‘Afscheid’ door de lens van Vanessa Hattu

Afbeelding
actueel
RODEN – Vanessa Hattu (38) uit Roden heeft behalve vriend Matthijs – met wie ze al 21 jaar samen is- en haar twee jongens Shannen (11) en Jessie (14) nóg een grote liefde: de fotografie. Samen met Allet Huttinga uit Roden gaat ze er vaak op uit om bijzondere, vreemde, alledaagse, vrolijke of verdrietige foto’s te maken. Hobbymatig, al valt haar gevoel voor fotografie meer en meer op bij het grote publiek. Het liefst heeft ze haar Nikon spiegelreflexcamera altijd in haar buurt. Of nog beter: het liefst zou ze willen dat ze met haar ogen kon fotograferen. Want juist in de fotografie draait het om dat ene moment, die ene pose. De Krant vroeg Vanessa haar interpretatie van afscheid via door haar gemaakte foto’s te laten zien. En dat deed ze, hoewel ze niet veel tijd had. Het resultaat mag er zijn en zegt veel over de creativiteit en het gevoel van Vanessa. Gevoel voor beeld en gevoel voor het verhaal. Gevoel voor symboliek ook. Dit zijn foto’s met allemaal een eigen en uniek verhaal. En Vanessa zou best meer willen doen met fotografie. Laatst werd ze al eens gevraagd een huwelijksjubileum vast te leggen. ‘Heel erg leuk om daar iets bijzonders van te maken’, zegt ze. ‘Mensen mogen me altijd bellen. Dan zal ik proberen mijn liefde en passie voor de fotografie aan ze terug te geven via de gemaakte foto’s. Ik probeer er altijd iets bijzonders van maken. Een foto moet een verhaal vertellen, zoals een foto soms ook veel meer zegt dan duizend woorden.’
‘Graf zonder naam’ Vanessa maakte deze foto tijdens een vakantie in Normandië, op een Amerikaanse begraafplaats, rustplaats voor de gevallenen tijdens de Tweede Wereldoorlog. ‘Op dit kruis staat geen naam. Een graf zonder naam dus. Een anoniem afscheid. Het maakte op mij ontzettend veel indruk. Net als de begraafplaats op zich. De rust, de schoonheid. Echt indrukwekkend.’
‘Die emotie van Sija, prachtig!’ Op de foto Paul en Sija, twee iconen van basisschool Het Valkhof. ‘Ik woon vlakbij die school en vernam dat er iets gaande was. Ben ik meteen mijn huis uit gerend om te fotograferen. Die emotie op het gezicht van Sija vond ik prachtig, al is het jammer dat Paul net wat wegdraait. Toch koos ik deze foto, juist vanwege Sija en haar uitdrukking. Ze kregen tijdens dit afscheid van elke leerling een bloem.’
‘De boom staat voor leven’ Deze foto is gemaakt op de begraafplaats in Roden. Ik liep daar met Matthijs en zag dit plaatje. Vol symboliek ook, want de boom staat voor leven, de gevallen bladeren voor het pad richting de dood. Iets waar we allemaal mee te maken krijgen, de zekerheden van het leven. Ik zag het en ik moest deze foto maken. Matthijs weet dat ondertussen al. Als ik zeg ‘stop’, dan weet hij dat ik weer eens iets zie en wil fotograferen, haha.’
‘Zonder jas en kale bomen’ Deze foto is gemaakt in Arnhem, in het Openluchtmuseum. Ik ben van Molukse afkomst en wat je ziet is Molukse kleding in een koffer. Voor mij betekent deze foto ontzettend veel. Een koffer kleding, een koffer die mee gaat naar Nederland. Wat onze grootouders daar aantroffen waren kale bomen en winter, en jassen hadden ze nou net niet in hun koffer. Het afscheid van de Molukken zou immers maar tijdelijk zijn. Maar dat liep zoals bekend toch anders. Ik ben zelf van de derde generatie. Mijn vader is in een barak in Nuis geboren en opgegroeid, via Marum, Groningen in Roden beland samen met mijn moeder. Ja, deze foto heeft voor mij diepere betekenis.’
‘Iedereen heeft hier een herinnering aan’ Een paardenbloem. Wie kent deze bloem niet? De pluis laat los. Neemt afscheid. Zoals denk ik iedereen ze wel eens weggeblazen heeft. De pluis neemt afscheid van de bloem, ook voor mij een echte jeugdherinnering.’
‘Het tuintje van AH Roden’ ‘Shannen spaarde bij de Albert Heijn in Roden voor zijn eigen groentetuintje. Prachtig om te zien hoe goed hij zijn tuintje verzorgde. Op de foto nemen we afscheid van de bloem. Noodzakelijk, want er groeit eerst een bloem en pas als de bloem sterft – afscheid neemt dus- kan de courgette verder groeien. Afscheid nemen kan in sommige gevallen je helpen om verder te komen’
‘Boeddha neemt afscheid’ ‘Ook al een plaatje vol herinneringen. Toen ik twintig jaar bij Matthijs was, kreeg ik deze Boeddha van Shannen en gaf Matthijs een armbandje, van zijn eigen zakgeld weliswaar. Ik ben er nog steeds heel erg blij mee. De Boeddha kijkt weg, neemt dus afscheid. Gaat met z’n knapzak een andere kant op. Ik ben wel van de Boeddha’s ja, van de spiritualiteit. Spiritualiteit geeft me rust.’
‘Eindelijk kwam ie dan: de zon’ Dit was onze vakantie in Oostenrijk. Ik houd van dat land. We troffen het echter niet, want de eerste dagen regende het vooral en de mist ontnam ons het zo mooie uitzicht. Maar zie: toch kwam de zon. De regen en mist verdwenen, de koperen ploert kwam dan eindelijk tevoorschijn. We hadden een tegenvaller, de jongens hadden lekkage in de tent door de hevige regenval. Ik wil graag een keer weer naar Oostenrijk, maar dan liefst niet meer in een tent.’
‘Ik heb ze niet gevraagd, ik heb niets gezegd’ ‘Deze foto laat het afscheid van de zon zien, ofwel de zonsondergang. De mensen op de foto ken ik niet, maar ik vond het een geweldige plaat. Je ziet de gele lucht, de contouren van de mensen. Ik ben als het ware met de camera die kant op geslopen en heb ongevraagd de foto gemaakt en verder niets gezegd. Dan was het moment en dus mijn plaat weg, want dan hadden ze mijn kant opgekeken. Dat wilde ik dus juist niet.’
‘Slotlaan in de herfst’ ‘Deze foto heb ik gemaakt aan de Slotlaan in Roden, vlakbij ons huis. Je ziet iemand richting Vijfde Verloting fietsen. Hij komt ergens vandaan, heeft dus afscheid genomen. Je ziet ook de bladeren die afscheid hebben genomen van de boom. Vond ik een heel mooi beeld zo.’
‘Afscheid van Mark’ De MH17. Mark was een maatje van Jessie. Ze zaten vanaf groep 1 bij elkaar in de klas. Na de musical namen ze afscheid en daarna hebben ze elkaar nooit meer gezien. Op de achtergrond zie je de laatste rustplaats van de familie, op de voorgrond een waxinelichtje. De vijf punten of hoofdjes symboliseert de vriendschap tussen vijf jongens, onder wie dus Mark en Jessie. Onvoorstelbaar dat dit gebeurd is. Deze foto doet me echt heel veel.’
‘Voor iedereen herkenbaar’ ‘De oliebollenkraam op de Albertsbaan. Staat de kraam er al, is een veel gestelde vraag in deze periode. Oliebollen symboliseren voor mij en voor hele veel andere mensen het afscheid van het jaar. En ja, ik vind ze heerlijk! Zolang er maar geen krenten in zitten.’
‘Een nieuwe start’ ‘Ik had deze foto op veel plaatsen kunnen maken, deze etalage raam sprak mij aan vanwege de led-lampjes die je er in terug ziet. Je huis verkopen is behalve afscheid ook vaak de start van iets nieuws. Soms samen, soms gaan mensen alleen verder. Soms is het dus ene dubbel afscheid. ‘
‘Acceptatieboek bij Daan’ ‘Mensen met dementie zijn er nog wel, maar toch ook weer niet. Directe familie moeten vaak al afscheid nemen, terwijl ze er nog zijn. De persoon die er was, is vaak niet meer.. Gelukkig zijn er soms nog heldere momenten en daar mag je dan nog even van genieten. Ik heb het daar laatst met iemand over gehad. Heel bijzonder. Familie heeft vaak al afscheid genomen van een dierbare met deze ziekte, terwijl hij of zij nog gewoon in leven is. Bij Daan zag ik een stapel boeken over dit onderwerp liggen. De bovenste is van Ans Markus met de titel ‘het is goed zo..’. Het boek geldt als een soort van acceptatieboek. ’ ‘Lastig afscheid nemen zo’ ‘Vond ik gewoon leuk, deze foto. De jongens gaan op schoolreis, de bussen staan klaar om te vertrekken. We nemen afscheid voor ze de bus instappen. Daarna zijn we ze kwijt. De geblindeerde ramen voorkomen namelijk dat we zien waar ze zitten. En het mooi aan deze foto vind ik dat een Oma op zoek is naar haar kleinkind, nog even kan zwaaien voordat de bus vertrekt.
‘Afscheid nemen is ook loslaten’ ‘Je ziet de eerste sportschoenen van je kind. Als moeder sta je aanvankelijk naast je kind, vandaar de damesschoenen op de foto. Je ziet je zoon zich vervolgens ontwikkelen, hij loopt weg; staat op eigen benen. Als moeder sta je dan aan de zijlijn. Je hoopt dat het je kinderen goed gaat,  je moet  ze op een bepaald moment loslaten. Deze foto symboliseert de verschillende fases. Oh ja, het veld is van VV Roden, de club ook waar Shannen voor speelt.’
‘Scheren als symbool van een nieuwe start’ ‘Mannen laten hun baard staan. Of snor. Scheren ze die af, dan betekent dat in bepaalde gevallen vaak meer dan afscheid nemen van alleen gezichtshaar. Heel vaak staat het symbool van een nieuw begin of wordt juist een baard of snor afgeschoren als je een nieuwe fase van je leven in gaat. Wat ik wil zeggen is dat er vaak meer achter zit, zoals achter heel veel foto’s – mooi of niet- een verhaal zit. Door het verhaal kan een op het oog niet bijzondere foto soms heel mooi worden.’ ‘Lelie als symbool rouwproces’ ‘Deze witte lelie staat voor mij als een rouwproces. Zoals je misschien kunt zien zijn de bloembladen aan het langzaam aan het verwelken.. Deze foto heb ik afgedrukt en als kaartje gebruikt voor mijn buurvrouw, die helaas haar man onlangs is verloren.’
 

UIT DE KRANT

Lees ook