Cijfers
Puur natuur
Aan de hand van cijfers kan veel worden verklaard. Cijfers liegen niet, ze geven de feiten weer. Of dat nu schoolcijfers zijn of van bedrijfsresultaten maakt niet uit. Ze zijn goed of slecht, maar het kan natuurlijk ook iets er tussenin zijn. Soms worden ze beïnvloed door andere factoren. Vorige week las ik iets over een boekhouder die zijn baas jarenlang voor miljoenen had getild. Dan is het wel de vraag hoe dat mogelijk was en waarom dat niet eerder is opgevallen. Kennelijk had die baas over zijn inkomen niet te klagen...
In de natuur gaat het ook vaak over cijfers. Vorige week had ik het over de nieuw verschenen atlas ’Dagvlinders in Drenthe’. Daaruit bleek dat de eerst zeer algemeen voorkomende Argusvlinder binnen een tijdsbestek van vijftien jaar bijna is weggevaagd. Niet alleen in Drenthe, maar ook verder in de rest van Nederland, vooral op de zandgronden, uitgezonderd West-Nederland. Toch schijnen ook daar al de populatiedichtheden te verminderen. De ware reden van de achteruitgang is nog niet verklaard. Het is een vlinder van graslanden die waardplanten kent als Kropaar, Ruwe smele en Kweek. Daar kan het niet aan liggen denk je dan, want dat zijn algemene grassoorten en het zijn er bovendien nog maar een paar van de vele waardplanten waar de vlinder gebruik van kan maken. Al deze gegevens zijn vooral verzameld door vele vrijwilligers die in de natuur bezig zijn. Nu is er dus een vlinderatlas verschenen en een jaar eerder verscheen er één over de Drentse paddenstoelen. Ook over vogels verschijnen regelmatig rapporten en ik zie nu uit naar een nieuwe atlas over de broedvogels in Nederland.
Daar zijn ontzettend veel mensen bij betrokken, want vogels kunnen sowieso rekenen op de sympathie van een groot publiek, maar er zijn tevens heel veel vrijwilligers die vogels inventariseren. En net zoals de Vlinderstichting mensen aanstuurt die vlinders inventariseren is er een beroepsorganisatie (SOVON) die de verzamelde gegevens van vogelaars verwerkt. Een vertegenwoordiger van deze organisatie was op 15 december aanwezig in Het Rode Hert in Roderwolde toen hier de broedresultaten van het afgelopen seizoen in De Onlanden werden gepresenteerd. Deze beroepskracht propageerde het digitaal invoeren van gegevens in het veld. Zelf ben ik daar nog niet aan toe, maar weet nu wel dat ik het sterk moet overwegen. Dat was nadat secretaris Wim van Boekel van Stichting Natuurbelang De Onlanden (hij is er tevens Wetlandwacht) een presentatie had verzorgd over het wel en wee van de vogels in het afgelopen jaar in dit 2800 ha grote gebied. Hij is de grote organisator (zeg maar de spin in het web) die de zaken daar regelt. Een rapport over de broedvogelresultaten kunt u downloaden van de website (www.natuurindeonlanden.nl).
Veel meer broedvogels
Daaruit blijkt onder meer dat de broedvogelpopulatie dit jaar fors is toegenomen, van ca. 5900 vogels (100 soorten) in 2015 naar meer dan 6900 (104 soorten). Voor een deel is dit een gevolg van het feit dat er steeds meer tellers zijn, het gebied wordt op slechts enkele plots na dekkend geïnventariseerd, en wat enorm scheelde was de vestiging van een Kokmeeuwkolonie van maar liefst ruim 700 paartjes. Er waren er zoveel dat er te weinig ruimte op één plek voor was en de kolonie zich daardoor aan weerszijden van de Zanddijk in de Peizermaden vestigde. Een jaar eerder waren het er maar 16 paartjes. Zo’n kolonie biedt bescherming aan andere vogels waardoor er, voor het eerst, Zwarte sterns (8) broedden. De Geoorde fuut (10) maakte er tevens gebruik van. Het zijn soorten die ik in mijn plots, de Kleibos en de Zuidermaden, niet zie. Dat geldt ook voor het Paapje (foto Bertus van der Velde) met de kenmerkende lichte wenkbrauwstreep (bij het mannetje is die wit). Deze soort van de Rode Lijst is wel in het zuidelijke deel van de Peizermaden te zien. Waar ik me over verbaas is dat de Waterral niet in mijn plots broedt. Elders in De Onlanden broedden er verspreid meer dan 150 paartjes! Dan zou je haast aan jezelf gaan twijfelen, maar andere mensen die tijdens mijn afwezigheid de honneurs waarnamen hebben hem ook niet gehoord. Misschien dat ik er het volgende jaar wel door wordt verrast.
In de natuur gaat het ook vaak over cijfers. Vorige week had ik het over de nieuw verschenen atlas ’Dagvlinders in Drenthe’. Daaruit bleek dat de eerst zeer algemeen voorkomende Argusvlinder binnen een tijdsbestek van vijftien jaar bijna is weggevaagd. Niet alleen in Drenthe, maar ook verder in de rest van Nederland, vooral op de zandgronden, uitgezonderd West-Nederland. Toch schijnen ook daar al de populatiedichtheden te verminderen. De ware reden van de achteruitgang is nog niet verklaard. Het is een vlinder van graslanden die waardplanten kent als Kropaar, Ruwe smele en Kweek. Daar kan het niet aan liggen denk je dan, want dat zijn algemene grassoorten en het zijn er bovendien nog maar een paar van de vele waardplanten waar de vlinder gebruik van kan maken. Al deze gegevens zijn vooral verzameld door vele vrijwilligers die in de natuur bezig zijn. Nu is er dus een vlinderatlas verschenen en een jaar eerder verscheen er één over de Drentse paddenstoelen. Ook over vogels verschijnen regelmatig rapporten en ik zie nu uit naar een nieuwe atlas over de broedvogels in Nederland.
Daar zijn ontzettend veel mensen bij betrokken, want vogels kunnen sowieso rekenen op de sympathie van een groot publiek, maar er zijn tevens heel veel vrijwilligers die vogels inventariseren. En net zoals de Vlinderstichting mensen aanstuurt die vlinders inventariseren is er een beroepsorganisatie (SOVON) die de verzamelde gegevens van vogelaars verwerkt. Een vertegenwoordiger van deze organisatie was op 15 december aanwezig in Het Rode Hert in Roderwolde toen hier de broedresultaten van het afgelopen seizoen in De Onlanden werden gepresenteerd. Deze beroepskracht propageerde het digitaal invoeren van gegevens in het veld. Zelf ben ik daar nog niet aan toe, maar weet nu wel dat ik het sterk moet overwegen. Dat was nadat secretaris Wim van Boekel van Stichting Natuurbelang De Onlanden (hij is er tevens Wetlandwacht) een presentatie had verzorgd over het wel en wee van de vogels in het afgelopen jaar in dit 2800 ha grote gebied. Hij is de grote organisator (zeg maar de spin in het web) die de zaken daar regelt. Een rapport over de broedvogelresultaten kunt u downloaden van de website (www.natuurindeonlanden.nl).
Veel meer broedvogels
Daaruit blijkt onder meer dat de broedvogelpopulatie dit jaar fors is toegenomen, van ca. 5900 vogels (100 soorten) in 2015 naar meer dan 6900 (104 soorten). Voor een deel is dit een gevolg van het feit dat er steeds meer tellers zijn, het gebied wordt op slechts enkele plots na dekkend geïnventariseerd, en wat enorm scheelde was de vestiging van een Kokmeeuwkolonie van maar liefst ruim 700 paartjes. Er waren er zoveel dat er te weinig ruimte op één plek voor was en de kolonie zich daardoor aan weerszijden van de Zanddijk in de Peizermaden vestigde. Een jaar eerder waren het er maar 16 paartjes. Zo’n kolonie biedt bescherming aan andere vogels waardoor er, voor het eerst, Zwarte sterns (8) broedden. De Geoorde fuut (10) maakte er tevens gebruik van. Het zijn soorten die ik in mijn plots, de Kleibos en de Zuidermaden, niet zie. Dat geldt ook voor het Paapje (foto Bertus van der Velde) met de kenmerkende lichte wenkbrauwstreep (bij het mannetje is die wit). Deze soort van de Rode Lijst is wel in het zuidelijke deel van de Peizermaden te zien. Waar ik me over verbaas is dat de Waterral niet in mijn plots broedt. Elders in De Onlanden broedden er verspreid meer dan 150 paartjes! Dan zou je haast aan jezelf gaan twijfelen, maar andere mensen die tijdens mijn afwezigheid de honneurs waarnamen hebben hem ook niet gehoord. Misschien dat ik er het volgende jaar wel door wordt verrast.