‘Bed-Bad-Brood en de aanzuigende werking’

Gemeente Noordenveld

Altijd als het over asielzoekers gaat, slaat menigeen terstonds op tilt... zelf politici gaan over de rooie. Het is de vraag of het Kabinet PvdA/VVD het wel overleeft... Nu is het weer zover. Het gaat om een handjevol illegalen die nog onthaald worden op bed-bad-brood. Nu moet dat ineens niet meer. De VVD heeft het weer over een “Aanzuigende Werking”. Een container-begrip... (deze uitdrukking neem ik over van mijn slimme vriendin Janne, die dan bedoelt, dat het begrip zo rekbaar is, dat het een woord is, dat aan zeggenschap heeft ingeboet). Rijp voor de container dus. Bij de top van de VVD hebben ze het begrip voor de containerdeur weggehaald... Denken ze daar nou echt, dat vluchtelingen hier heen willen komen, omdat ze bed-bad en brood in het vooruitzicht wordt gesteld... Het lijkt er op. Men heeft er zelfs een kabinetscrisis voor over. Nu ken ik ook veel VVDers, die dit net als ik onzin vinden. Of er door de top naar ze geluisterd wordt is de vraag... Zoals burgemeester van Aartsen van den Haag. Hij zegt dat ie zich niets aantrekt van de regering. Mochten ze gaan besluiten om bed brood en bad niet meer van rijkswege te verstrekken... Hij heeft geen zin in de consequenties. Zwervers langs de weg. De vraag is. Is er veel nieuws onder de zon? Nee deze dagen vieren we 70 jaren bevrijding. Voor de oorlog had je ook een vluchtelingenprobleem... Joden en communisten vluchten uit het Duitsland van na de machtsovername door Hitler. Eerst werden ze weer de grens over gezet. Van rijkswege. Men wou de buren, die toen nog gezien werden als bevriende mogendheid niet tegen het hoofd stoten... Hoe het met de teruggestuurde vluchtelingen afliep, mag nu bekend geacht worden. Door Roode Hulp, een communistische organisatie werden ze bij particulieren ondergebracht... Onderduikers voor de oorlog... Jazeker... ze waren er... Later veranderde dat. Na de Kristallnacht in Duitsland ging het roer om. Eerst kwamen er kleine kampjes voor de vluchtelingen. Toen kwam de regering van Colijn met een groter plan voor een vluchtelingen kamp. Eerst werd het Elspeterveld in de gemeente Ermelo aangewezen. De gemeente was al akkoord. Maar de buren en de ANWB protesteerden. De laatste vreesde “aantasting voor het toerisme”... bij de eersten de buren, was een prominente... Koningin Wilhelmina. Die liet haar secretaris protesteren. Het Kamp was gelegen op slechts 12 km van haar buitenverblijf “Het Loo”. De secretaris had het over “bepaald treurnis” dat het kamp daar kwam. Vrij vertaald was Wilhelmina’s boodschap waarom zo dicht bij mijn buitenverblijf, stuur ze naar Drenthe, daar is ruimte... Een plaats in Drenthe was gauw gevonden. Op het Amerveld nabij Westerbork. De middenstand zag het wel zitten. Meer klandizie. Over aanzuigende werking werd toen niet meer gesproken. Uiteindelijk viel het toch allemaal tegen. Voor de Middenstand van Westerbork. De Joodse vluchtelingen bleken minder rijk, dan de propaganda van de NSB wou doen geloven. De latere bezetter had een meevaller voor zijn plannen. Westerbork werd een doorgangskamp. Doorgang naar vernietiging... Als Wilhelmina niet in had gegrepen was Ermelo zo’n kamp geworden... Ook Noordenveld had in de vooroorlogse periode vluchtelingen, die geen onderdak hadden. Ook hier was de Rode Hulp actief. De veelal communistische leden hiervan werden kort na de bezetting opgepakt door bezetter en handlangers en keerden in veel gevallen niet meer terug. Eigen schuld. Dat werd door menigeen beweerd na de oorlog. Mensen, die anderen hulp aanbieden zijn vaak niet geliefd. Dat werd ook duidelijk, toen er een asielzoekerscentrum in Roden verrees. Aan de rand van Roden aan de Hullenweg. Geen mens had er last van? Vergeet het maar. Menigeen zocht spijkers op laag water. Er was direct na de opening al een aanslag met een soort molotov cocktail. De werpers waren zo bezopen, dat ze misgooiden. Dat was aanleiding voor goede elementen om een demonstratie te organiseren. Gewapend met bloemen traden de deelnemers in de richting van de asielzoekers. De boodschap was. Voor ons zijn jullie van harte welkom. De mevrouw uit de buurt, die het organiseerde werd telefonisch lastiggevallen met verwijten, dat er zo veel meer kwamen, die dachten... in Roden zijn we welkom. Er woonden veel kinderen. Dus was er ook een school en speeltoestellen, zoals een wipwap. Buren, aan de overzijde van de Loop, zeiden er last van te hebben. Een duur extern bureau heeft de overlast opgemeten. Conclusie in een vuistdik rapport, kosten 80.000 euro, was “het viel wel mee”. Ik heb buurtbewoners horen zeggen, dat dat schande was... Die uitkomst van het rapport. Tegenwoordig heeft iedere zichzelf respecterende buurt wel speeltoestellen. Geen sterveling heeft er last van. Waarom toen wel? Simpel. Toen waren het asielzoekerskinderen. Dat was wat anders... Voordat de asielzoekers in Roden kwamen was er al reuring. De toenmalige voorzitter van de Zakenkring had een brandbrief opgesteld waarin hij waarschuwde voor winkeldiefstal. “Zij komen uit culturen, die het verschil tussen mijn en dijn niet zo nauw nemen... “ Om zijn woorden kracht bij te zetten had de voorzitter zich verscholen achter de rug van directeur Anneke Haarsma van het COA... Toen ik die later opbelde, waarom ze dat had gezegd, reageerde zij verbaasd. Zij had het beslist niet gezegd en die voorzitter lulde maar een eind weg. Met dit commentaar geconfronteerd, gooide de voorzitter de hoorn op de haak... Zo ging dat toen. De boodschap naar de vluchtelingen toe was: Denk niet dat je hier welkom bent... Men sprak het niet uit, maar men vreesde ook toen al een aanzuigende werking. Toen de voorlichtster van de COA Roden eens geïnteresseerden uit Assen ontving, die zich verbaasden in welke kleine vertrekken de vluchtelingen daar huisden... Zei ze: “nee het is hier geen luxe... maar dat is ook niet de bedoeling...” Dit allemaal met in het achterhoofd de vrees voor aanzuigende werking...  De gevolgen van de toepassing van zo’n containerbegrip. Vind u het gek, dat ik de Noordenveldse politici daarop aanspreek...

UIT DE KRANT