‘Brouwerij’ De Natte Slak brouwt alleen slechte ideeën

actueel

Kerst in de Keet (2)

LANGELO - In Langelo is een zogeheten ‘stille knip’ eerder regel dan uitzondering. Ondanks dat het dorp zelf krap tweehonderd inwoners telt, zijn er genoeg gelegenheden waar de lokale jeugd (ook uit omringende dorpen) terecht kan. Op een zondagmiddag in december is de Krant op bezoek bij één van die plekken in Langelo, waar het heel vaak gezellig is. De stille knip draagt de naam ‘De Natte Slak’. Alleen al vanwege de naam is het de moeite meer dan waard..
In een schuur aan de doorgaande weg naar Roderesch, wachten de broers Anne en Bram Beetstra aan de bar. Het is donker in de schuur. De ramen zijn geblokkeerd waardoor van enig lichtinval geen sprake is. Om het toch gezellig te maken, zijn er allerhande lichtjes opgehangen. Verder sieren vlaggen, bordjes en een heuse ‘Mona Thomas’ het decor. In het midden prijkt een grote houten bar. Daar kunnen met gemak twintig man aan staan, wordt er snel ingeschat.
Als even later vader Evert Jan Beetstra en vaste gast Marijn de Kleine binnenwandelen, komt het gesprek al gauw op gang. Evert Jan vertelt over het ontstaan van De Natte Slak. ‘Eerst was dit gewoon een garage. Mijn hobbyhoek zeg maar. Dat is het nu nog wel een beetje, maar ik heb veel ruimte moeten opofferen.’ ‘Alsof jij dat zo erg vond..’, protesteert Bram direct. Anne weet zich de officiële opening van De Natte Slak nog te herinneren. ‘22 oktober. Ik gaf samen met een vriend een groot feest. De bar stond er toen net in. Dat moet nu vier jaar geleden zijn’, schat hij.
Het feest betekende de opening van De Natte Slak. Maar nog voor de schuur werd omgetoverd tot wat het nu is, ontstond bij Bram en Marijn het idee om een crossauto te bouwen in de schuur. Er werd een oude auto geregeld, waarna deze werd gesloopt. Verder gebeurde er weinig mee. ‘We hebben vooral veel bier gedronken. Die crossauto is er nooit gekomen’, zegt Bram.
Na het mislukte ‘auto-avontuur’ kreeg Evert Jan opeens een idee. ‘Ik wilde bier gaan brouwen in de schuur. Op internet had ik opgezocht wat hier voor nodig was.’ Zoon Anne werd direct enthousiast. ‘Natuurlijk. Ik kreeg er direct zin in. Het plan was eigenlijk nog niet serieus, maar een dag later stond ik aan de zijlijn bij VV GOMOS al te verkondigen dat we bier zouden gaan brouwen. Voor het bier en de toekomstige brouwerij zochten we een naam die lekker over de tong sijpelde. Iemand bedacht toen ter plekke de naam “De Natte Slak” en sindsdien heette onze schuur ook zo’, zegt de oudste zoon van de familie Beetstra. ‘Uiteindelijk is er geen druppel bier gebrouwen’, lacht Evert Jan. ‘Het enige wat hier is gebrouwen, zijn slechte ideeën.’
De naam ‘De Natte Slak’ bleef in ieder geval hangen. En met het verschijnen van een grote koelkast waar liefst vijftien (!) kratten bier in kunnen en een zelfgemaakte bar, kreeg de stille knip steeds meer gestalte. ‘Buurman Peter Barkhuis heeft de bar voor ons gebouwd. Een flinke klus’, zegt Evert Jan. Sindsdien was het adres in Langelo vaak het decor voor fijne feestjes. ‘Het was in de tijd dat nét die 18+ regel werd ingevoerd’, herinnert Evert Jan zich. ‘Anne en Bram baalden nogal, want zij waren al wel zestien maar nog geen achttien. Ik had liever dat ze hier - onder ouderlijk gezag - een biertje dronken, dan ergens stiekem in een zuipkeet.’
Maar door een bar in de schuur bij je huis te laten bouwen, loop je het risico op geluidsoverlast. ‘Dat valt mee’, zegt Evert Jan. ‘Ik heb in die jaren slechts twee keer moeten ingrijpen omdat het geluid te hard stond. Verder hebben we goed contact met de buurt. Klachten hebben we nooit gehad. We houden er ook zeker rekening mee.’
Die gezamenlijke verantwoordelijkheid gaat verder dan rekening houden met het geluid. Ook samen opruimen is belangrijk. ‘Onze congiërge is onlangs naar Oosterwolde verhuisd’, grapt Bram. Hiermee doelt hij op Marijn, die van alle gasten de meeste klusjes opknapt. ‘Als er wat moet gebeuren, help ik vaak mee’, zegt Marijn (in De Natte Slak beter bekend als ‘Tijn’). De vriend en generatiegenoot van Bram is kind aan huis in de schuur van de familie Beetstra. Vaak blijft hij slapen en helpt hij de volgende dag met het opruimen van de troep. Een vaste gast dus, iets wat hem zelfs een ontmoeting met zijn huidige vriendin opleverde. De Natte Slak is door de jaren heen veel meer geworden dan slechts een schuur waar jeugd uit de buurt samen kan komen. Zo organiseerden zij zelfs een darttoernooi, waren ze onderdeel van de eerste klaverjastocht in Langelo, worden er hele kerstdiners georganiseerd en wordt er vaak naar Formule 1 of andere sporten gekeken. Historisch is bijvoorbeeld het Europa League avontuur van Ajax. ‘Iedere wedstrijd keken we in De Natte Slak’, zegt Anne. Het verklaart de aanwezigheid van een Ajaxvlag. Het aantal aanwezigen op een avondje in De Natte Slak, verschilt per keer. ‘We hebben hier wel eens 75 man gehad’, zegt Anne. ‘Dat was met de familie. Maar meestal zijn er niet meer dan vijftien.’ In de wintertijd wordt het meest gebruik gemaakt van de schuur in Langelo. ‘Dat is het Natte Slak-seizoen. Met een vaste groep zit je hier dan vaak bij elkaar. Een beetje darten kijken, een beetje ouwehoeren.’ Evert Jan vindt de kleine groepjes het leukst. ‘Mooi een beetje vervelende grappen onderling maken. Het gaat eigenlijk nergens over, maar het zijn hele gezellige avonden.’ Toch komen de mooiste anekdotes voort uit de grotere feesten. Zo herinneren ze zich het beruchte openingsfeest op 22 oktober, toen De Natte Slak bomvol zat. Wanneer Ger (eveneens een vaste gast) binnenstapt, vliegt er gelijk een sappige anekdote over tafel. ‘Het was spiegelglad hier’, zegt Ger. ‘Hoe dat kwam wist niemand, maar iedereen ging op een gegeven moment onderuit.’ Anne vult aan: ‘Ger dus ook. Maar die kwam niet meer overeind. Toen is hij richting de muur gekropen en moest hij – met z’n rug tegen de muur – zichzelf omhoog helpen. Geniaal.’ Diezelfde avond zou Marijn met enkele andere aanwezigen nog door een tafel zakken. ‘Zonde’, oordeelt ‘Tijn’ achteraf. Ook het verhaal van de jongen die na het feest de vloer wilde schoonmaken, is er één om niet te vergeten. ‘Eric was dat. Die kwam op het idee om de vloer te reinigen met Sprite’, zegt Anne. Evert Jan: ‘Toen ik de volgende dag de schuur binnenkwam, bleven mijn klompen aan de vloer plakken. Niet zo slim. Moest ik er met de hoge drukspuit overheen.’ Evert Jan heeft zelf ook niet altijd de meest handige ideeën, zo vertellen zijn zoons. ‘Er was een avond dat hij met de “Poelifinario” op de proppen kwam’, zegt Bram. ‘Als hij een nieuw biertje wilde, sloeg hij hard met zijn flesje op tafel en riep “Poelifinario!”. Dus wij gingen dat ook doen. Maar pap ging op bed en wij bleven nog zitten. Kwam hij een uur later weer terug: “ik word helemaal gek van dat gebeuk!”’. Het zijn vooral de spontane ideeën die avonden in De Natte Slak leuk maken. Neem nu ‘piratenvrijdag’. Dan wordt er louter Nederlandstalige muziek gedraaid en vermaken de aanwezigen zich met – toegegeven – hele slechte muziek. ‘Steven is onze ‘huisdeejay’. Dan zorgt hij dat er een paar waardeloze plaatjes worden gedraaid. Maar het is wel grappig.’ Er zitten nog wat plannen in de pijpleiding van De Natte Slak. Zo is er de ambitie om een ‘Natte Slak Olympics’ te organiseren. Bram: ‘Dat gaat gebeuren. Hoe dat eruit gaat zien weet ik nog niet. Ik denk met allerlei spelletjes, zoals spijkerslaan. Het gaat vooral om de gezelligheid.’ In de zomer is De Natte Slak één van de vier adressen van de zomerklaverjastocht in Langelo. ‘Dat is leuk, want dan komen hier mensen die hier anders nooit zijn. Van de vier adressen doet er maar één ‘echte’ kroeg mee. De overige adressen zijn keten of schuurtjes.’ De familie Beetstra is trots op hun schuur. En als de jongens uit huis zijn? ‘Dan maak ik er een bejaardensoos van’, lacht Evert Jan. ‘De Natte Slak gaat niet verloren hoor.’

UIT DE KRANT