BBS de Verwondering verhuisd naar Alteveer
actueel
Op een warme lentedag schijnt de zon over het rustieke Alteveer. De kleine buurtschap straalt één en al rust uit. Aan de Melkweg, één van de twee straten van Alteveer, ligt Stichting PlekZat. Een groot erf waar kinderen wonen die een stabiele en veilige woonplek nodig hebben. En zoals de naam van de stichting al doet vermoeden, was er ook nog plek zat voor een kleine basisschool. Die basisschool, BBS de Verwondering dus, zat eerst in het gebouw van Scouting Mensinghe Roden. Dat was verreweg van ideaal. ‘Het was heel mooi dat we van de scouting in dat gebouw mochten, maar het was niet de beste locatie voor onze school. Zo hadden we maar weinig opslagruimte en moesten we iedere vrijdag onze spullen opbergen. Dan kwamen de ouders van de kinderen vaak helpen. Het was nogal een gedoe, maar zo hadden we dat afgesproken met de scouting’, zegt Marjan, oprichtster van de school. Een groot voordeel is ook dat het gebouw waar ze nu in zitten, goed geïsoleerd is. ‘In de winter liepen we met dikke truien aan en hadden we de verwarming vol open staan. Dat is nu niet meer nodig’, lacht Marjan.
Dat de verhuizing zo snel is gegaan, lag volgens Marjan aan het goede gevoel. ‘Ik ging samen met mijn man koffie drinken bij Henk en Dian, en toen waren we er eigenlijk al over uit. Dit moesten we doen. Henk en Dian vertelden dat zij al eens eerder hadden overwogen om een school op deze plek te beginnen, maar dat het er toen niet van kwam. Ze stonden er dus heel open voor.’ Uiteraard moesten de leerlingen en de ouders worden overgehaald. Vandaar dat Marjan ze meenam naar de beoogde nieuwe plek. ‘Dat is het voordeel van zo’n kleine school. We zijn gelijk met de leerlingen en de ouders wezen kijken. Gelukkig waren zij ook heel enthousiast.’
De school is al een tijdje bezig met de verhuizing naar een nieuwe locatie. In de Krant van 16 januari sprak Marjan de wens uit om naar de oude basisschool van Langelo te verhuizen. ‘Ook Veenhuizen is nog een tijdje in beeld geweest, maar dat is vanaf Roden toch wel ver. Alteveer is dat niet. Je bent er zo.’
Aan de picknicktafel bij het nieuwe vertrek van De Verwondering, zijn inmiddels Monique van der Zalm en Mariëlle Plat aangeschoven. Zij zijn de twee leerkrachten van de basisschool. Aangezien de kinderen nu weer even naar buiten gaan (iets wat ze dagelijks minstens twee keer doen), hebben Monique en Mariëlle nu tijd om mee te praten. Waar de kinderen in de lentezon op skelters rijden, drinken de leerkrachten een bakje koffie. Het enthousiasme spat van hun gezichten. ‘Dit is zóveel beter’, zucht Monique. ‘Je merkt het ook aan de kinderen. Die vinden het hier fantastisch.’
Wat wil je ook. Met een voetbalveld, trampoline en een breed assortiment skelters, hebben de kinderen alles wat hun hartje begeerd. Daarnaast past de nieuwe locatie volledig in de visie van De Verwondering. Een moestuin en de aanwezigheid van kippen, koeien en konijnen, zorgen ervoor dat de kinderen een breed georiënteerde opleiding krijgen. Aan de picknicktafels in de zon, ontstaat al gauw een soort “schoolreisgevoel”. Monique deelt dat gevoel. ‘Dat gevoel krijg ik hier meer, dan in het scoutingsgebouw. Het is hier lichter en de energie voelt beter’, zegt Monique. Mariëlle vult aan: ‘Het is hier wijds, maar toch zit je dicht bij het bos. Voor deze groep kinderen is dat makkelijker.’ Op schoolreis gaan de kinderen echter niet. ‘Dat is niet nodig’, meent Marjan. ‘We gaan vaak op excursie en de kinderen hebben genoeg tijd en ruimte om van alles te ontdekken. Misschien dat het er ooit van komt, maar momenteel is de behoefte om op schoolreis te gaan niet echt aanwezig.’
Terwijl de skelters voorbij sjezen, schenkt Marjan nog een paar koppen koffie in. De goednieuwsshow is namelijk nog niet voorbij. Onlangs bleek namelijk dat – na het bezoek van de onderwijsinspectie – BBS de Verwondering voldoet aan de leerplichtwet. ‘Ik was eerlijk gezegd ook niet zo bang daarvoor, maar Mariëlle en Monique hebben op een grotere basisschool gewerkt. Daar gaat het er toch wat anders aan toe. Daarom waren zij wel een beetje zenuwachtig.’
Op BBS de Verwondering pakken ze het anders aan dan ‘normale’ scholen, maar door het groene licht van de onderwijsinspectie, hebben zij aangetoond dat hun onderwijs gewoon voldoet aan aller regeltjes. Een groot compliment, zo vinden de dames van De Verwondering. Op hun school laten zij leerlingen samenwerken, hun grenzen verleggen en nieuwe dingen ontdekken. Denken vanuit de behoefte van het kind, in plaats vanuit de aangeboden stof. ‘Je moet kijken wat beklijft. Het bewegen, het doen, het gevoel: dat is belangrijk’, aldus Monique. Op de trampoline achter haar stoeien twee jongens. ‘Kijk nou, dat kan hier nog. Stoeien. Daar leren ze ook van.’ Op de foto van links naar rechts: Mariëlle Plat, Marjan Kolk en Monique van der Zalm.
‘Denken vanuit de behoefte van het kind, niet vanuit de stof’
ALTEVEER – Het is allemaal heel snel gegaan. BBS de Verwondering had binnen veertien dagen de verhuizing afgerond. Op woensdag 14 maart stuurde Marjan Kolk een e-mail naar Henk en Dian van Stichting PlekZat in Alteveer. Op Paasmaandag verhuisde de kleine school uit Roden officieel naar Alteveer. En deze nieuwe plek was hard nodig. Meer (opslag)ruimte, meer speeltoestellen en een betere isolatie: Brede Basisschool de Verwondering is de koning te rijk in Alteveer.Op een warme lentedag schijnt de zon over het rustieke Alteveer. De kleine buurtschap straalt één en al rust uit. Aan de Melkweg, één van de twee straten van Alteveer, ligt Stichting PlekZat. Een groot erf waar kinderen wonen die een stabiele en veilige woonplek nodig hebben. En zoals de naam van de stichting al doet vermoeden, was er ook nog plek zat voor een kleine basisschool. Die basisschool, BBS de Verwondering dus, zat eerst in het gebouw van Scouting Mensinghe Roden. Dat was verreweg van ideaal. ‘Het was heel mooi dat we van de scouting in dat gebouw mochten, maar het was niet de beste locatie voor onze school. Zo hadden we maar weinig opslagruimte en moesten we iedere vrijdag onze spullen opbergen. Dan kwamen de ouders van de kinderen vaak helpen. Het was nogal een gedoe, maar zo hadden we dat afgesproken met de scouting’, zegt Marjan, oprichtster van de school. Een groot voordeel is ook dat het gebouw waar ze nu in zitten, goed geïsoleerd is. ‘In de winter liepen we met dikke truien aan en hadden we de verwarming vol open staan. Dat is nu niet meer nodig’, lacht Marjan.
Dat de verhuizing zo snel is gegaan, lag volgens Marjan aan het goede gevoel. ‘Ik ging samen met mijn man koffie drinken bij Henk en Dian, en toen waren we er eigenlijk al over uit. Dit moesten we doen. Henk en Dian vertelden dat zij al eens eerder hadden overwogen om een school op deze plek te beginnen, maar dat het er toen niet van kwam. Ze stonden er dus heel open voor.’ Uiteraard moesten de leerlingen en de ouders worden overgehaald. Vandaar dat Marjan ze meenam naar de beoogde nieuwe plek. ‘Dat is het voordeel van zo’n kleine school. We zijn gelijk met de leerlingen en de ouders wezen kijken. Gelukkig waren zij ook heel enthousiast.’
De school is al een tijdje bezig met de verhuizing naar een nieuwe locatie. In de Krant van 16 januari sprak Marjan de wens uit om naar de oude basisschool van Langelo te verhuizen. ‘Ook Veenhuizen is nog een tijdje in beeld geweest, maar dat is vanaf Roden toch wel ver. Alteveer is dat niet. Je bent er zo.’
Aan de picknicktafel bij het nieuwe vertrek van De Verwondering, zijn inmiddels Monique van der Zalm en Mariëlle Plat aangeschoven. Zij zijn de twee leerkrachten van de basisschool. Aangezien de kinderen nu weer even naar buiten gaan (iets wat ze dagelijks minstens twee keer doen), hebben Monique en Mariëlle nu tijd om mee te praten. Waar de kinderen in de lentezon op skelters rijden, drinken de leerkrachten een bakje koffie. Het enthousiasme spat van hun gezichten. ‘Dit is zóveel beter’, zucht Monique. ‘Je merkt het ook aan de kinderen. Die vinden het hier fantastisch.’
Wat wil je ook. Met een voetbalveld, trampoline en een breed assortiment skelters, hebben de kinderen alles wat hun hartje begeerd. Daarnaast past de nieuwe locatie volledig in de visie van De Verwondering. Een moestuin en de aanwezigheid van kippen, koeien en konijnen, zorgen ervoor dat de kinderen een breed georiënteerde opleiding krijgen. Aan de picknicktafels in de zon, ontstaat al gauw een soort “schoolreisgevoel”. Monique deelt dat gevoel. ‘Dat gevoel krijg ik hier meer, dan in het scoutingsgebouw. Het is hier lichter en de energie voelt beter’, zegt Monique. Mariëlle vult aan: ‘Het is hier wijds, maar toch zit je dicht bij het bos. Voor deze groep kinderen is dat makkelijker.’ Op schoolreis gaan de kinderen echter niet. ‘Dat is niet nodig’, meent Marjan. ‘We gaan vaak op excursie en de kinderen hebben genoeg tijd en ruimte om van alles te ontdekken. Misschien dat het er ooit van komt, maar momenteel is de behoefte om op schoolreis te gaan niet echt aanwezig.’
Terwijl de skelters voorbij sjezen, schenkt Marjan nog een paar koppen koffie in. De goednieuwsshow is namelijk nog niet voorbij. Onlangs bleek namelijk dat – na het bezoek van de onderwijsinspectie – BBS de Verwondering voldoet aan de leerplichtwet. ‘Ik was eerlijk gezegd ook niet zo bang daarvoor, maar Mariëlle en Monique hebben op een grotere basisschool gewerkt. Daar gaat het er toch wat anders aan toe. Daarom waren zij wel een beetje zenuwachtig.’
Op BBS de Verwondering pakken ze het anders aan dan ‘normale’ scholen, maar door het groene licht van de onderwijsinspectie, hebben zij aangetoond dat hun onderwijs gewoon voldoet aan aller regeltjes. Een groot compliment, zo vinden de dames van De Verwondering. Op hun school laten zij leerlingen samenwerken, hun grenzen verleggen en nieuwe dingen ontdekken. Denken vanuit de behoefte van het kind, in plaats vanuit de aangeboden stof. ‘Je moet kijken wat beklijft. Het bewegen, het doen, het gevoel: dat is belangrijk’, aldus Monique. Op de trampoline achter haar stoeien twee jongens. ‘Kijk nou, dat kan hier nog. Stoeien. Daar leren ze ook van.’ Op de foto van links naar rechts: Mariëlle Plat, Marjan Kolk en Monique van der Zalm.
