Ander weer
Afgelopen vrijdag schoot ik bij het lezen van een artikel in het DvhN spontaan in de lach. Voorzitter Wiebe Wieling (mooie naam!) van de Koninklijke Vereniging De Friesche Elf Steden meldde dat de politie bij de eerstvolgende Elfstedentocht strenger gaat optreden. Met name bij Bartlehiem mogen de mensen het ijs niet meer op. Wieling zei dat het publiek twee decennia geleden veel gezagsgetrouwer was dan nu en dus worden ’jolige’ toeschouwers die toch het ijs betreden met harde hand verwijderd.
Nou weet ik, van horen zeggen, dat het in 1997 in Bartlehiem één grote puinzooi was waarbij drank rijkelijk vloeide. Zeg maar dat het toen een echt volksfeest was. Dat zal het de eerstkomende keer vast en zeker ook wel weer worden. Dat er een groot verschil is tussen toen en nu blijkt uit de aankondiging dat de toeschouwersstromen met drones in de gaten zullen worden gehouden. Waar ik van in de lach schoot was dat men serieus de hoop levend houdt dat er een Elfstedentocht komt. IJs zal er best wel komen, maar ijs waar je op kunt staan wordt al een tikkeltje precairder, laat staan ijs dat dik genoeg is waar je alle leden van de vereniging over kunt laten schaatsen. In 1997 werden nog duizenden leden uitgeloot en in de jaren erna wist je dat daarop een gerede kans bestond. Nu echter mogen dus alle leden mee schaatsen. Kennelijk hebben velen de hoop laten varen dat er ooit nog weer een tocht wordt verreden en hebben ze als lid bedankt. Wat ook meespeelt is dat er ongetwijfeld veel ouderen bij zijn die een leeftijd hebben bereikt dat het volbrengen van ”De Tocht der Tochten” een illusie is geworden en als lid hebben bedankt.
Persoonlijk hoop ik van ganser harte dat het er nog wel een keer van komt dat de tocht kan worden georganiseerd. Vanuit de luie stoel ga ik er dan af en toe graag even naar kijken, maar vrees met grote vreze. Wat meespeelt is dat het (Friese) bestuur traditionele waarden koestert: Geen trucjes om de ijsgroei te bevorderen, maar hooguit worden bypasses ingelast en ijstransplantaties toegestaan. Nu er in Parijs een ’Klimaattop’ wordt gehouden gaat het daar vooral over de mondiale toegestane temperatuurstijging en dus de invloed op het weer. Ik verwacht niet dat er iets concreets uitrolt, want de landen die er echt iets aan moeten doen verzaken toch weer en denken: ”Na ons de zondvloed” en schuiven de problemen voor zich uit. Dat het weer verandert weten we zo langzamerhand allen wel. Denk aan de Elfstedentocht. Zelf merk ik het ook. In 2000 begon ik me te interesseren voor paddenstoelen en weet dat de excursies toen begin november ophielden. Meestal was er in oktober al een paar keer een stevige nachtvorst geweest en daar kunnen zwammen slecht tegen. Allengs werd het seizoen echter langer en tegenwoordig zijn we door het uitblijven van nachtvorst zelfs in december nog actief.
Vrijdag was dat in Grootegast en Kornhorn waar we bij elkaar toch nog pakweg 100 soorten scoorden, waaronder de Paarse eikenschorzwam die u op de foto ziet; een mooi abstract plaatje! Ik weet nog goed dat toen ik net was begonnen met deze hobby en nauwelijks soorten kende, ik de Latijnse naam Peniophora quercina, van deze korstachtige zwam, als eén van de eerste wist te noemen. Dat deed ik toentertijd een keer tijdens werkzaamheden in de vlindertuin van IVN Roden, toen nog gevestigd op het volkstuincomplex aan de Dwazziewegen. U weet wel, het terrein waar ’visionaire’ lieden bij de gemeente het bedrijfsleven zagen floreren, waardoor we moesten vertrekken naar de Westeresch. De dame die de naam hoorde (ik voegde de Nederlandse naam er aan toe) schrok zich een hoedje en zei: ”Wat weet jij veel van paddenstoelen!” Daardoor werd het me duidelijk dat in het land der blinden eenoog koning is.
