Ammehoela
Puur natuur
Op de website van deze krant kunt u een filmpje zien waarin ik enkele knelpunten in de beoogde atb/mtb-route in het Mensingebos laat zien. Het filmpje werd geschoten door de mooiste journaliste van Noord-Nederland, die ik graag een paar van de vele bottlenecks showde. En passant mocht ik nog opmerken dat als je een beetje fatsoen in je donder hebt je die route daar niet wilt (vanwege de overlast) en dat het ook iets zegt over de mensen die dat daar wel willen.
Tussen de bedrijven door had ik het nog over haar interview van vorige week over mijn aftreden als voorzitter van IVN-afdeling Roden. Daarin had ik een paar wijzigingen doorgevoerd, onder andere over een paar afvallige leden. De wijze waarop ik was geciteerd was weliswaar zonder meer smeuïg te noemen, maar in werkelijkheid waren door mij andere woorden gebezigd. Ze was niet blij met de wijzigingen, maar ik vond het niet gepast het verhaal extra ’op te leuken’ door mensen achteraf onnodig te kwetsen. In het verhaal stond ook een woord dat niet in mijn vocabulaire thuishoort: ammehoela. Natuurlijk ken ik dit ’tussenwerpsel’ wel en dan triggert het gebruik ervan me voldoende om naar de oorsprong van het woord op zoek te gaan. Van tevoren weet je dat het een eponiem is, dus dat het naar een bepaald (al dan niet fictief) persoon is vernoemd. Bekende Nederlandse voorbeelden van eponiemen zijn: kop-van-jut, balkenendenorm en melkertbaan. Andere (naar buitenlanders vernoemd) zijn bijvoorbeeld boycot en guillotine. Het zijn er maar een paar van de vele.
Ammehoela is te danken aan emir Ghazi Amir Amanoellah Khan van Afghanistan. Hij kwam in 1919 aan de macht, mede dankzij de steun van het leger, nadat zijn vader Habiboellah Khan in dat jaar werd vermoord. Hij was zonder meer een vernieuwer die wilde dat het volk westers gekleed ging en meisjes onderwijs kregen. Dat viel bij het overwegend conservatieve volk niet in goede aarde en dat leidde in 1924 tot een volksopstand die ternauwernood kon worden neergeslagen. Vijf jaar later brak opnieuw de pleuris uit en omdat het leger toen massaal deserteerde was hij genoodzaakt afstand van de troon te doen. Hij werd een bekend societyfiguur in het westen en (dus) een veelbesproken persoon. Als men het over hem had placht men met de rechterhand een klap op de rechterbil te geven met de uitroep ”Ammehoela” waarmee men wilde aangeven dat hij van het volk een schop onder zijn achterste had gehad. Tegenwoordig geef je er mee aan dat je van iets niets wilt weten en wat dat betreft zou ik ammehoela kunnen roepen wanneer het over de door sommigen gewenste (maar door verreweg het merendeel ongewenste) atb/mtb-route in het Mensingebos gaat. Op de foto ziet u een voorbeeld waarom de route daar niet kan, omdat het er te smal is en er obstakels (bomen) zijn. Het is trouwens merkwaardig dat álle partijen in de gemeenteraad er wel voor zijn. Een mooi (nou ja, mooi) voorbeeld dat men de wensen van anderen compleet negeert.
Massale kap
Op 26 januari ontvingen de leden van de Gebruikersgroep Mensinge een mailtje van Albert Broekman (boswachter publiek) over de aantasting van Fijnsparren in het Mensingebos. Een kaartje was bijgevoegd met daarop 3 ’brandhaarden’ waar de Letterzetter en Koperetser (kevers) de bomen hebben aangetast. Daardoor ontstond de gedachte dat het wel meeviel met de schade. Niet veel later hoorde ik echter dat de schade ernstiger was en wel 700 bomen betrof en misschien wel 800. Dat was schrikken geblazen en denk je dat je daarover als lid van de Gebruikersgroep wel wordt geïnformeerd. Dat klopte. Vorige week donderdag kwam het bericht dat de volgende dag al zou worden gestart met de kap van de sparren en op een bijgeleverd kaartje bleek dat er in bijna alle percelen met sparren gekapt gaat worden. Het publiek mocht het twee dagen later uit het DvhN vernemen, terwijl de kap al was gestart en aantallen werden niet genoemd. Dat was weer een staaltje van slecht communiceren en dat had teamleider Martijn Bakker beter kunnen doen. Van beide heren ben ik trouwens zo langzamerhand wel iets gewend...
Tussen de bedrijven door had ik het nog over haar interview van vorige week over mijn aftreden als voorzitter van IVN-afdeling Roden. Daarin had ik een paar wijzigingen doorgevoerd, onder andere over een paar afvallige leden. De wijze waarop ik was geciteerd was weliswaar zonder meer smeuïg te noemen, maar in werkelijkheid waren door mij andere woorden gebezigd. Ze was niet blij met de wijzigingen, maar ik vond het niet gepast het verhaal extra ’op te leuken’ door mensen achteraf onnodig te kwetsen. In het verhaal stond ook een woord dat niet in mijn vocabulaire thuishoort: ammehoela. Natuurlijk ken ik dit ’tussenwerpsel’ wel en dan triggert het gebruik ervan me voldoende om naar de oorsprong van het woord op zoek te gaan. Van tevoren weet je dat het een eponiem is, dus dat het naar een bepaald (al dan niet fictief) persoon is vernoemd. Bekende Nederlandse voorbeelden van eponiemen zijn: kop-van-jut, balkenendenorm en melkertbaan. Andere (naar buitenlanders vernoemd) zijn bijvoorbeeld boycot en guillotine. Het zijn er maar een paar van de vele.
Ammehoela is te danken aan emir Ghazi Amir Amanoellah Khan van Afghanistan. Hij kwam in 1919 aan de macht, mede dankzij de steun van het leger, nadat zijn vader Habiboellah Khan in dat jaar werd vermoord. Hij was zonder meer een vernieuwer die wilde dat het volk westers gekleed ging en meisjes onderwijs kregen. Dat viel bij het overwegend conservatieve volk niet in goede aarde en dat leidde in 1924 tot een volksopstand die ternauwernood kon worden neergeslagen. Vijf jaar later brak opnieuw de pleuris uit en omdat het leger toen massaal deserteerde was hij genoodzaakt afstand van de troon te doen. Hij werd een bekend societyfiguur in het westen en (dus) een veelbesproken persoon. Als men het over hem had placht men met de rechterhand een klap op de rechterbil te geven met de uitroep ”Ammehoela” waarmee men wilde aangeven dat hij van het volk een schop onder zijn achterste had gehad. Tegenwoordig geef je er mee aan dat je van iets niets wilt weten en wat dat betreft zou ik ammehoela kunnen roepen wanneer het over de door sommigen gewenste (maar door verreweg het merendeel ongewenste) atb/mtb-route in het Mensingebos gaat. Op de foto ziet u een voorbeeld waarom de route daar niet kan, omdat het er te smal is en er obstakels (bomen) zijn. Het is trouwens merkwaardig dat álle partijen in de gemeenteraad er wel voor zijn. Een mooi (nou ja, mooi) voorbeeld dat men de wensen van anderen compleet negeert.
Massale kap
Op 26 januari ontvingen de leden van de Gebruikersgroep Mensinge een mailtje van Albert Broekman (boswachter publiek) over de aantasting van Fijnsparren in het Mensingebos. Een kaartje was bijgevoegd met daarop 3 ’brandhaarden’ waar de Letterzetter en Koperetser (kevers) de bomen hebben aangetast. Daardoor ontstond de gedachte dat het wel meeviel met de schade. Niet veel later hoorde ik echter dat de schade ernstiger was en wel 700 bomen betrof en misschien wel 800. Dat was schrikken geblazen en denk je dat je daarover als lid van de Gebruikersgroep wel wordt geïnformeerd. Dat klopte. Vorige week donderdag kwam het bericht dat de volgende dag al zou worden gestart met de kap van de sparren en op een bijgeleverd kaartje bleek dat er in bijna alle percelen met sparren gekapt gaat worden. Het publiek mocht het twee dagen later uit het DvhN vernemen, terwijl de kap al was gestart en aantallen werden niet genoemd. Dat was weer een staaltje van slecht communiceren en dat had teamleider Martijn Bakker beter kunnen doen. Van beide heren ben ik trouwens zo langzamerhand wel iets gewend...