“Bij het portretschilderen let ik vooral op de ogen, maar ook de neus is moeilijk”
Marja Meijers-Leenders schildert in sprankelende kleuren maar ook in stemmige tinten
Toen we met haar belden voor een afspraak, hoorden we de aarzeling in haar stem. Want Marja Meijers-Leenders (1950; Den Haag) houdt er niet van om op de voorgrond te treden. “Ik ga het liefst mijn eigen gang. In het dagelijkse leven en ook wat het schilderen betreft. Dat ik tot medio november mijn schilderijen in het gemeentehuis van Leek exposeer, ging ook niet van mij uit,” zegt ze uitdrukkelijk. “Een vriendin die op het gemeentehuis werkt, vroeg me. Daarom doe ik het. Maar ik vind het nu allemaal wel spannend, het is mijn eerste grote expositie dicht bij huis en daar komt dan zo’n interview in de Krant ook nog eens overheen.” Maar na enig aandringen gaat ze toch akkoord. “Laten we het dan niet bij mij thuis, in Tolbert, doen maar in de hal van het gemeentehuis. Daar hangen immers veertien van mijn schilderijen en pasteltekeningen. Kun je die meteen bekijken.”
En daar zitten we dan, getweeën op een bankje in de relatief drukke gemeentehal. Ambtenaren en bezoekers lopen af en aan. Gehaast vaak, maar met regelmaat stopt toch iemand om de daar opgehangen schilderijen te bekijken. Voordat wij dat gaan doen, toch eerst maar even een vraaggesprekje. En daarbij ontdooit Marja Meijers naar mate dat vordert steeds meer. Ze woont sedert 1979 in de gemeente Leek; eerst in de hoofdplaats zelf en sedert 1987 in Tolbert, vertelt ze eerst nog enigszins onderkoeld. Ruim twintig jaar geleden, toen ze – de kinderen vlogen uit – het wat rustiger kreeg, besloot ze om te gaan schilderen. “Gewoon om het eens te proberen,”verklaart ze nuchter. Dat deed – en doet – ze bij de Teken en Schildergroep Roden waar ze (nog steeds!) bij de maandagmiddaggroep van docent Wim Heesen schildert. “Wim is een fijne leermeester, een man die je ‘vrij’ laat en dat individuele ligt me heel goed. Iedereen in onze groep vindt dat geloof ik wel prettig, hoewel we elkaar tijdens en na afloop van een schildersessie ook best adviseren. Wim Heesen leerde me de technieken, ik schilder nu vooral graag in acryl en teken in pastel – aquarel heb ik wel geprobeerd maar daar werd ik echt doodongelukkig van. Weet je, ik kneed graag met mijn vingers, ik wil voelen wat ik doe en daarbij past acryl me het best. Portretten en dieren schilderen doe ik het liefst. Afrika, waar ik met mijn man op vakantie ben geweest, leverde me de mooiste modellen. Prachtige koppen hebben veel van de oorspronkelijke bewoners; je ziet zó veel in hun ogen. Vrolijkheid, sprankeling, puurheid en energie, maar uiteraard ook wel leed. In mijn portretten die ik naar aanleiding van een bezoek aan Roemenië heb gemaakt, zie je in de ogen ook de landsaard dáár: Soberder, somberder, berustender vaak. Ja, op de ogen leg ik erg de nadruk; die zijn in het dagelijkse leven ook het eerste waar ik op let. Maar het moeilijkste aan het portretschilderen en –tekenen vind ik toch het deel vanaf de neusaanzet tot aan de bovenlip. Hoe ik aan mijn voorbeelden kom? Ik fotografeer graag mensen en dieren – mijn eerste zelfgeschilderde object was een hond - maar ik knip ook afbeeldingen uit kranten en tijdschriften om daar vervolgens schilderend mijn eigen interpretatie aan te geven.”
Marja Meijers gebruikt zowel sprankelende als meer gedempte kleuren, al naar gelang het onderwerp. Ze ziet haar schilder- en tekenwerk als een pure hobby. “Ik vind het een fijne afleiding in mijn dagelijkse werkzaamheden, maar van een passie kun je niet spreken. Nee, ik heb thuis ook geen atelier. Als de maandagmiddagsessie er bij de Teken en Schildergroep op zit, neem ik het werk waar ik aan bezig ben, mee naar huis. Meestal blijft het daar op dezelfde plek liggen tot de volgende maandagmiddag. Ik kijk er soms nog wel naar om te bepalen wat eventueel nog anders zou moeten, want ik leg de lat voor mezelf hoog. Maar ik lig er geen nachten wakker van. Ik ben wel van plan om me, nu ik meer vrije tijd voor mezelf krijg, letterlijk en figuurlijk verder in het schilderen te verdiepen. Het moet echter voor mij wél een hobby blijven. Eentje die me veel voldoening geeft, dat zeker. En zullen we nu nog even langs de geëxposeerde collectie lopen?”
Marja Meijers is bereikbaar via 0594-514403.