‘Bel snel Willem Alexander’
LEEK – Nooit zal ik vergeten dat de Gouden Koets in Leek was. Als opdondertje van 9 jaar heb ik met grote ogen gekeken naar dit anders onbereikbare gouden pronkstuk op wielen. Ik was zelfs aanwezig, misschien even ontsnapt aan de aandacht van moeder, toen de koets arriveerde bij de poort van het borgterrein. Daarna viel deze in het zomerseizoen 1963 in het Nationaal Rijtuigmuseum Nienoord te bezichtigen. Aanraken mocht en kon je de koets niet. Niet omdat er aan de voor- en achterkant van de koets in vereiste kostuums aangeklede nep-lakeien stonden, maar omdat de koets achter glas stond. In dat jaar passeerden duizenden bezoekers uit Nederland en ver over de grenzen heen het loket van het museum. Een topattractie. Een ‘gouden’ greep. Helaas hangt de toekomst van het huidige Museum Nienoord nu aan een zijden draadje. Zelf mocht ik afgelopen week de eigenaar van Sportcentrum Leek en sinds maart van dit jaar medepachter van Grand Café Borg Nienoord, Jacob Venema interviewen. Elk op een lichtgroene stoel zaten we in de zon, met op de achtergrond het kasteel. Even voelde ik me met mijn ogen in de droomstand Georg Wilhelm von Inn- und Kniphausen, met naast mij in een zetel echtgenote Anna van Ewsum. Even maar, om snel weer terug te keren naar de keiharde werkelijkheid. Op mijn vraag aan Venema of hij ideeën heeft hoe het museum van de ondergrond kan worden gered, gaf hij een aantal voorbeelden. Ideeën die ik maar even tussen Venema en mij zal houden. Want wil het museum verkassen van het huidige zijden draadje naar een stevige kabel en sterke fundamenten in de oergrond van Nienoord, dan moet alles in het werk worden gesteld. Wie weet is het nog niet te laat om de Gouden koets te laten restaureren in het Rijtuigmuseum. Alle kennis en kundigheid is daar aanwezig om alles tot in de gouden puntjes te repareren. Het zou de publiekstrekker voor de komende vier jaar zijn en daardoor de broodnodige financiële redding. Wie weet kunnen mijn kleinkinderen dan met hun neusjes tegen het raam gedrukt, kijken naar dezelfde pracht en praal als ik 52 jaar geleden. Een telefoontje naar Willem Alexander kan, wie weet, nog uitkomst bieden. Een paar jaar geleden liepen ze toch nog koninklijk lachend langs het kasteel. ‘Proberen kan toch altijd?’ Daarnaast zou de Historische Kring Leek moeten doorgaan met de exposities over diverse onderwerpen, die zich niet alleen in de gemeente Leek, maar ook in het Westerkwartier hebben afgespeeld. In ieder geval wordt nog t/m 1 november de Joodse geschiedenis van het Westerkwartier en Noordenveld getoond, met als titel Shalom & Moi. De expositie is geopend van dinsdag t/m zondag van 11.00 tot 17.00 uur. U hebt dus nog een maand om het verleden uit eigen omgeving en het museum te aanschouwen. Daarna sluit het museum op 3 november de deuren. Op dezelfde dag zal het bestuur haar functie neerleggen en helaas het dienstverband van de medewerkers worden beëindigd alsmede het contract met de directeur. Intussen moet er met man, vrouw en macht worden gewerkt aan een reddingsplan voor Museum Nienoord. Onder leiding van o.a. burgemeester Hoekstra, Jan Stevenson van Stichting Landgoed Nienoord en hopelijk de broodnodige subsidie van provincie Groningen en de inwoners van de gemeente Leek moet het mogelijk zijn om samen weer trots te worden op het kroonjuweel van het landgoed. Iets heel anders. Mocht u voor de dichte deur van Fixet Tjoelker aan Diepswal komen te staan, er vindt een grootscheepse verbouwing plaats. Voor een aantal artikelen kunt u wel terecht op Diepswal 42. Tenslotte zijn middenstanders ook de kroonjuwelen van elke gemeente. Ík groet u’. ‘Moi’.
