Blauwe maandagen

minikul
We hebben hem – hij viel dit jaar op de 23-ste januari – alweer achter de rug: Blauwe Maandag, eigenlijk heet ie Blue Monday, die al jaren wordt bestempeld als de meest deprimerende dag van het jaar. Door kou, weinig licht en de feestdagen die achter de rug zijn voelen veel mensen zich nu slechter dan normaal. Je zou Blauwe Maandag kunnen vergelijken met een vrijdag-de-dertiende. Maar je moet er wel in geloven. Hoewel: er zit toch een vorm van waarheid in. De dagen zijn nog steeds kort en deprimerend donker, de feestdagen zijn voorbij, de mensen zijn ‘volgevreten’ wat er ondanks alle goede voornemens – die alweer verleden tijd zijn – niet af wil. Het is ook nog lang geen zomer. Je bent depri, moedeloos en lusteloos. En dat balt zich allemaal vooral op die ene Blue Monday samen. Maar er kleeft ook aan andere maandagen voor werkgevers, bazen dus, een afkeer. In Engeland noemen ze dat Mondayitis; de in hun ogen ‘onzin’-ziekmeldingen van werknemers die na het weekend geen zin hebben om weer aan het werk te gaan. Maar als zij, de werkgevers, echter per dag van de week zouden kijken hoeveel mensen er ziek thuis zijn, dan blijken volgens statistieken -  waar zijn tegenwoordig geen statistieken van? – er juist het minste op maandag te zijn. Daarop hebben de geleerden – want op elk denkbeeldig onderwerp zitten tegenwoordig x-wetenschappers te studeren – een heel simpel antwoord: In een traditionele vijfdaagse werkweek kun je je op vijf dagen ziek melden, terwijl je zeven dagen per week ziek kunt worden. Het overgrote deel van het ziekteverzuim duurt meer dan een dag en op maandag krijg je dus een flink deel ziektemeldingen van mensen die in het weekend, dat immers meerdere dagen telt, ziek zijn geworden en nog niet beter zijn. Dat aantal ligt, zo is alweer statistisch vastgesteld, rond de 40 procent van het wekelijks aantal ziekmeldingen. Simpel eigenlijk. Als je je er een Blauwe Maandag – de uitdrukking betekent in dit geval dat je maar een beetje op z’n janboerenfluitjes te werk bent gegaan - in zou hebben verdiept, had je ook tot die conclusie kunnen komen. En waarom eigenlijk Blauw? Ook dat is simpel: Blauw staat bekend als een koude kleur. En ’t is in dit jaargetijde nu eenmaal koud. Erger je nu ook niet langer bont en blauw. ’t Wordt echt zo weer lente. En zomer. En ook weer herfst maar daarop volgend komt wéér de winter. En opnieuw de Blauwe Maandag. De jaarlijkse blauwdruk ligt al klaar.
Henk Hendriks
 

UIT DE KRANT