‘Bij ons geen standaard rolpatroon. Matias regelt alles. En ik vind het héérlijk’
De Krant op babybezoek bij de eerste spruiten van Noordenveld en Westerkwartier!
RODEN – Zat –ie een dikke maand geleden nog in San Juan in Argentinië, staat ie afgelopen week samen met vriendin Annelot en kersverse zoon Dante op de cover van de Krant. De Uruguayaanse voetballer Matias Jones is er nog wat beduusd van. Op nieuwjaarsdag, klokslag 8:24 werd zoon Dante Eliano in Groningen geboren. Alsof hij nooit anders gedaan heeft verschoont hij de poepluiers van Dante en trekt hem z’n pakjes aan. “Bij ons geen standaard rolpatroon. Matias regelt alles. En ik vind het héérlijk”, zegt Annelot. De Krant ging op bezoek bij de eerste baby’s van Noordenveld en het Westerkwartier en verraste ze met heerlijk cadeaus, beschikbaar gesteld door lokale ondernemers.
Het rommelde al wat, oudjaarsavond in de buik van Annelot Prins. Haar moeder Annemieke Prins, al bijna 40 jaar verpleegkundige op de kraamafdeling in het Groninger Martini Ziekenhuis, zag de bui al hangen. Dat duurt niet heel lang meer, dacht ze toen ze haar dochter richting de douche zag schuifelen. En ze kreeg gelijk. Stonden ze om 1:00 in de achtertuin van Annelots ouderlijk huis aan de Rusthoven nog wat vuurpijlen de lucht in te knallen, scheurden ze om half 5 per spiksplinternieuwe Mitsubishi Outlander van pa Prins naar het ziekenhuis. Een hilarische rit. De wagen stond namelijk net een dag op de oprit. Het Martini Ziekenhuis werd z’n eerste ritje. En dat was al een bevalling op zich. Altijd reed vader Prins namelijk een schakelbak, de nieuwe Outlander was echter een automaat. Eenmaal bij het ziekenhuis dacht hij de koppeling in te trappen maar in plaats daarvan drukte hij het rempedaal in. Het scheelde een haartje of Dante had op de gloednieuwe zitting van de achterbank voor het eerst het levenslicht gezien. “We waren in ieder geval weer goed wakker”, roept mama Annelot lachend die zich overigens van de verdere rit naar de stad weinig meer weet te herinneren. “De bevalling ging echt supersnel. Rond een uurtje of acht uur mocht ik persen en 24 minuten later is Dante geboren.”
Nu nog woont het gezinnetje Jones bij de ouders van Annelot. Voor hoe lang, weet op dit moment nog niemand. Want dat is óók het leven van een voetballer, je woont zelden ergens langer dan een paar jaar, weet Annelot. Hoewel ze het tiptop voor elkaar hebben in huize Prins, is het leven van een voetbalstel niet altijd glamorous, vindt ze. “Het grappige is dat mensen dat altijd denken. Maar je moet samen echt heel sterk in je schoenen staan. Je moet gaan en staan waar de club is. En dat betekent meestal dat je regelmatig moet verkassen”, vertelt Annelot terwijl Matias liefkozend over haar hand aait. En bovendien houdt ze zelf ook niet van stilzitten. Ze wil heel graag iets voor zichzelf. Maar ja, ook dat is afhankelijk van waar Matias terechtkomt. “Vroeger was ik altijd snel ergens op uitgekeken. Zo woonde ik in een leuk huisje in Groningen, zo wilde ik weer weg, de wereld in. Raakte snel verveeld. Nu kan ik echt jaloers zijn op die stabiliteit. Op mensen met een vaste baan en een leuk huis.”
Op dit moment is Matias Jones in gesprek met diverse Europese clubs. Om in shape te blijven traint Matias een paar keer per week mee met voetbalclub WKE in Emmen. Of trapt –ie een balletje met oud-FC Groningenvedette Hugo Alves Velame. Oma Annemieke Prins vindt het fantastisch, al die drukte in huis. Bovendien is ze wel wat gewend van dochter Annelot die in April al hond Rocco vanuit Argentinië naar haar opstuurde. “We rekken de boel hier gewoon een beetje op. Dit is uniek toch? Het schuift hier allemaal prima in elkaar.” Hoewel Annemieke zelf super ervaringsdeskundig is op het gebied van baby’tjes en het bijna een automatisme voor haar is, hoeven de kersverse ouders er niet op rekenen dat zij de poepluiers verschoont. “Nee zeg, ik laat ze alles zelf doen. Ik instrueer met de handen op de rug”, roept ze lachend vanuit de keuken. “En dat doen ze goed hoor! Echt, als iedereen het zó makkelijk op zou pakken, had ik een makkie.” En Dante zelf? Een voorbeeldige baby. Die ligt heerlijk te knorren in de armen van z’n vader.
Kerstkindje wordt allermooiste nieuwjaarscadeau ooit
LEEK – Van baby Dante naar baby Sep in Leek. Tannita en Eric de Vries zijn nog steeds een beetje onder de indruk van hun kleine wondertje. Sep ligt heerlijk te slapen in de bak van de kinderwagen die in de box in de woonkamer staat. Het is voor het eerst sinds de geboorte van zoon Sep op nieuwjaarsdag om 12:17, dat Tannita weer in de kleren zit. Ze moest echt even bijkomen van een behoorlijk pittige bevalling. Aanvankelijk was het ‘t plan om thuis te bevallen maar het werd uiteindelijk een ritje per ambu naar het ziekenhuis. Maar goed, dat leed zijn de kersverse ouders heel snel vergeten door de komst van hun kleine wondertje. Ze leven echt op een blauwe wolk. Sep doet het super!
Vader Eric is speciaal voor de foto in de Krant even snel van zijn werk bij Astrimex naar huis gereden. Het lijkt wel alsof de kleine man in de wieg doorheeft dat z’n vader binnenkomt. Onmiddellijk begint het kereltje te brabbelen. “Echt, dit kun je van tevoren niet bedenken”, zegt Eric. “Alle clichés zijn zo waar. Dat geldt ook zeker voor de machteloosheid die je als man voelt als je vrouw ligt te bevallen. Je kunt niets doen. Nou ja, behalve je handen laten fijnknijpen dan.” Tannita is elke keer weer verbaasd dat –ie er nog steeds is. Het allerlekkerste vindt ze het om met haar baby’tje te knuffelen en te kroelen. “Iedere keer denk ik: ooh, hij is er nog. Wát fijn! Het is soms nog een beetje onwerkelijk”, glundert ze. Ondertussen gaat de deurbel. Verloskundige Sanne Frieling komt binnenstormen. Linea recta loopt ze op de box af. Hij doet het super. Een tevreden baby, luidt haar korte en duidelijke conclusie. Aan niets is te zien dat Sep met de vacuümpomp ter wereld kwam. Een mooi glad koppie en een zwoel huidje. Eigenlijk zou Sep een kerstkindje moeten worden. De 23e was Tannita uitgerekend. Maar mooi niet. Het lag nog zo lekker in moeders buik. Daarentegen bezorgde hij Eric en Tannita het allermooiste nieuwjaarscadeau ooit. Tannita voelde op oudjaarsdag al wel dat het eraan zat te komen. Na het etentje bij vrienden wilde ze even naar huis om te douchen. Daarna zouden ze terug gaan, om de jaarwisseling te vieren. “Tot een uurtje of elf zei ik nog. Maar iets in mij zei me dat ik dat niet zou redden”, lacht de moeder van Sep. Kraamhulp Limmie Renkema die ondertussen even een bakkie koffie zet, is uiterst tevreden over de kersverse ouders. Zo’n team als zij zijn, ziet ze niet vaak, zegt ze. “Echt alles doen ze samen. En ze zijn ook nog eens supersociaal. Zo van: joh, dat je hier nu al bent. Ik had best iets later mogen komen omdat het ijzelde. Ze denken ook om het welzijn van iemand anders. Geweldig!” En omdat duty calls, ploffen Eric, Tannita met Sep neer in de hoekbank, tussen de cadeaus voor een eerste familiekiekje.
Alle babysurprises worden beschikbaar gesteld door: Hofstee bloemen, Hema, Verloskundigenpraktijk Ma Lune, FotogrAafke, Kapsalon 2Syl, Fitnesscentrum Roden, Bakkerij van Esch, Molenkamp schoenmode, Boekhandel Daan Nijman, Juwelier van Zanten, Profile Wagenaar, Zwemkasteel Nienoord, Fotorette, Muziekhuis Da Capo, DA Leek, Karin’s Bloemenboetiek en Massagepraktijk Linda.
