Wensen

Puur natuur
Het is bekend dat paddenstoelen op mijn grote belangstelling mogen rekenen. Het is, zeg maar, mijn ding. Met de Paddenstoelenwerkgroep Noordenveld struinen we vooral in  het najaar heel wat af op zoek naar zwammen van allerlei aard en hopen dan dat er de nodige mycologische snuisterijen (zeldzame soorten) bij zitten. Dat gebeurt meer dan eens. Eigenlijk bij elke excursie wel en bijna elke keer zijn er soorten bij die ik nog nooit eerder heb gezien. 
 
Na het zeer slechte (want droge) jaar 2018 hoop ik in ieder geval op een ’normaal’ jaar, dus met de nodige regenbuien in de zomer en herfst. Daar ontbrak het immers het afgelopen jaar aan. Bij veel van de nieuwjaarswensen die we mochten ontvangen werd dan ook vaak gemeld dat er vooral gehoopt wordt op (veel) meer hemelwater dan in 2018. Het jaar werd trouwens wel redelijk goed afgesloten met 107 mm regen in december in mijn regenmeter. Ik kon er nog niet achter komen wat er in 2018 in Nederland aan regen is gevallen, maar dat zal beslist minder zijn dan de 750 mm waarvan wordt gezegd dat er zoveel gemiddeld in een jaar valt. Dat getal is wel achterhaald, want vanaf 1910 tot 2017 is de hoeveelheid neerslag gelijkmatig gestegen van 690 tot 874 mm. Dat is dus een stijging van 27% in 108 jaar tijd. Met andere woorden, Nederland wordt steeds natter, ondanks het (incidentele) droge jaar 2018. Er zijn wel plaatselijke verschillen, want de meeste regen valt in de kustgebieden, behoorlijk meer dan in het oosten van het land.
 
Er zijn veel nattere plekken op de wereld en dan moet je het buiten Europa zoeken. Op sommige plekken valt er in een jaar echt onwaarschijnlijk veel regen. Wat te zeggen van de gemiddelde, jaarlijkse regenval van 12.892 mm over de laatste 30 jaar in López de Micay (Colombia). Bijna 13 meter water dus. Op plek 2 staat Mawsynram in India (12.000 mm) en op plek 4 Cherropunjee, eveneens in India. Die plaats koestert het wereldjaarrecord van 26.461 mm en tevens het maandrecord van 9.300 mm. Overigens viel in Mawsynram in 1985 iets minder regen in een jaar, namelijk 26.000 mm regen. De Catharinakerk in Roden zou bij zo’n plas water een behoorlijk eindje onder water staan! De 10 meter regen in Wai-‘ale-‘ale Kaui op Hawaï ’valt dan wel mee’, maar daar regent het wel op 350 dagen in een jaar. Slechts twee weken is het daar droog. Ook in Fiordland National Park in Nieuw-Zeeland (7 meter) kan het hozen, maar toen wij daar eens verbleven was het er droog. Dit alles overziend zou ik meer dan tevreden zijn met pakweg 900 mm, maar die regen mag wel meer worden gekoesterd in plaats van het zo snel mogelijk kwijt te willen raken ten faveure van de (moderne) landbouw.
 
Naast paddenstoelen ben ik uiteraard in veel meer natuurzaken geïnteresseerd, zoals bijvoorbeeld vogels. Van Trienke Tijseling (Zevenhuizen) ontving ik de foto met daarop Goudplevieren die ze fotografeerde bij de Ezumakeeg in Friesland. Dat is een plek waar je ze kunt verwachten, want ze verkeren het meest (in het winterhalfjaar) in de kustgebieden. Zelf zie ik ze wel eens verder landinwaarts, zoals in Zuid-Drenthe, maar je komt ze niet tegen in oostelijke delen van het land, Twente, de Achterhoek en ook niet in Limburg. Broeden doen Goudplevieren al lang niet meer in Nederland. Op een enkele mislukte broedpoging na dateert het laatste broedgeval uit 1974 (Fochteloo) en het voorlaatste uit 1937 (De Peel). Dan kun je eigenlijk niet met goed fatsoen spreken van een broedvogel. Een terrein er voor geschikt maken (actie Goudplevier) lukt niet, maar dat plan was ook meer bedoeld om geld te verwerven om gronden aan te kopen waardoor vier natuurgebieden aaneengesloten konden worden tot één geheel (het Mantingerveld). Tot een kleine veertig jaar geleden werd er met slagnetten op wilsters (Goudplevieren) gejaagd. De jagers werden wilsterflappers genoemd. Daar was een goede afzetmarkt voor in Engeland. Op de foto van Trienke ziet u de vogel in winterkleed, maar het zomerkleed is totaal anders en ziet er echt fantastisch uit. Dan heeft de vogel een zwarte onderzijde dat doorloopt tot in het gezicht, waar het van de bovenzijde wordt gescheiden door een contrasterende witte band. Vragen en foto’s zijn altijd welkom bij het hierboven vermelde email-adres.
 
 
 
 

UIT DE KRANT