‘De bewustwording dat je het leven kunt sturen veranderde alles’
actueel
Powervrouwen: Ellen Vorenkamp
RODEN – “Weet je dat dit best wat teweeg gebracht heeft? Dagenlang heeft het me bezig gehouden. Ik een ‘powervrouw?’, hmmm weet niet hoor.” Bescheidenheid typeert imagostyliste Ellen Vorenkamp van Studio Kleur Bekennen in Roden. Ellen doet wat ze het allerliefste doet: mensen zichtbaar maken, het állerbeste in iemand naar boven halen. Het is haar werk, haar passie. Zowel uiterlijk als innerlijk. Niet dat dat allemaal vanzelf ging. “Ik kom uit het tijdperk: ‘Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid’. Ik leefde mijn leven omdat het nou eenmaal zo hoorde. Deed wat er van me verwacht werd. Totdat ik ontdekte dat ik invloed had op mijn eigen keuzes.”
Tot haar vijfendertigste dacht Ellen Vorenkamp je het leven leefde omdat het nou eenmaal gebeurde. Het leven overkomt je, en daar heb je mee te dealen, punt. De omslag kwam toen ze moeder werd, en dacht: is dit het nou? Er moest meer zijn. Ze meldde zich aan voor een managementopleiding aan de Hanze Hogeschool in Groningen. Daar leerde ze dat je het leven kunt sturen. Je invloed hebt op je eigen keuzes. Een allesbepalende ontdekking bleek later. “Vroeger wilde ik een creatieve opleiding volgen. Iets met visagie, schoonheidsspecialiste, dat leek me wel wat”, begint Ellen onder het genot van een Nespressootje in een loungebank onder de veranda tegenover haar studio ‘Kleur Bekennen’. “Mijn ouders staken daar een stokje voor. Daar kon ik de kost niet mee verdienen, vonden ze. Ken je die leus nog: ‘Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid’? Uit dat tijdperk kom ik. Dus werd ik apothekersassistente. Twintig was ik toen ik klaar was, ging meteen aan het werk, leefde mijn leven omdat het nou eenmaal zo hoorde. Echt bevredigend was het niet: werk, gezin, moeder zijn. Er moest méér zijn. Ik had geen mensen om me heen die met ontwikkeling bezig waren. Niemand die me stimuleerde. Dat hielp ook niet. Alles veranderde toen ik de managementopleiding ging doen. Ik werd me ervan bewust dat je het leven kunt sturen. Leerde, dat als je het leven meer stuurt, je het invulling kunt geven en je eigen behoeftes kunt bevredigen. Puur theoretisch. Niemand had mij dat ooit eerder verteld. Die bewustwording werd het keerpunt in mijn leven.”
Na de managementopleiding deed Ellen wat ze altijd al wilde: een opleiding tot kleurconsulent. “Ik ging terug in mezelf. Waar word ik blij van, vroeg ik mezelf hardop. Het moest iets creatiefs zijn. Iets met uiterlijk. Mensen adviseren welke kleuren het best bij ze passen. Dat ging me meteen goed af. Dus: logeerkamer omgebouwd tot studiootje en met m’n eerst verdiende euro’s ging ik ook de stijlopleiding doen, visagie volgde later. Ik had alle kennis verzameld. Maar toen kwam misschien wel het moeilijkste: iets doen met al die kennis. Een eigen zaak vereist lef en doorzettingsvermogen. Ondernemerschap. Leuk , maar ik kom niet uit een ondernemersgezin. Gemotiveerd was ik des te meer. Zonder intrinsieke motivatie kom je nergens. Ik had van tevoren bepaald: bij alles wat ik doe wil ik kwaliteit leveren. Zorg en aandacht op één. Zo is tien jaar geleden Studio Kleur Bekennen ontstaan.”
Hoewel Ellens adviezen goed werden ontvangen en ze al snel een eigen klantenkring opbouwde, miste er iets. Fijn dat ze haar clientèle hielp om het beste in zichzelf naar boven te halen, het ging alleen over uiterlijk. Dit kon niet de bedoeling zijn van al haar verzamelde kennis bedacht ze. De lat moest omhoog. “Natuurlijk, ik zag mensen groeien. Ik hielp mensen om hun sterke punten naar voren te halen, zichtbaar te worden. Dat geeft zelfvertrouwen. Maar ik vond het vrij plat, alleen iets moois maken aan de buitenkant. Toen hoorde ik van een styliste uit Amerika, in de zeventig is ze. Zij keek ook naar het innerlijk. Wie is iemand? Waar staat iemand voor? Die binnenkant is nog veel belangrijker. Bij haar heb ik een opleiding gevolgd. Dat was thuiskomen. De punt op de spreekwoordelijke i. Zij wist de binnenkant met de buitenkant te connecten. En dát is waar het om gaat: balans tussen wie je bent en wat je uitstraalt. Een consult bij mij gaat over dromen. Waar je voor gaat en waar je voor staat. Voor mij is wat iemand aan heeft een verhaal. Ik help ze om dat verhaal compleet te maken. Is er behoefte aan zichtbaarheid? Of creativiteit? Rebelsheid of juist tederheid?”
Ellen Vorenkamp is gedreven, voert haar vak uit met passie en eindeloos veel geduld. Alleen het allerbeste is goed genoeg. Op een slordigheidje is de onderneemster niet te betrappen. En dat valt op. Ook bij overheidsinstellingen, bedrijven, banken en scholen. Regelmatig wordt ze ingehuurd om medewerkers representatief te kleden of mensen goed gekleed voor de dag te laten komen op een sollicitatiegesprek én staat ze voor de klas op het Noorderpoort in Groningen waar ze vmbo-leerlingen visagieles -‘vind het leuk om kennis te delen’- geeft. Bijzonder is, dat de imagostyliste zelf helemaal niet opvallend gekleed is. Eerder een tikkeltje ingetogen. Aardetinten, minimalistische sieraden, geen uitgesproken make-up. “Ik ben iemand die liever anderen zichtbaar maakt dan dat ik zo nodig zelf zichtbaar wil zijn”, luidt de verklaring op onze constatering. “Waar ik voor sta? Veiligheid. Empathie. Je zult me niet zo snel in creatieve dingen zien. Ben je de acteur voor de camera of de cameraman? Die laatste ben ik.”
Vrouwen zijn bij uitstek geschikt als ondernemer vindt Ellen. Waar een man zich focust op één ding, doen vrouwen dat op tig. “Een vrouw heeft verschillenden lijnen uitstaan. Werk, gezin, familie, opleiding. Ze zijn heel goed in staat om al die activiteiten met elkaar te verbinden. Alle ballen in de lucht te houden zoals ze het noemen. Ze houden overzicht. Bij een eigen bedrijf komen ook heel veel verschillenden facetten kijken. Multitasken is een must. Vrouwen kunnen dat. En dat maakt ze zo geschikt als ondernemer. Toch wordt er soms wat kleinerend over gedaan. Ken je die reclame van die man die een naaiatelier voor z’n vrouw getimmerd heeft? In de kelderkast. Zo van jij ondernemer? Prima, heb nog wel een plekkie voor je. Ook zo’n allergie: vrouwen die zeggen ‘ik heb mijn eigen bedrijfje’. Dan denk ik: Doe normaal. Wees trots op jezelf. Overal waar ik kom probeer ik inspirerend te zijn. Vertel dat ze invloed hebben op hun keuzes, dromen kunnen najagen en zo krijgen wat ze toekomt.” Maar ondernemer of niet, haar werk in de apotheek doet ze er met veel plezier naast. Stoppen kan ze niet, nee zeg, dan zou ze haar collega’s teveel missen. “Als ik alleen maar zou gaan voor mijn eigen drive, wordt mijn wereld kleiner. Ik zou mijn collega’s missen, maar ook de structuur en veiligheid. Nu heb ik het beste van beide.” Wanneer we na drie Nespresso’s en twee glazen water het kladblok in de tas stoppen schiet Ellen in de lach. “Weet je wat zo grappig is? Ik ben regisseur van het nieuwe toneelstuk van Atovero en weet je waar dat over gaat? Frauenpower! Het speelt zich af in de kelder van het gemeentehuis, in de raadzaal. De raadsleden, allemaal mannen stappen op en de vrouwen nemen het roer over. Hilarisch toch?”
RODEN – “Weet je dat dit best wat teweeg gebracht heeft? Dagenlang heeft het me bezig gehouden. Ik een ‘powervrouw?’, hmmm weet niet hoor.” Bescheidenheid typeert imagostyliste Ellen Vorenkamp van Studio Kleur Bekennen in Roden. Ellen doet wat ze het allerliefste doet: mensen zichtbaar maken, het állerbeste in iemand naar boven halen. Het is haar werk, haar passie. Zowel uiterlijk als innerlijk. Niet dat dat allemaal vanzelf ging. “Ik kom uit het tijdperk: ‘Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid’. Ik leefde mijn leven omdat het nou eenmaal zo hoorde. Deed wat er van me verwacht werd. Totdat ik ontdekte dat ik invloed had op mijn eigen keuzes.”
Tot haar vijfendertigste dacht Ellen Vorenkamp je het leven leefde omdat het nou eenmaal gebeurde. Het leven overkomt je, en daar heb je mee te dealen, punt. De omslag kwam toen ze moeder werd, en dacht: is dit het nou? Er moest meer zijn. Ze meldde zich aan voor een managementopleiding aan de Hanze Hogeschool in Groningen. Daar leerde ze dat je het leven kunt sturen. Je invloed hebt op je eigen keuzes. Een allesbepalende ontdekking bleek later. “Vroeger wilde ik een creatieve opleiding volgen. Iets met visagie, schoonheidsspecialiste, dat leek me wel wat”, begint Ellen onder het genot van een Nespressootje in een loungebank onder de veranda tegenover haar studio ‘Kleur Bekennen’. “Mijn ouders staken daar een stokje voor. Daar kon ik de kost niet mee verdienen, vonden ze. Ken je die leus nog: ‘Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid’? Uit dat tijdperk kom ik. Dus werd ik apothekersassistente. Twintig was ik toen ik klaar was, ging meteen aan het werk, leefde mijn leven omdat het nou eenmaal zo hoorde. Echt bevredigend was het niet: werk, gezin, moeder zijn. Er moest méér zijn. Ik had geen mensen om me heen die met ontwikkeling bezig waren. Niemand die me stimuleerde. Dat hielp ook niet. Alles veranderde toen ik de managementopleiding ging doen. Ik werd me ervan bewust dat je het leven kunt sturen. Leerde, dat als je het leven meer stuurt, je het invulling kunt geven en je eigen behoeftes kunt bevredigen. Puur theoretisch. Niemand had mij dat ooit eerder verteld. Die bewustwording werd het keerpunt in mijn leven.”
Na de managementopleiding deed Ellen wat ze altijd al wilde: een opleiding tot kleurconsulent. “Ik ging terug in mezelf. Waar word ik blij van, vroeg ik mezelf hardop. Het moest iets creatiefs zijn. Iets met uiterlijk. Mensen adviseren welke kleuren het best bij ze passen. Dat ging me meteen goed af. Dus: logeerkamer omgebouwd tot studiootje en met m’n eerst verdiende euro’s ging ik ook de stijlopleiding doen, visagie volgde later. Ik had alle kennis verzameld. Maar toen kwam misschien wel het moeilijkste: iets doen met al die kennis. Een eigen zaak vereist lef en doorzettingsvermogen. Ondernemerschap. Leuk , maar ik kom niet uit een ondernemersgezin. Gemotiveerd was ik des te meer. Zonder intrinsieke motivatie kom je nergens. Ik had van tevoren bepaald: bij alles wat ik doe wil ik kwaliteit leveren. Zorg en aandacht op één. Zo is tien jaar geleden Studio Kleur Bekennen ontstaan.”
Hoewel Ellens adviezen goed werden ontvangen en ze al snel een eigen klantenkring opbouwde, miste er iets. Fijn dat ze haar clientèle hielp om het beste in zichzelf naar boven te halen, het ging alleen over uiterlijk. Dit kon niet de bedoeling zijn van al haar verzamelde kennis bedacht ze. De lat moest omhoog. “Natuurlijk, ik zag mensen groeien. Ik hielp mensen om hun sterke punten naar voren te halen, zichtbaar te worden. Dat geeft zelfvertrouwen. Maar ik vond het vrij plat, alleen iets moois maken aan de buitenkant. Toen hoorde ik van een styliste uit Amerika, in de zeventig is ze. Zij keek ook naar het innerlijk. Wie is iemand? Waar staat iemand voor? Die binnenkant is nog veel belangrijker. Bij haar heb ik een opleiding gevolgd. Dat was thuiskomen. De punt op de spreekwoordelijke i. Zij wist de binnenkant met de buitenkant te connecten. En dát is waar het om gaat: balans tussen wie je bent en wat je uitstraalt. Een consult bij mij gaat over dromen. Waar je voor gaat en waar je voor staat. Voor mij is wat iemand aan heeft een verhaal. Ik help ze om dat verhaal compleet te maken. Is er behoefte aan zichtbaarheid? Of creativiteit? Rebelsheid of juist tederheid?”
Ellen Vorenkamp is gedreven, voert haar vak uit met passie en eindeloos veel geduld. Alleen het allerbeste is goed genoeg. Op een slordigheidje is de onderneemster niet te betrappen. En dat valt op. Ook bij overheidsinstellingen, bedrijven, banken en scholen. Regelmatig wordt ze ingehuurd om medewerkers representatief te kleden of mensen goed gekleed voor de dag te laten komen op een sollicitatiegesprek én staat ze voor de klas op het Noorderpoort in Groningen waar ze vmbo-leerlingen visagieles -‘vind het leuk om kennis te delen’- geeft. Bijzonder is, dat de imagostyliste zelf helemaal niet opvallend gekleed is. Eerder een tikkeltje ingetogen. Aardetinten, minimalistische sieraden, geen uitgesproken make-up. “Ik ben iemand die liever anderen zichtbaar maakt dan dat ik zo nodig zelf zichtbaar wil zijn”, luidt de verklaring op onze constatering. “Waar ik voor sta? Veiligheid. Empathie. Je zult me niet zo snel in creatieve dingen zien. Ben je de acteur voor de camera of de cameraman? Die laatste ben ik.”
Vrouwen zijn bij uitstek geschikt als ondernemer vindt Ellen. Waar een man zich focust op één ding, doen vrouwen dat op tig. “Een vrouw heeft verschillenden lijnen uitstaan. Werk, gezin, familie, opleiding. Ze zijn heel goed in staat om al die activiteiten met elkaar te verbinden. Alle ballen in de lucht te houden zoals ze het noemen. Ze houden overzicht. Bij een eigen bedrijf komen ook heel veel verschillenden facetten kijken. Multitasken is een must. Vrouwen kunnen dat. En dat maakt ze zo geschikt als ondernemer. Toch wordt er soms wat kleinerend over gedaan. Ken je die reclame van die man die een naaiatelier voor z’n vrouw getimmerd heeft? In de kelderkast. Zo van jij ondernemer? Prima, heb nog wel een plekkie voor je. Ook zo’n allergie: vrouwen die zeggen ‘ik heb mijn eigen bedrijfje’. Dan denk ik: Doe normaal. Wees trots op jezelf. Overal waar ik kom probeer ik inspirerend te zijn. Vertel dat ze invloed hebben op hun keuzes, dromen kunnen najagen en zo krijgen wat ze toekomt.” Maar ondernemer of niet, haar werk in de apotheek doet ze er met veel plezier naast. Stoppen kan ze niet, nee zeg, dan zou ze haar collega’s teveel missen. “Als ik alleen maar zou gaan voor mijn eigen drive, wordt mijn wereld kleiner. Ik zou mijn collega’s missen, maar ook de structuur en veiligheid. Nu heb ik het beste van beide.” Wanneer we na drie Nespresso’s en twee glazen water het kladblok in de tas stoppen schiet Ellen in de lach. “Weet je wat zo grappig is? Ik ben regisseur van het nieuwe toneelstuk van Atovero en weet je waar dat over gaat? Frauenpower! Het speelt zich af in de kelder van het gemeentehuis, in de raadzaal. De raadsleden, allemaal mannen stappen op en de vrouwen nemen het roer over. Hilarisch toch?”