Bezwaard gemoed

Afbeelding
Puur natuur
Uit de foto boven deze column kunt u opmaken dat ik er even tussenuit ben geknepen. Dat was de reden dat u vorige week het een keer zonder mijn vaste bijdrage moest stellen. Meestal verzaak ik niet en schrijf ik iets tevoren en bij een langere vakantie lever ik vooraf meerdere columns in of verstuur ze vanaf mijn vakantieadres. Maar deze keer was het wel zo fijn om zonder sores (je hoofd leeg maken) even weg te zijn uit het alledaagse.
Het moest er een keer van komen dat ik mijn broer bezocht die sinds twee jaar permanent is neergestreken aan de Costa del Sol. Hij woont er in El Morche, een plaatsje in de buurt van de populaire vakantieplaats Nerja, pakweg 65 kilometer ten oosten van Malaga. Vooraf verheug ik me op bepaalde zaken, waaronder de vliegreis. De laatste keer was al meer dan 12 jaar geleden en op een rondvlucht boven Texel na was dat pas de eerste keer. Dan is zoiets toch een belevenis. Nou was deze reis met een Boeing 737 van Transavia onvergelijkbaar met die van eerder (met Singapore Airlines), want met mijn ruim 1,90 meter zit je niet echt comfortabel in zo’n toestel. Zeker niet aan het raam, want ik wil wel van het uitzicht genieten. Dat viel op de heenreis behoorlijk tegen, want ik zat pal achter de vleugel zodat het uitzicht erdoor werd belemmerd en al spoedig bleek dat de plekken waar ik dacht van het uitzicht te kunnen genieten (bijvoorbeeld de Pyreneeën) zulks onmogelijk was door een dicht wolkendek. Nou had ik om wat te lezen het dagblad Trouw van die dag gekocht waarmee ik me kon verpozen. De voorpagina kopte: ’Toerisme trekt zware wissel op het klimaat’. Ga je net weg en lees je zoiets! Dat auto’s vervuilend zijn is bekend, maar vliegtuigen, zeker op de kortere vluchten, zijn nog veel vervuilender.
Zoiets is voor mij een reden na te gaan hoe vervuilend je dan bezig bent en of het anders kan. Niet tijdens mijn verblijf in Spanje, maar pas toen ik terug was. Grof geschat komt het erop neer dat je met zijn tweeën minstens 3 x zoveel brandstof verbruikt dan wanneer je met een auto erheen rijdt. Nog veel zuiniger reis je trouwens met de trein. In het artikel werd gesteld dat je om de CO2-uitstoot te compenseren een kortere vliegreis (retour) met 45 dollar extra zou moeten belasten en een retourvlucht Melbourne-Londen met 425 dollar. Dat zijn serieuze cijfers, maar het gaat niet gebeuren. Zo werkt dat niet. Wel ben ik erachter dat ik sowieso veel liever met de auto rijd, want dan heb je in principe alle dingen die je nodig denkt te hebben bij je en je hebt alle vrijheid om te gaan en staan waar je wilt. Het scheelt bovendien dat mijn vrouw sinds kort is gepensioneerd en dus heb je ook de tijd om uit te kienen wanneer je rijdt en op welke wegen. Dat maakt dat het allemaal veel relaxter gaat. Ik sluit beslist niet uit dat ik af en toe nog eens in een vliegtuig stap, maar dat zal niet vaak zijn. En dan die Costa del Sol. Voor mij en mijn vrouw was het een uitje dat met de helft ingekort had mogen worden. Voor jongeren is het daar misschien wel leuk: discotheek bezoeken, bakken op het strand en (je roes) uitslapen. Maar voor ons was het een omgeving waar weinig viel te genieten.
De kust lijkt er te zijn volgeplempt met, vaak hoog, gestapelde blokken appartementen. In de ruimtes ertussen wordt veel tuinbouw bedreven in plastic kassen, iets dat een foeilelijk landschap oplevert. En er is sprake van veel vervuiling, zowel op zee als op land. We sloegen eens een zijweggetje naar een niet geheel afgebouwd resort (Lagos) in waar de trottoirs waren overwoekerd met vegetatie en alle putten deksels ontbeerden. Dat beleef je hier niet. Uiteindelijk waren we blij dat we onze krap bemeten zitplaatsen op de terugreis weer konden innemen. Dat leverde deze keer nog wel fraaie uitzichten op. Onder meer op Madrid waar het imposante Bernabeaustadion, thuishaven van Real Madrid, nietig zichtbaar was. Mooie landschappen ook waar ik vast nog wel eens verzeild raak. En ook de Gironde boven Bordeaux lag er fraai bij. Het leukste aan de terugreis was de landing. Niet omdat we eindelijk weer voet op eigen bodem konden zetten, maar vanwege onze slapende buurman die tot groot vermaak van velen met een enorme kreet wakker schrok toen onze gezagvoerder het toestel nogal ruig aan de grond zette.
 
 

UIT DE KRANT

Lees ook