‘Dag Sint, dag Piet, dag Jurgen’

LEEK – Of het als een donderslag bij heldere hemel kwam? Nee. Het vuur was al een tijdje verdwenen. Niet meer het felle van het eerste half jaar. Niet meer zoals de raad hem aanhoorde als hij als lid, woordvoerder en daarom inspreker van Fris Leek vurige pleidooien hield of met een beschuldigende vinger wees. Aan het eind van de afgelopen raadsvergadering maakte Jurgen de Vries van GroenLinks bekend dat hij stopt als raadslid. Tijdens een korte toelichting op zijn besluit wees hij op inzet, benodigde tijd en het geen of weinig effect hebben van alle energie die er door hem in werd gestoken. Volgens hem kon hij aan de ondergaande horizon,ondanks al zijn inspanningen, geen lichtpuntje ontdekken waaraan hij zich vast kon klampen. Na afloop van de vergadering ging het merendeel van de raadsleden naar Jurgen toe. Ferme klap op de schouder, niet voor een Willemsorde, maar als teken van begrip, woorden zoals ‘moedig’, ‘we zagen het aankomen’ en ‘veel succes’ vielen hem ten deel. Wat moet je ook anders zeggen? Is het een persoonlijk drama? Een jaar geleden, nog voor de verkiezingen, stond er boven één van mijn columns ‘Ook ik ‘was’ een Hemelbestormer’. De strekking van mijn bijdrage was een strijdlustige inwoner van een gemeente, die alles wel eens zou veranderen als hij of zij zou worden gekozen als raadslid. Nadat het raadslid met veel succes de benodigde stemmen had gekregen en de eed of de belofte had afgelegd, zou na enkele maanden blijken dat veel van de uitgesproken idealen niet werden bereikt. Want, de raad bestaat uit meer dan dat ene raadslid. Een raad die gezamenlijk, dan wel in meerderheid tot een wel overwogen besluit probeert te komen. Helaas moet het nieuwe bevlogen lid van een fractie en de raad dan vaak het merendeel van zijn of haar doelen loslaten. Ook ik, zo schreef ik in mijn stukje, was eens zo’n hemelbestormer. Niets is mij dus vreemd op dit terrein. Tot zover een korte weergave van mijn column uit november 2013. Aftreden? Ik geef toe, daar is moed voor nodig en daarom zal ik Jurgen de Vries beslist niet bekritiseren om zijn besluit. Wel lijkt het of mijn column van toen hem nu op het lijf geschreven is. Jurgen had misschien de pech dat hij in een collegepartij terecht kwam. GroenLinks nam immers na de gemeenteraadsverkiezingen op 19 maart van dit jaar de plaats in van de sinds mensenheugenis deelnemende collegepartij VVD. Vooral als lid van een collegepartij heb je je niet alleen zoveel mogelijk te houden aan de fractiediscipline, maar ook aan de gemaakte afspraken tussen de gezamenlijke coalitiepartijen. Eigen idealen willen daardoor wel eens vroegtijdig in de vierjaarlijkse termijn sneuvelen. Dat betekent soms maandenlang incasseren, totdat je je verslagen en niet gehoord voelt. Jammer, maar helaas. Genoeg over aftreden, komende week zal een nieuw raadslid voor GroenLinks aantreden. Want ook in de politiek is het ‘de koning is dood, lang leve de koning’. Aartjan Feitsma uit Leek is de opvolger van Jurgen de Vries. Tijdens de laatste verkiezingen docent economie aan het Reitdiep College. Zijn ideaal toen en ongetwijfeld nog steeds, inwoners laten meedenken over belangrijke beslissingen. Verder pleitend voor een heldere lokale overheid, waarin iedereen zoveel mogelijk kan meedenken en meedoen. Vast en zeker zal niemand van de huidige raad daar anders over denken en is Aartjan dan ook van harte welkom in de steeds meer en enthousiaster discuserende raad van Leek. Ook Jurgen had hier een aandeel in. Over een aantal maanden zal hij zich waarschijnlijk weer aanmelden om op zijn eigen wijze in te spreken voor Fris Leek. ‘Ik groet u’. ‘Moi’.