‘Blijft het gekapte Hullenbos een troosteloos oord zonder bijzondere dieren?’
‘Over een paar jaar ziet het bos er juist weer beter uit’
RODEN – Dagelijks loopt hij er regelmatig rond, Helmut Sader, bewoner van een van de huizen aan de Stinsenweg die zijn hond drie keer per dag in het Hullenbos – door hem het Beukenhofbos genoemd – uitlaat. “Ik ben een echte natuurliefhebber,”zegt Sader. “En ik heb wat dat betreft veel medestanders, al dan niet honden uitlaters, die er ook van de prachtige natuur genieten. Maar nu is het er een ravage, een puinhoop. Bomen worden in mijn optiek rücksichtlos gekapt, er zitten – mede daardoor? – veel gaten en kuilen in de paden, waardoor het lopen wel heel erg moeilijk gaat. Zeker voor mensen die minder goed ter been zijn is het er nu een ramp. Echt, ik kom mensen met tranen in de ogen tegen die mij zeggen dat dit prachtige bos helemaal naar de filistijnen gaat. En weet je wat ik ook erg vind? Dat bijzondere vogel- en diersoorten die er hun eldorado hadden, nu zijn verdreven. Het goudhaantje is er niet meer, dat geldt ook voor de zwarte eekhoorn, de bonte specht, de buizerd, de uil en de ijsvogel. Zullen die in de toekomst ooit nog terugkeren? Nogmaals: het is in mijn ogen een ramp. Zo af en toe de bomenrij uitdunnen zal best een goede zaak zijn. Maar dat moet dan toch wel met beleid gebeuren. En wat komt er voor terug? Is het hier straks een jungle, alleen maar vol met struikgewas? Het lijkt allemaal op willekeur. Jammer. Doodzonde. Daar moet toch wat tegen gedaan worden?”
Natuurliefhebber Cees Koelwijn, voorzitter van IVN Roden en schrijver van de wekelijkse rubriek Puur Natuur in deze krant, begrijpt de reactie van Sader goed, maar stelt uitdrukkelijk dat het uitdunnen van het Hullenbos een goede zaak is. “Af en toe moet zoiets echt gebeuren. Veel hoge bomen nemen voor de dicht aan het bos grenzende woningen behoorlijk veel zonlicht weg; dat is een argument waar je ook rekening mee moet houden. Maar natuurtechnisch bezien is wat er nu gebeurt eveneens verantwoord. Akkoord, het ziet er nu niet uit, dat geef ik grif toe. Maar het waren ook echt joekels van bomen die er stonden. Dat die met beleid worden gekapt, daar ontkom je zo langzamerhand niet aan. Zo kon het niet langer maar over een jaar of twee is alles voor het oog genormaliseerd, ook wat betreft dieren. Dan ziet het bos er juist weer beter uit. Maar nogmaals: ik begrijp goed dat het voor de modale natuurliefhebber nu nergens naar lijkt.”
