Aangenaam verblijf
Het is altijd prettig een tijdje de boel de boel te laten en ongestoord een paar weekjes rust te nemen. Wij plannen daartoe onze vakantie bij voorkeur in juni. Dan ben je de grote drukte voor, de natuur is nog fris en meestal is de temperatuur aangenaam. Soms valt dat laatste tegen, vooral in Frankrijk. Jaren geleden waren we in de Drôme, een streek die toch al bekend staat als de bakoven van Frankrijk. Het was er niet om uit te houden.
Gemiddeld lag de temperatuur boven de 33° C en dat duurde drie weken lang. Ons vakantiehuisje lag open en bloot in een golvend landschap. Schaduw gevende bomen waren er niet en de muren gaven geen isolatie, maar stuwden in de loop van de dag de temperatuur binnen steeds meer op. Pas tegen de ochtend koelden ze weer af en werd het binnen aangenaam, maar daarna begon het liedje weer van voren af aan. Veel mensen zullen dit herkennen, omdat ze het de laatste tijd zelf aan den lijve hebben ondervonden. Wij pasten ons programma bij de hitte aan door overdag de bergen in te trekken. Hoe hoger je komt des te koeler het wordt. En later thuis bleef je zo lang mogelijk buiten zitten. Maar uiteindelijk ontkwam je er niet aan en moest je tussen de ’nagloeiende’ muren onder de klamme wol kruipen. Daar hebben we de afgelopen twee weken geen last van gehad tijdens een verblijf in het Teutoburgerwald. De eerste week was de verwarming zelfs aan en de hete week erna genoten we van een heerlijk koel huis. Dat had te maken met grote bomen rondom het huis, natuurstenen muren van bijna een halve meter dik, een isolerende bovenverdieping en een koude vloer. Gedurende de hele periode was het in huis tussen de 22 en 23 C, waardoor het er aangenaam vertoeven was.
Nou is de genoemde (vakantie)rust waarmee ik dit stukje opende voor mezelf een relatief begrip. Ik kan me voorstellen dat vakantie voor velen betekent lekker niks doen. U kent het wel: zonnebadend bij het zwembad of op het strand, eventueel met een boek erbij en zo kom je de dag wel door. Dat is dus niks voor mij. Ik wil er op uit trekken, de natuur in en het liefst elk jaar in een andere streek. Van tevoren bekijk ik dan al een kaart en plan een serie wandelroutes die interessant lijken. Dit jaar was dus gekozen voor het Teutoburgerwald waar je binnen twee uur naar toe rijdt. Ik was daar twee keer eerder geweest, één keer een dagje uit met de florawerkgroep van IVN Roden om er de voorjaarsflora te bekijken en een keer op een mooie septemberdag met de Paddenstoelenwerkgroep Drenthe. Beide keren waren zeer de moeite waard waardoor het idee ontstond er een paar weken te verblijven. U begrijpt dat er qua paddenstoelen niet veel viel te beleven (een twintigtal soorten) en ook het aantal vogelsoorten (65) viel tegen. Dat gold tevens voor het aantal dagvlinders (10) waarvan het Dambordje de mooiste was. Deze zag ik vrij massaal op de laatste dag op een bloemrijke kalkhelling op het zuiden bij Brochterbeck. Het Dambordje behoort tot de groep van zandoogjes (grassen zijn hun waardplanten) en wordt in Nederland voornamelijk in Zuid-Limburg waargenomen.
De aandacht ging dan ook voornamelijk uit naar de flora. Ik kan het dan niet nalaten een lijstje van de waargenomen planten bij te houden. Op het eind van de vakantie prijkten daarop pakweg 375 soorten. Nou is dat aantal niet belangrijk en ben ik er niet op uit om zoveel mogelijk namen op de lijst te krijgen. Het voordeel zit hem vooral in het feit dat je planten ziet die je nog niet eerder hebt gezien of alweer een (lange) tijd geleden. Daar heb ik baat bij als we met de florawerkgroep van IVN Roden aan het inventariseren zijn. Het verbreedt je kennis. Bij al die planten zaten heel wat soorten die in Nederland op de Rode Lijst staan, waaronder een aantal orchideeën. Soorten als de Bergnachtorchis, Bruinrode wespenorchis, Hondskruid, Vliegenorchis en Vogelnestje zullen we in de omgeving van Roden niet gauw tegenkomen. En wat te zeggen van de orchidee op de foto. Die deed me denken aan een witte ondersoort van de Vleeskleurige orchis, maar de vrij grote zijlobben van de lip wijzen op iets anders. Kortom, ik heb geen idee wat het is en een hogere autoriteit mag zich hierover uitspreken. Misschien is het een bastaard en rolt er geen naam uit.
