VVD’er Robert Meijer spreekt openhartig over politiek, gezondheid en dromen
actueel
Robert wijst naar de buren. Hiernaast groeide hij op. Toen het huis naast zijn ‘heimat’ vrijkwam, aarzelde hij niet. ‘We keken of we het konden kopen. Dat bleek het geval te zijn. Nu zijn we druk aan het verbouwen en we hopen het in september klaar te hebben’, zegt Robert. Zelf is hij er ook vaak druk bezig. Niet dat de liberaal in hart en nieren nou zo handig is. ‘Maar ik houd er gewoon van om bezig te zijn. Een beetje roppen en scheuren.’ Robert is bezig aan zijn zesde jaar als raadslid. Hij sprong op een ‘rijdende trein’, midden in een raadsperiode. Wegens verschuivingen in de fractie kwam hij eerder in de raad te zitten dan hij misschien had gehoopt. ‘Ik kwam binnen in een hechte fractie, die politiek op stoom was. Dat was niet ideaal’, zegt hij. ‘Toen was het “plaatsvervangend raadslid” ook minder gebruikelijk, waardoor er niet veel mogelijkheden waren om alvast ervaring op te doen.’
Inmiddels is het plaatsvervangend raadslid veel meer ingeburgerd binnen de Noordenveldse politiek, waardoor meer mensen ervaring op kunnen doen. Dat is een goede ontwikkeling, vindt Robert. ‘Ervaring opdoen is belangrijk. Eigenlijk weet je pas na één volledige raadsperiode hoe de hazen lopen, hoe de politiek werkt en hoe je bijvoorbeeld een begroting moet lezen. Maar door als plaatsvervangend raadslid op te treden, doe je belangrijke ervaring op. Daar komt nog bij dat je als fractie meer specialisten kunt inzetten.’
In ieder geval is Robert blij met de nieuwe aanwas in de raad. Hij zag na de vorige verkiezingen veel oudgedienden verdwijnen en plaatsmaken voor ‘vers bloed’. ‘Een nieuwe impuls is goed, daar waren we aan toe’, zegt Robert. ‘Het is niet zo dat de manier waarop hiervoor politiek werd bedreven in Noordenveld verkeerd was met al die oudgedienden. In de politiek is niets verkeerd. Maar het is de toon die de muziek maakt. Ik ben blij dat we nu met veel frisse, nieuwe mensen aan de slag gaan.’
Zelf heeft Robert met zijn 32 lentes nog een hele toekomst voor zich. Toch zou je zweren dat de Rodenaar al eeuwen in het gemeentehuis ronddoolt. Dat laatste is niet helemaal correct, maar hij heeft wél de nodige ervaring. ‘In 2004 ben ik via Tineke Oberink lid geworden van de VVD. Ik was toen achttien jaar. In 2006 werd ik al benaderd voor een plek op de kieslijst, maar dat vond ik te vroeg. Ik was toen nog bezig met de HAS, de hogere landbouwschool. Medio 2009 kregen we een nieuwe fractievoorzitter, die met de jongeren binnen de VVD wilde kennismaken. Hij zocht jongeren die de koppen bij elkaar gingen steken. Het aantal bleek echter minimaal, maar voor mij was het een teken om mij meer in de politiek te verdiepen’, zegt Robert. Niet alleen bezocht hij de fractievergaderingen, ook de landelijke vergaderingen en congressen sloeg hij niet over. Ervaring opdoen. ‘Ik leerde dat de VVD geen eliteclubje is. Ik werd secretaris bij VVD Noord-Nederland en heb in die hoedanigheid Mark Rutte meerdere keren ontmoet. Een hele toegankelijke man, die luistert naar wat er speelde in het noorden. Wij kaartten natuurlijk dingen aan die speelden in Drenthe, Groningen en Friesland. Dan wisselden wij hier van gedachten over met Rutte.’
Meijer is een VVD’er in hart en nieren. Hij kan zich dan ook geen moment bedenken waarop hij het fundamenteel oneens is geweest met de landelijke tak van zijn partij. ‘Ik zou sommige dingen wel anders hebben gedaan’, beaamt hij. ‘Neem nu de integriteitskwesties. Het gedoe met Halbe Zijlstra, de bonnetjesaffaire met Teeven.. Dat is allemaal heel pijnlijk. Soms kwamen mensen naar mij toe, zo van: “jij hoort toch bij die club?”. Het straalt ook af op de lokale tak.’ Volgens Robert is dat de grootste reden waarom mensen bij gemeenteraadsverkiezingen steeds meer voor de lokale partij kiest, zónder landelijke tak. ‘Kijk, er is één ding wat ik niet vaak genoeg kan herhalen: wij zijn allemaal lokale partijen. In Noordenveld zijn er geen fracties die niet vanuit het belang van de inwoners hier denken. Het belang van de gemeente hebben wij ook. Natuurlijk, wij dragen het gedachte van de VVD met ons mee, maar dat is heel breed’, zegt Robert. Desondanks is het een feit dat landelijke perikelen doorsijpelen naar de gemeentelijke politiek. Dat zag de VVD niet alleen terug in de gemeenteraadsverkiezingen waar – in tegenstelling tot de Tweede Kamerverkiezingen – de VVD minder stemmen kreeg dan de voorgaande keer, Robert merkte het ook eens tijdens een VVD congres. ‘Daar sprak een gemeenteraadslid uit het Gelderse in. Hij heeft een eigen slagerij en vertelde klanten te zijn verloren vanwege de gedoe rondom de VVD.’ Zeer betreurenswaardig en zeker niet terecht, vindt Robert. ‘Toch zie je dat de resultaten op en neer gaan met de tendens van de landelijke politiek. Dat merk je wel.’
Van de verkiezingscampagne had de nummer één van de VVD Noordenveld meer verwacht. Zeker omdat de verkiezingsposter ‘the talk of the town’ was. Hierop viel kon men zien hoe Meijer zich in een grijze kliko had verschanst. Onder de foto van een breed grijnzende Meijer, stond de tekst ‘Elke 2 weken de grijze container legen ZEKER NU!’. Een ludieke poster, die zelfs werd besproken door Ruben Nicolai op RTL4. Maar waar er zeker werd gelachen om de poster, bleef het effect uit. Waarom koos de VVD voor deze campagne? ‘In Noordenveld hebben de fracties veel met elkaar gemeen. Om je als partij te onderscheiden, moet je één thema eruit pakken. Een thema waar wij veel feedback op kregen, was de grijze container. En dus hebben wij hierop in gezet.’ Naar eigen zeggen leverde de campagne vooral veel positieve reacties op. ‘Dat het in de uitslag niet terug was te zien, vind ik jammer. Wat we de volgende keer moeten doen? Vooral eerder zichtbaar zijn en niet alleen in de laatste weken.’
Robert maakte er geen geheim van dat hij graag in de coalitie had plaatsgenomen. Dat zou dan de eerste keer in de geschiedenis van de gemeente Noordenveld zijn geweest. Een post als wethouder ambieert hij zeker. ‘Dat lijkt mij heel mooi werk. Ik had natuurlijk graag in de coalitie gezeten. Bij het winnende team zitten is het leukst’, zegt hij. Qua persoonlijke ambities sluit hij niets uit. ‘Als jongetje wilde ik altijd burgemeester worden. Je weet niet hoe het gaat, maar een VVD’er is positief. Dat geldt ook voor het wethouderschap in Noordenveld. Er komt een keer een tijd dat er een VVD-wethouder zal plaatsnemen in het college.’
Voor de komende vier jaar is het van belang om weer aan populariteit te winnen onder de inwoners van de gemeente Noordenveld. Dat ziet Robert positief in. ‘Met Nanda (Emmens, gemeenteraadslid namens de VVD, red.) hebben we veel stemmen in Norg gekregen. Dat is een positieve ontwikkeling. Zij is jong, actief en ondernemend. Dat past bij de VVD en dat hebben we ook nodig. Het geeft vertrouwen voor de toekomst.’
Ziekte en genezen
Dat de politiek zijn passie is, moge duidelijk zijn. Robert kan eindeloos filosoferen over de gemeentelijke politiek, het liberalisme en hoe de toekomst van de politiek eruit ziet. Toch weet hij als geen ander dat er belangrijkere dingen in het leven zijn. Neem nu je gezondheid. ‘Eind 2010 werd bij mij teelbalkanker geconstateerd’, zegt Robert serieus. ‘De tumor bleek kwaadaardig, maar ingekapt. Hierdoor ben ik volledig hersteld en hoefde ik uiteindelijk alleen maar een controletraject in.’ Op het moment dat bij Robert kanker werd geconstateerd, was hij 25 jaar jong. ‘Het begon met een bultje. Ik ben geen huisartsloper en zeker niet als het op zo’n plek aankomt’, vertelt Robert. Uiteindelijk ga je dan zelf op onderzoek uit en raadpleeg je “dokter Google”. Wat ik daar las, heeft mij er toe aangezet om toch maar naar de huisarts te gaan.’ Het duurt dan nog even voordat wordt vastgesteld dat Robert teelbalkanker heeft. ‘Ik zou eigenlijk pas na negen weken in het Martini Ziekenhuis terecht voor onderzoek. Een goede vriendin van mij, die op dat moment stage liep bij een ziekenhuis, vond dat ik mij niet met dat antwoord moest laten afschepen. Ik nam haar advies ter harte en ben toen naar het WZA in Assen gegaan. Daar kon ik eerder terecht.’
De behandeling kwam hierdoor in een stroomversnelling. Na de operatie volgde een controletraject van vijf jaar en inmiddels is Robert volledig genezen verklaard. Opvallend is hoe makkelijk hij er over praat, ondanks dat hij eerst aarzelde om naar de dokter te gaan. ‘Ik heb er nooit moeite mee gehad om hierover te praten. Deze dingen moet je zéker niet in de taboesfeer houden. Het is geen schande om dit te vertellen. Het is juist goed om erover te praten.’ Dat wil niet zeggen dat Robert niet flink schrok toen hij op zo’n jonge leeftijd al kanker kreeg. Het controletraject vond hij daarom juist niet vervelend. ‘Het is een soort APK-keuring hè’, lacht hij. Robert genas volledig en heeft deze vervelende periode achter zich liggen. Hij is er goed uitgekomen en twee jongere kinderen. ‘Het was eerst nog onzeker of alles nog zou werken. Dat blijkt gelukkig het geval te zijn.’
Strijdbare liberaal durft groot te dromen
RODEN - Het is volop zomer in hartje Roden. We lopen het tuinpad van een huis aan de Nieuweweg op. Hier schuilt, onder een appelboom, Robert Meijer. Meijer is ontegenzeggelijk hét gezicht van de Noordenveldse VVD. Als hij dat nog niet was, is hij dat wel geworden na de verkiezingscampagne die landelijke aandacht genereerde. In de betrekkelijke koelte onder de appelboom vertelt Meijer zijn verhaal. Niet alleen over de politiek en zijn veelbesproken campagne, maar ook over zijn privé en zijn dromen. Een openhartig verhaal, onder het genot van een verkoelend glas sinas.Robert wijst naar de buren. Hiernaast groeide hij op. Toen het huis naast zijn ‘heimat’ vrijkwam, aarzelde hij niet. ‘We keken of we het konden kopen. Dat bleek het geval te zijn. Nu zijn we druk aan het verbouwen en we hopen het in september klaar te hebben’, zegt Robert. Zelf is hij er ook vaak druk bezig. Niet dat de liberaal in hart en nieren nou zo handig is. ‘Maar ik houd er gewoon van om bezig te zijn. Een beetje roppen en scheuren.’ Robert is bezig aan zijn zesde jaar als raadslid. Hij sprong op een ‘rijdende trein’, midden in een raadsperiode. Wegens verschuivingen in de fractie kwam hij eerder in de raad te zitten dan hij misschien had gehoopt. ‘Ik kwam binnen in een hechte fractie, die politiek op stoom was. Dat was niet ideaal’, zegt hij. ‘Toen was het “plaatsvervangend raadslid” ook minder gebruikelijk, waardoor er niet veel mogelijkheden waren om alvast ervaring op te doen.’
Inmiddels is het plaatsvervangend raadslid veel meer ingeburgerd binnen de Noordenveldse politiek, waardoor meer mensen ervaring op kunnen doen. Dat is een goede ontwikkeling, vindt Robert. ‘Ervaring opdoen is belangrijk. Eigenlijk weet je pas na één volledige raadsperiode hoe de hazen lopen, hoe de politiek werkt en hoe je bijvoorbeeld een begroting moet lezen. Maar door als plaatsvervangend raadslid op te treden, doe je belangrijke ervaring op. Daar komt nog bij dat je als fractie meer specialisten kunt inzetten.’
In ieder geval is Robert blij met de nieuwe aanwas in de raad. Hij zag na de vorige verkiezingen veel oudgedienden verdwijnen en plaatsmaken voor ‘vers bloed’. ‘Een nieuwe impuls is goed, daar waren we aan toe’, zegt Robert. ‘Het is niet zo dat de manier waarop hiervoor politiek werd bedreven in Noordenveld verkeerd was met al die oudgedienden. In de politiek is niets verkeerd. Maar het is de toon die de muziek maakt. Ik ben blij dat we nu met veel frisse, nieuwe mensen aan de slag gaan.’
Zelf heeft Robert met zijn 32 lentes nog een hele toekomst voor zich. Toch zou je zweren dat de Rodenaar al eeuwen in het gemeentehuis ronddoolt. Dat laatste is niet helemaal correct, maar hij heeft wél de nodige ervaring. ‘In 2004 ben ik via Tineke Oberink lid geworden van de VVD. Ik was toen achttien jaar. In 2006 werd ik al benaderd voor een plek op de kieslijst, maar dat vond ik te vroeg. Ik was toen nog bezig met de HAS, de hogere landbouwschool. Medio 2009 kregen we een nieuwe fractievoorzitter, die met de jongeren binnen de VVD wilde kennismaken. Hij zocht jongeren die de koppen bij elkaar gingen steken. Het aantal bleek echter minimaal, maar voor mij was het een teken om mij meer in de politiek te verdiepen’, zegt Robert. Niet alleen bezocht hij de fractievergaderingen, ook de landelijke vergaderingen en congressen sloeg hij niet over. Ervaring opdoen. ‘Ik leerde dat de VVD geen eliteclubje is. Ik werd secretaris bij VVD Noord-Nederland en heb in die hoedanigheid Mark Rutte meerdere keren ontmoet. Een hele toegankelijke man, die luistert naar wat er speelde in het noorden. Wij kaartten natuurlijk dingen aan die speelden in Drenthe, Groningen en Friesland. Dan wisselden wij hier van gedachten over met Rutte.’
Meijer is een VVD’er in hart en nieren. Hij kan zich dan ook geen moment bedenken waarop hij het fundamenteel oneens is geweest met de landelijke tak van zijn partij. ‘Ik zou sommige dingen wel anders hebben gedaan’, beaamt hij. ‘Neem nu de integriteitskwesties. Het gedoe met Halbe Zijlstra, de bonnetjesaffaire met Teeven.. Dat is allemaal heel pijnlijk. Soms kwamen mensen naar mij toe, zo van: “jij hoort toch bij die club?”. Het straalt ook af op de lokale tak.’ Volgens Robert is dat de grootste reden waarom mensen bij gemeenteraadsverkiezingen steeds meer voor de lokale partij kiest, zónder landelijke tak. ‘Kijk, er is één ding wat ik niet vaak genoeg kan herhalen: wij zijn allemaal lokale partijen. In Noordenveld zijn er geen fracties die niet vanuit het belang van de inwoners hier denken. Het belang van de gemeente hebben wij ook. Natuurlijk, wij dragen het gedachte van de VVD met ons mee, maar dat is heel breed’, zegt Robert. Desondanks is het een feit dat landelijke perikelen doorsijpelen naar de gemeentelijke politiek. Dat zag de VVD niet alleen terug in de gemeenteraadsverkiezingen waar – in tegenstelling tot de Tweede Kamerverkiezingen – de VVD minder stemmen kreeg dan de voorgaande keer, Robert merkte het ook eens tijdens een VVD congres. ‘Daar sprak een gemeenteraadslid uit het Gelderse in. Hij heeft een eigen slagerij en vertelde klanten te zijn verloren vanwege de gedoe rondom de VVD.’ Zeer betreurenswaardig en zeker niet terecht, vindt Robert. ‘Toch zie je dat de resultaten op en neer gaan met de tendens van de landelijke politiek. Dat merk je wel.’
Van de verkiezingscampagne had de nummer één van de VVD Noordenveld meer verwacht. Zeker omdat de verkiezingsposter ‘the talk of the town’ was. Hierop viel kon men zien hoe Meijer zich in een grijze kliko had verschanst. Onder de foto van een breed grijnzende Meijer, stond de tekst ‘Elke 2 weken de grijze container legen ZEKER NU!’. Een ludieke poster, die zelfs werd besproken door Ruben Nicolai op RTL4. Maar waar er zeker werd gelachen om de poster, bleef het effect uit. Waarom koos de VVD voor deze campagne? ‘In Noordenveld hebben de fracties veel met elkaar gemeen. Om je als partij te onderscheiden, moet je één thema eruit pakken. Een thema waar wij veel feedback op kregen, was de grijze container. En dus hebben wij hierop in gezet.’ Naar eigen zeggen leverde de campagne vooral veel positieve reacties op. ‘Dat het in de uitslag niet terug was te zien, vind ik jammer. Wat we de volgende keer moeten doen? Vooral eerder zichtbaar zijn en niet alleen in de laatste weken.’
Robert maakte er geen geheim van dat hij graag in de coalitie had plaatsgenomen. Dat zou dan de eerste keer in de geschiedenis van de gemeente Noordenveld zijn geweest. Een post als wethouder ambieert hij zeker. ‘Dat lijkt mij heel mooi werk. Ik had natuurlijk graag in de coalitie gezeten. Bij het winnende team zitten is het leukst’, zegt hij. Qua persoonlijke ambities sluit hij niets uit. ‘Als jongetje wilde ik altijd burgemeester worden. Je weet niet hoe het gaat, maar een VVD’er is positief. Dat geldt ook voor het wethouderschap in Noordenveld. Er komt een keer een tijd dat er een VVD-wethouder zal plaatsnemen in het college.’
Voor de komende vier jaar is het van belang om weer aan populariteit te winnen onder de inwoners van de gemeente Noordenveld. Dat ziet Robert positief in. ‘Met Nanda (Emmens, gemeenteraadslid namens de VVD, red.) hebben we veel stemmen in Norg gekregen. Dat is een positieve ontwikkeling. Zij is jong, actief en ondernemend. Dat past bij de VVD en dat hebben we ook nodig. Het geeft vertrouwen voor de toekomst.’
Ziekte en genezen
Dat de politiek zijn passie is, moge duidelijk zijn. Robert kan eindeloos filosoferen over de gemeentelijke politiek, het liberalisme en hoe de toekomst van de politiek eruit ziet. Toch weet hij als geen ander dat er belangrijkere dingen in het leven zijn. Neem nu je gezondheid. ‘Eind 2010 werd bij mij teelbalkanker geconstateerd’, zegt Robert serieus. ‘De tumor bleek kwaadaardig, maar ingekapt. Hierdoor ben ik volledig hersteld en hoefde ik uiteindelijk alleen maar een controletraject in.’ Op het moment dat bij Robert kanker werd geconstateerd, was hij 25 jaar jong. ‘Het begon met een bultje. Ik ben geen huisartsloper en zeker niet als het op zo’n plek aankomt’, vertelt Robert. Uiteindelijk ga je dan zelf op onderzoek uit en raadpleeg je “dokter Google”. Wat ik daar las, heeft mij er toe aangezet om toch maar naar de huisarts te gaan.’ Het duurt dan nog even voordat wordt vastgesteld dat Robert teelbalkanker heeft. ‘Ik zou eigenlijk pas na negen weken in het Martini Ziekenhuis terecht voor onderzoek. Een goede vriendin van mij, die op dat moment stage liep bij een ziekenhuis, vond dat ik mij niet met dat antwoord moest laten afschepen. Ik nam haar advies ter harte en ben toen naar het WZA in Assen gegaan. Daar kon ik eerder terecht.’
De behandeling kwam hierdoor in een stroomversnelling. Na de operatie volgde een controletraject van vijf jaar en inmiddels is Robert volledig genezen verklaard. Opvallend is hoe makkelijk hij er over praat, ondanks dat hij eerst aarzelde om naar de dokter te gaan. ‘Ik heb er nooit moeite mee gehad om hierover te praten. Deze dingen moet je zéker niet in de taboesfeer houden. Het is geen schande om dit te vertellen. Het is juist goed om erover te praten.’ Dat wil niet zeggen dat Robert niet flink schrok toen hij op zo’n jonge leeftijd al kanker kreeg. Het controletraject vond hij daarom juist niet vervelend. ‘Het is een soort APK-keuring hè’, lacht hij. Robert genas volledig en heeft deze vervelende periode achter zich liggen. Hij is er goed uitgekomen en twee jongere kinderen. ‘Het was eerst nog onzeker of alles nog zou werken. Dat blijkt gelukkig het geval te zijn.’
