Column 69: ‘Niet-gemeentehuis’

Gemeente Westerkwartier
Stijgende verbazing tijdens de laatste vergadering van de Raadsgroep Herindeling waar de Raadsgroep Functioneren Raad tot de conclusie kwam dat een vaste vergaderlocatie de voorkeur heeft boven wisselende locaties. Een vaste locatie is wel zo duidelijk voor de inwoners die de vergaderingen bij willen wonen, luidt de conclusie. Goedkoper ook, want het tweewekelijks inrichten van zalencentra, dorpshuizen, horecagelegenheden en oude gemeentehuizen zodat er een gezelschap van 41 personen kan vergaderen is best een kostbare expeditie. In het meest extreme geval zouden de jaarlijkse kosten tegen de 2 ton lopen. Duur dus. Het is dan ook geen wonder dat er afscheid is genomen van het oorspronkelijke idee dat de gemeenteraad naar de burger toe zou komen. Dat de agenda -waar mogelijk- de plaats van vergaderen zou bepalen. Vanwaar dan die verbazing? Nou, omdat een vaste locatie in een eerder stadium absoluut geen optie was en dit een behoorlijke ommezwaai is ten opzichte van de oorspronkelijke plannen.
Wat een kleine twee jaar geleden nog luid van de daken werd geschreeuwd wordt inmiddels flink genuanceerd. Natuurlijk, 200 duizend euro is best heftig. Zeker omdat de inwoners van het Westerkwartier ook de belofte op zak hebben dat het leven in de gemeente niet duurder wordt. Immers, de inwoner hoeft financieel niet de dupe te worden van de herindeling. Het gevolg is wel dat er dus een vaste vergaderlocatie gaat komen. De raadzaal krijgt één adres. Daarvoor komen overigens vele locaties in aanmerking, want waar de vergaderingen ook plaats zullen gaan vinden, er zal sowieso ge- of verbouwd moeten worden. Locaties die overigens weer afvallen omdat er gekozen is voor de aanwezigheid van een tweede vergaderruimte voor een parallel raadsoverleg, volgens Leekster voorbeeld. Vanuit de fracties bestaat tevens de wens om zich –indien noodzakelijk- even terug te kunnen trekken in een eigen overlegruimte voor fractieoverleg. Het is niet heel ongebruikelijk dat bij moeilijke onderwerpen en lastige beslissingen raadsvergaderingen een paar minuten worden geschorst zodat de fracties de nieuwste ontwikkelingen kunnen doorspreken. Met 8 partijen die lijken te gaan meedingen naar de beschikbare zetels zouden er rondom de raadzaal en de extra vergaderruimte dus evenzoveel beschikbare ruimtes voor overleg moeten zijn. En plaats voor de ambtenaren die het college van burgemeester en wethouders  moeten ondersteunen. Of zoals uit het betoog van Eric Paré bleek, het zou handig zijn als het backoffice van de gemeente erbij wordt getrokken. Want alhoewel het oorspronkelijke plan was dat er zoveel mogelijk gedecentraliseerd zou worden en dat ambtenaren buiten de deur en op locatie moesten gaan werken, is dit niet voor iedere afdeling mogelijk. Er zijn genoeg afdelingen die toch echt een vaste kantoorruimte nodig zijn. Hiermee zijn we terug in de vier gemeentehuizen die het Westerkwartier momenteel rijk is. De plannen waren groots. En ambitieus. De realiteit bepaalt anders. Het plan dat Paré presenteerde liet zien dat de nieuwe gemeente op een natuurlijke wijze moest gaan ‘indikken’. Vanuit de vier huidige gemeentehuizen wordt een proces opgestart waarbij in 2025 het backoffice van de gemeente zich op één locatie bevindt. Met raadzaal, extra vergaderruimte, overlegruimtes en waar inwoners –op afspraak- terecht kunnen voor gemeentezaken. Voor zo’n plek is ooit een naam bedacht; gemeentehuis. Maar omdat veel leden van de Raadsgroep spontaan allergische reacties krijgen van dat woord noemen we het anders. Er is immers beloofd dat er geen gemeentehuis zou komen. Hoe we het wel moeten gaan noemen? Misschien dat het Westerkwartierpanel daar eens een enquête over kan uitschrijven.
Rest natuurlijk de vraag waar het nieuwe ‘niet-gemeentehuis’ moet komen te staan. Links en rechts worden Leek en Zuidhorn genoemd als meest logische locaties. In Leek zou achter de huidige raadzaal een nieuwe, grotere zaal gebouwd kunnen worden. De huidige raadzaal wordt dan de ontvangstruimte, terwijl aan de andere eisen moeiteloos kan worden voldaan. De andere optie is Zuidhorn waar men rondom de huidige raadzaal zou kunnen gaan breken en verbouwen om een vergaderruimte te creëren die groot genoeg is en aan alle voorwaarden voldoet. Ook hier kan aan de andere voorwaarden moeiteloos worden voldaan.
Hielke Westra, CDA-raadslid in Grootegast en beoogd wethouder namens die partij na de gemeentelijke herindeling, wil echter nog geen afscheid nemen van de opties Marum en Grootegast. En daar heeft Westra gelijk in. Het niet-gemeentehuis moet voor elke inwoner gemakkelijk te bereiken zijn. Valt de keuze op Leek of Zuidhorn, dan zullen de inwoners van de andere gemeente de gevaarlijke route Fanerweg-Pasop moeten nemen voor hun gemeentezaken. Een weg waar menig autospiegeltje is gesneuveld en waar het zelfs nu de bermen zijn aangepakt nog altijd lastig manoeuvreren is rondom (grote) tegenliggers. Gemakkelijker is het om het échte centrum van het Westerkwartier te bereiken. Wie de kaart erbij pakt ziet dat het hart van de nieuwe gemeente, het absolute midden, zich bevindt tussen Boerakker, Sebaldeburen en Oldekerk. Toevallig ook de plaatsen die vanuit elke uithoek van de nieuwe gemeente gemakkelijk, veilig en snel zijn te bereiken. Niet minder toevallig ook drie plaatsen die zich bevinden in Marum dan wel Grootegast. Daarom, dat Westra nog geen afscheid wil nemen van deze opties is volkomen logisch. Wat het uiteindelijk gaat worden? Dat wordt in juni bepaald tijdens de volgende vergadering van Raadsgroep.
Meediscussiëren over de herindeling of jouw mening laten horen? Laat het weten op Twitter @richardlamberst!
 

UIT DE KRANT