Aan de wandel door de Westerd!
PEIZE – Aan een oproep aan de bewoners van De Westerd om in een wandeling door de wijk te vertellen over de buurt werd goed gehoor gegeven. Op een drietal tijdstippen verzamelden zich tientallen bewoners en de ongenode gast was daarbij, uiteraard uiterst nieuwsgierig naar datgene wat daar leeft.
Aanleiding hiervoor is dat de riolering in de wijk in Peize aan vervanging toe is en dat de gemeente de bewoners graag bij dit project wil betrekken. Adviseur Rients Turkstra vertelt: “In de wijk ligt nog een enkele riolering met veel beschadigingen. Verder is het niet meer van deze tijd dat vijvers en slootjes afwateren op het riool en dat het schone regenwater naar de zuivering wordt afgevoerd. Bij het vervangen zal de wijk op z’n kop staan met grote geulen en straten die eruit liggen. We kunnen geen beter moment creëren om tijdens dit project juist te kijken wat er leeft in de buurt. Is het er te nat? Is er te weinig groen? Alle suggesties kunnen we meenemen in het plan van aanpak.” Turkstra wil voor de bouwvak een plan bij de gemeente hebben liggen en hoopt daarna te kunnen beginnen met het ontwerp. De verwachting is dat er in het voorjaar van 2023 met het project kan worden gestart.
Het is klokslag 11 uur als Turkstra de tweede lichting in twee groepjes lopend op pad stuurt met de mededeling: “Spreek u uit over wat mooi is, wat beter kan en wat zeker kan blijven.” De ongenode gast besluit aan te sluiten bij Joost van landschapsbureau Laos en komt meteen in gesprek met Ton van der Meijs. “Nee, ik woon niet in de wijk, maar ik loop mee namens Dorpsbelangen”, zegt hij. “Ik hoor dan ook graag wat er door de bevolking wordt gezegd.”
We komen aan bij de twee vijvers en Turkstra vertelt dat deze nu nog in verbinding staan met het riool. “Mag ik dan een wens neerleggen?” vraagt Erica Lautenbach. Ze zou het fijn vinden als daar zwemwater van gemaakt zou kunnen worden. “Dat zou toch fantastisch zijn om in natuurwater te kunnen plonsen.” Het verzoek wordt door Joost genoteerd. Ze maakt meteen van de gelegenheid gebruik om het verzoek van bloemen en kleur in de groenstroken te deponeren. “Gewoon wilde bloemen, dat vergt geen tot weinig onderhoud.”
Op de vraag hoe het dierenparkje wordt beleefd antwoordt iedereen dat ze er blij mee zijn en dat het goed wordt onderhouden. “Ik heb er met m’n kleinkinderen al heel wat oud brood heen gebracht”, aldus Kees van der Minne, die al 25 jaar in de Willingelaan woont.
Over de asfaltering in de wijk zijn de bewoners best tevreden. “Hoewel”, zegt Douwe Top, “klinkers zijn wel mooier.” “Als er hard wordt gereden geven deze wel meer lawaai”, wordt daarop geroepen. “Dat gebeurt nog wel eens, vooral door de bewoners van de wijk”, is daarop het antwoord. Iedereen is van mening dat in de doorgaans rustige buurt veiligheid, vooral voor de spelende kinderen, voorop staat. Turkstra concludeert: “met het wegdrukken van de verkeersfunctie moet de verblijfsfunctie van de wijk worden benadrukt.”
Ton van der Meijs wijst naar twee bomen waarbij de wortels zorgen voor ongelijk liggende stoeptegels. “Voor mensen die moeilijk ter been zijn moeten deze bomen weg.” “Nee, niet meteen weghalen”, roept Erica, “maak de stoep wat breder om de boom heen, dan heb je meteen verkeersremmende maatregelen.” Al wandelend komen er nog verschillende zaken aan de orde, zoals een afwatering in het midden van de weg, overlast door hondenpoep en meerdere bankjes om even op te zitten of om oefeningen aan te doen. Maar ook, hoe de doorgaande fietsroute van Roden naar Groningen moet worden ingevuld. De groep vindt het geen probleem dat de fietsers door de wijk komen. “Fietsers willen geen omweg over de Groningerweg”, zegt Marijke Dam, ook al zo’n 25 jaar met plezier woonachtig in de wijk.
Mevrouw Bolhuis vond het erg fijn dat ze haar mening vandaag kon ventileren. “Opvallend dat er zoveel mensen meegingen. Het leeft en het verbindt de wijk.” Ze groeide op aan de Joest Lewelaan en kwam na jaren elders te hebben gewoond terug naar hier. Ze verbouwde het ouderlijk huis en geniet hier weer van de rust en ruimte. Als de ongenode gast besluit om afscheid te nemen van de groep komt ze Dick Bresser tegen. “Ik ga straks om 13.00 uur nog mee. Ik wil graag dit pad voorzien van een opritje en afritje voor fietsers.” “Maar dit is toch voor wandelaars?”, vraagt de ongenode gast. “Ja, maar fietsers willen niet omrijden, zorg dan dat je het veilig maakt”, sluit hij af.
