Bewoners Lindensteinlaan in gesprek met wethouder Dekker

Afbeelding
actueel
 
‘We moeten wellicht meer aan het belang van de buurt denken’
LEEK – In het huis van de familie Mollema is afgelopen week gesproken over het huidige verkeersbeleid. Hierbij spraken buurtbewoners van de Lindensteinlaan te Leek met wethouder Karin Dekker. Het ging die middag maar over één ding: de leefbaarheid van de bewoners aan de Lindensteinlaan. Geluidsoverlast en gevaarlijke situaties zijn hier aan de orde van de dag, zo stellen de buurtbewoners. Vandaar dat wethouder Karin Dekker afreist naar de Lindensteinlaan, om de problemen te bespreken. Het is even voor één uur en wethouder Dekker is nog onderweg. In de woonkamer van de familie Mollema zitten Ton de Vries en Ruud van Nijen geduldig te wachten. Piet biedt het gezelschap koffie aan, terwijl Ruud vertelt over de situatie. ‘Ik woon hier al veertig jaar en ben nu zo’n twintig jaar bezig met de situatie aan de Lindensteinlaan. Om het even beknopt te stellen: er komt hier ontzettend veel verkeer langs en er wordt structureel te hard gereden. Het gevolg is dat wij de hele dag door veel geluidshinder ervaren. Wij willen dat hier maatregelen tegen worden getroffen. Een aantal jaren geleden vond er een nationaal onderzoek plaats. Hierin werd gekeken naar de gevaarlijkste wegen in Nederlandse dorpen. In Leek was de Lindensteinlaan verreweg de gevaarlijkste. Dat is door de jaren heen alleen maar erger geworden.’ Terwijl Ruud de situatie uitlegt, belt wethouder Dekker stipt op tijd aan bij het huis van de familie Mollema. Ruud is niet gespannen, geeft hij aan. ‘Ik heb door de jaren heen al zoveel wethouders gesproken, dat ik hier niet meer zenuwachtig van word.’ Ondertussen stapt Karin Dekker de knusse woonkamer binnen, waarna ze zich aan iedereen persoonlijk voorstelt. Terwijl Piet een glaasje water voor de wethouder haalt, vraagt ze de bewoners haar bij te praten over de situatie. Ton de Vries opent de discussie en gaat er fel in. Zijn openingswoord voert hij op scherpe toon. De spanning is van meet af aan om te snijden en Ton geeft aan dat hij het gevoel heeft dat hij niet serieus wordt genomen. Wethouder Dekker is het hiermee oneens en benadrukt dat dit al de tweede keer is dat zij binnen het tijdsbestek van één jaar komt praten met de bewoners. Het gesprek lijkt vast te lopen, totdat Ruud van Nijen het woord neemt. Hij mag toch wel als ‘aanvoerder’ van de protesten worden gezien. Al twintig jaar zet hij zich in voor de leefbaarheid van de straat en in die twintig jaar heeft hij menig wethouder gesproken en geschreven. De toon van Ruud is milder en hij spreekt minder vanuit zijn onderbuikgevoel. Ruud: ‘Eén van de problemen is het vrachtverkeer hier in de straat. Als een vrachtwagen met 50 kilometer per uur langsrijdt geeft dat veel lawaai. Daarnaast rijden ook zij wel eens te hard en dan geeft dit al helemáál overlast. Vroeger stond hier aan het begin van de straat een bord met daarop een inrijverbod voor vrachtverkeer. Ik vraag mij af waarom dat weggehaald is. Wie heeft dat destijds besloten?’ De inmiddels aangeschoven Theo Vlaming (beleidsmaker Verkeer en Vervoer van de gemeente Leek, red.) reageert :‘Voor ieder bord dat wordt geplaatst of wordt weggehaald, maken wij een afweging. Blijkbaar was het bord hier niet te handhaven.’ De gemeente Leek is momenteel bezig met de nieuwe verkeersvisie, waarin ook een lijst met knelpunten wordt opgesteld. Wethouder Dekker wil dan ook van Theo weten of aanvullende bebording aan de Lindensteinlaan al genoemd is. ‘Niet specifiek’, zegt Theo. Dekker wil dat dit gelijk wordt opgenomen, zodat er naar de situatie gekeken kan worden. Ton wil weten waarom het zo moeilijk is om een inrijverbod voor vrachtverkeer in te stellen. Theo legt uit dat het wanneer er één bord geplaats wordt, er ook op andere plaatsen in Leek borden geplaatst of verwijderd moeten worden om het verkeer soepel te laten verlopen. Wethouder Dekker belooft het inrijverbod op de lijst met knelpunten te zetten, waarmee het hoofdstuk van het vrachtverkeer eerst wordt afgesloten. Het volgende punt is de drukte in de Lindensteinlaan. Dagelijks rijden de auto’s af en aan, en dat komt omdat de straat aantrekkelijker is dan andere straten. ‘Er wordt nooit geflitst, de straat nodigt uit om hard te rijden en het is de snelste weg naar dorpen als Zevenhuizen en Een’, zegt Ruud. Wethouder Dekker reageert: ‘Het is een drukke weg, dat begrijp ik. Sowieso is Leek gewoon veel drukker geworden. Een rondweg gaat er denk ik niet komen, dat kost te veel geld en is over een aantal jaren wellicht niet meer nodig in verband met snelle ontwikkelingen van elektrische en zelfrijdende auto’s. De drukte zal blijven toenemen, naarmate Leek groeit. En dat doen we. De economische groei in Leek is het hoogste van het gehele Westerkwartier. De drukte zal je blijven houden.’ Piet merkt op dat het openbaar vervoer ook gebruik van de Lindensteinlaan maakt. Per etmaal rijden maar liefst 120 bussen langs en dat kan volgens Piet anders. ‘De bussen maken aan het einde van de straat een ronde op de rotonde, terwijl ik al vaak dacht: waren maken die geen grote ronde? Ik ben een man uit de praktijk en mij valt dat op.’ Dekker geeft de buurtbewoners gelijk. ‘Wellicht dat er in de vorige verkeersvisie te weinig gekeken is naar het belang van de buurt en teveel naar het belang van het OV. In de nieuwe visie moeten we wellicht meer aan het belang van de buurt denken.’ ‘Sowieso moet er meer naar de leefbaarheid van deze straat worden gekeken’, meent Ruud. ‘Er zijn mensen die in hun eigen huis met oordoppen in moeten slapen omdat ze anders geen oog dicht doen. Ik vind dat de gemeente ons best tegemoet mag komen door bij te dragen aan geluidswerend glas’, zegt hij. Wethouder Dekker schudt haar hoofd. ‘Als wij hieraan gaan bijdragen, dan wil iedereen dat binnenkort. Daarnaast is er een geluidsgrens vastgesteld. Pas wanner je boven die grens zit, moeten wij ingrijpen. Dat is wettelijk bepaald. Het probleem is dat die grens heel hoog ligt en ik denk niet dat u er boven zit.’ Wethouder Dekker vervolgt haar verhaal. ‘Zelf woon ik in Groningen, waar ze soms met tachtig kilometer per uur door de straat naast mij jakkeren. Aan de ene kant is dat de verhuftering van de maatschappij, daar is niet veel aan te doen. Aan de andere kant – en ik wil zeker niet onaardig zijn- wist ik van te voren dat ik in een drukke buurt ging wonen. Voor mensen die aan de Lindensteinlaan gaan wonen geldt hetzelfde. Voor u’, wethouder Dekker wijst op Ruud, ‘is dat anders. U woont hier al heel lang en ziet de straat steeds drukker worden. Ik kan me voorstellen dat dat vervelend is, maar het is nu eenmaal zo De wereld verandert. Leek wordt steeds drukker, dus deze straat ook. Waar we naar kunnen kijken is een manier om de Lindensteinlaan wat minder aantrekkelijk te maken. We nemen dat mee in de visie op de bereikbaarheid van Leek. Wellicht met een inrijverbod of het verlagen van de maximum snelheid. Eventueel zelfs door de voorrangssituatie te wijzigen. Maar dat is voor de lange termijn. Voor de korte termijn kan een inrijverbod voor vrachtwagens wellicht helpen.’ Wethouder Dekker kijkt op haar horloge. Een dik uur is verstreken, ze moet alweer richting haar volgende vergadering. Ze belooft de knelpunten mee te nemen in het overleg over de nieuwe verkeersvisie, maar kan niets garanderen. Tot slot zegt Ruud nog wat over de straatverlichting die ’s nachts onvoldoende is. Wethouder Dekker knikt en houdt het in haar achterhoofd, terwijl Ruud het verlichtingsprobleem aangrijpt om Ede Staal te citeren. ‘Het is nog nooit zo donker west…..’
 

UIT DE KRANT