Uitstekende feestweek ondanks vernielingen
WhatsApp vermindert overlast tijdens prima feestweek
ZEVENHUIZEN – In Nederland hebben we vaak de neiging het vooral te hebben over de dingen die niet helemaal goed zijn gegaan. Zo ging dat in Zevenhuizen ook, tijdens de feestweek die afgelopen zaterdag eindigde. Vernielingen, bange ouderen en vernielde tuintjes, dáár werd in de buurtdorpen over gesproken en vooral over geschreven. Ondanks dat was de feestweek echter meer dan uitstekend. Prima ook voor de saamhorigheid in het dorp. ‘Ik kreeg even weer dat gevoel van de strijd om de titel ‘het leukste dorp van Groningen’, zegt Richard Kobes, voorzitter van de Stichting Promotie 7huizen. En bovendien bleek in Zevenhuizen dat WhatsApp preventief werkt.
Richard Kobes mag trots zijn. Ook best een beetje op zichzelf. Toen de Handelsvereniging liet weten de feestweek liever af te willen stoten en zich primair op het bedrijfsleven wilde richten, pakte hij de draad op. Hij formeerde een bestuur en de Stichting Promotie 7huizen was een feit. Behalve de feestweek organiseren zij – Richard dus, Emmie de Vries van der Kaap, Diana Kobes, Ronald Dees, Henk Koenes, Janiene van der Graaf en Petra Seldenthuis- al veel meer. De schwung zit er dus zeker in. Dat bleek ook tijdens de feestweek, die het dorp een week lang in vuur en vlam zette.
‘Geweldig. Echt fantastisch’, zegt Kobes als hij terugdenkt aan de activiteiten. Kobes denkt dat de feestweek voor elk wat wils bood. ‘Zo hebben we een ouderenmiddag gehouden. We hebben de mensen uit de Appelhof gehaald en ze getrakteerd op een optreden van de Sara’s. Prachtig. Bovendien was het prachtig te zien dat jong met oud feestvierde. Mensen die elkaar amper kenden, maar samen genoten van de activiteiten. De voorbereidingen waren zwaar, de week zelf zeker ook, maar wat hebben we het graag gedaan. Heerlijk. Bewijs dat we op de goede weg zijn is wel het feit dat steeds meer mensen zelf aangeven wel vrijwilligerswerk te willen doen. Dat is wel eens anders geweest. Waren we als bestuur zelf bijkans dag en nacht op pad. Geweldig om te zien. Dit was typisch Zevenhuizen. Samen. Met elkaar. Ik ben echt heel tevreden.’
Kobes was en is uiteraard ook niet te spreken over de vernielingen die er in het weekend gepleegd werden. Versieringen aan huizen werden vernield. Wegbewijzering werd in de sloot gegooid. Jeugd vond het nodig om tegen deuren en ramen te kotsen en te urineren en een oudere vrouw stond doodsangsten uit toen een groep jongens het nodig vond om met de verlichting in de tuin aan de haal te gaan. Kortom: dat was minder. ‘Klopt helemaal. Waarom, vraag je je dan af. Feit is dat het bezoekers van de feestweek geweest zijn. Feit is niet dat het per se bezoekers van Pruim geweest zijn, want die conclusie werd natuurlijk snel getrokken. Kijk, natuurlijk komt er publiek op Pruim af. Dat is zo. Maar ik ben vooral van mening dat we blij mogen zijn dat de mensen van Pruim hun nek uitgestoken hebben. Moet je eens kijken wat er georganiseerd is. We hebben ook contact gehad naar aanleiding van de incidenten. Die keuren we allemaal af’, zegt Kobes, die na het eerste weekend wel meteen actie ondernam.
‘We hebben na de eerste zaterdagnacht overleg met de politie en de burgemeester gehad. We hebben besloten een zogenaamde WhatsApp groep te maken. Jazeker, de burgemeester maakte ook deel uit van de groep, net als de politie. Mensen in het dorp die iets zagen, appten dat meteen. Dat leek ons verstandiger dan het invoeren van een buurtwacht. Zoiets kan immers weer reacties uitlokken. De WhatsApp groep heeft succes gehad. Het werkte toch preventief. Er werd over gesproken en in een aantal gevallen heeft het zichtbaar gewerkt. Een groepje dat – hoogstwaarschijnlijk- stond te dealen, is meteen vertrokken toen via de WhattsApp groep actie ondernomen werd. Wat dat betreft is het een prima initiatief geweest.’
Het tevreden gevoel overheerst. ‘Misschien kunnen we in aanloop naar volgend jaar wat eerder met de horecaondernemers in overleg om bepaalde dingen wat beter op elkaar af te stemmen. Maar dat moet groeien. Als je ziet wat er allemaal in het dorp gebeurd is, dan stemt ons dat tevreden. Iedereen heeft pret gehad. Jong en oud. Mensen die elkaar amper kenden. Zevenhuizen was weer die grote familie. Dat heeft ons heel goed gedaan’, besluit Kobes.