Boekenverkoper Liesbeth Holtrop geëerd met jubileumbroche
RODEN – In het diepste geheim springt de Ongenode Gast in de auto naar Boekhandel Daan Nijman. Reden? Liesbeth Holtrop is 25 jaar in dienst bij de Roder boekhandel. Femke Liemburg heeft een verrassing voor haar in petto. Zelf weet Liesbeth van niets. Ook niet dat haar man Maarten was uitgenodigd (en in het complot zat) en dat het complete journaille was opgetrommeld al helemaal niet.
Liesbeth verdient het om in het zonnetje gezet te worden, fluistert Femke deOngenode Gast in het oor. ‘Ze is goud, ze kent alle kneepjes van het boekenvak. Ze is plaatsvervangend wanneer ik er niet ben. Dat geeft vrijheid, zeker in combinatie met de andere winkels in Groningen.’ Liesbeth loopt wat onwennig rond. Ze heeft het niet zo op al die belangstelling. En als ze het had geweten, had ze wel een rokje aan getrokken, zegt ze. Het is vijf over tien. Het wachten is nog op één iemand. Als Maarten de boekenwinkel binnenwandelt, schrikt ze. ‘Jij ook?’ Nu alle medewerkers, echtgenoot en pers binnen zijn is het tijd voor de speech van Femke. Vijfentwintig jaar nu, werkt ze bij de Roder boekhandel, maar al veel langer zit ze in het vak. Ze begon haar carrière bij Scholtens in Groningen. Later ging ze naar Uitgeverij van Gorkum. Toch miste ze na verloop van tijd de boekhandel. Ze ging aan de slag in Roden, bij Koops, die een boekenwinkel had aan de Albertsbaan. In 1999 nam Daan Nijman de zaak over, maar draaide op de papieren van Liesbeth. Jarenlang was ze de rechterhand van Daan. Toen de zaak verkaste naar de Heerestraat was dat te vergelijken met een volksverhuizing. De hele tent werd in een vrachtwagen geschoven en vervolgens uitgepakt in de Heerestraat. Liesbeth is helemaal in haar element als ze klanten kan voorzien van informatie. Er zijn weinig boeken die ze niet gelezen heeft. Ook voor de inkoop draait ze haar handen niet om en nieuwe collega’s neemt ze bij de hand en leidt ze op. En wanneer er iets dreigt te ontsporen aarzelt ze niet om haar ongezouten mening te geven. Liesbeth is recht door zee en duidelijk, weet Femke die alle loftrompetten uit de kast heeft getrokken.
Tijd voor het moment suprême. Femke komt met een klein doosje op de proppen. Een jubileumbroche van de Koninklijke Vereniging van het Boekenvak zit erin. Liesbeth had geen idee dat het speldje bestond maar is er ongelofelijk trots op, vertelt ze. De oorkonde maakt het feest compleet. ‘Op mijn leeftijd tóch nog een diploma.’ Collega Geertje Luchtenveld draagt namens alle andere collega’s een zelfgeschreven gedicht van twee a4-tjes voor. Nachten had ze er niet van geslapen. Het gaat haar meer dan uitstekend af. Ook zij eindigt met een complimentenreeks: Liesbeth werkt rustig en efficiënt, geen losse eindjes bij Liesbeth, chef moeilijke klussen en hoofd uitzoekwerk. Als cadeau krijgt ze een fotopuzzel van de winkel. Eentje van tig stukjes. En een mega bos bloemen.
En Liesbeth zelf? Die is er beduusd van. ‘Normaal gesproken weet ik alles, hoor ik alles en zie ik alles. Ik word nooit verrast, ik heb voelsprieten aan alle kanten. Maar nu? Echt niets gemerkt. En ik heb nog best gemopperd tegen Maarten van de week. Zouden ze het soms vergeten zijn? Ik was toch ergens begin januari 25 jaar in dienst? Niemand begint ergens over zei ik nog. Toen ik vanochtend de ballonnen zag dacht ik: het is dus vandaag. We gaan vast gezellig samen een taartje eten.’ Met liefde kijkt ze terug op de tijd in de kleine boekenwinkel aan de Albertsbaan. ‘We verkochten boeken vanuit de dozen die langs de toonbank stonden. En als je naar het toilet moest, kon je eerst het oud papier aan de kant schuiven. Nog steeds vindt Liesbeth haar werk fantastisch. ‘Ik ga iedere dag met plezier naar mijn werk. De afwisseling maakt het zo leuk. Ik heb twee passies: boeken en bridgen. Ik lees twee boeken per week. Plezier hebben in de dingen die je doet is de enige manier om het vol te houden.’
