mensen bestraten hun tuinen. Ze hebben geen zin meer in het onderhoud, waardoor ze er maar tegels ingooien. Het resultaat is dat  het water hierdoor niet weg kan’, zegt Anne. Zelf heeft hij hier geen last van. Een diepe tuin, met gras en planten. Het water kan bij hem achter het huis nog gewoon de grond in. ‘Let maar op: over tien jaar hebben we regels over tuininrichting. De stortbuien zullen toenemen en we zullen meer kleine overstromingen zoals in Norg krijgen. Ik ben ervan overtuigd dat de politiek zich uiteindelijk met onze tuinen gaat bemoeien.’ Het gesprek zit er op. Anne zal zich zo dadelijk voorbereiden op zijn boekpresentatie in Rolde. Wat de toekomst in petto heeft? Anne weet het nog niet. ‘Misschien dat ik nog een thriller schrijf, misschien ook niet. In ieder geval zal ik blijven schrijven. Ik blijf wat mij betreft in Een wonen. Ik woon hier mooi, maar de tuin is een hoop werk. Voor de rest sta ik zo af en toe met toneelvereniging WDOB op de planken, ben ik betrokken bij het Huus van de Taol en houd ik mij bezig met mijn moestuin. Ik ben een boerenzoon, dus dat zal er nooit uitgaan.’
 
De kwestie Holman
Een dieptepunt in zijn vierjarige carrière als gemeenteraadslid, vond Anne Doornbos de ‘kwestie Holman’. Lijst Groen Noordenveld betichtte gemeenteraadslid Harm Holman (CDA) van belangenverstrengeling en trok openlijk zijn integriteit in twijfel. Dat schoot Doornbos in het verkeerde keelgat. ‘Daar ging LGN fundamenteel over de streep’, zegt hij. De kwestie werd breed uitgemeten in de pers en Holman werd aan de schandpaal genageld. Toen later uit onderzoeken bleek dat Holman niet onjuist had gehandeld, was er al veel schade aangericht. ‘Holman heeft er slapeloze nachten van gehad. Hij voelde zich als een crimineel behandeld. Daar heb ik mij fel over uitgesproken. Het ging écht veel te ver.’

UIT DE KRANT

Lees ook