De één z’n crisis, is de ander z’n brood

||
|| Foto: ||
actueel

Niet iedere ondernemer heeft het over een crisis


REGIO – Horeca en evenementenbedrijf hebben het per definitie lastig gehad de afgelopen maanden. Datzelfde kan over nog veel meer branches worden gezegd, al zijn er ook zat bedrijven die wél goed hebben geboerd de afgelopen tijd. De contrasten zijn groot, zo bleek wel weer na een rondje langs regionale ondernemers.


Te beginnen in Roden bij Rodeo Wonen. Daar heeft men weinig klagen, zo vertelt Maureen Engberts. ‘In de winkel hebben wij niet veel gemerkt van de corona. De eerste weken is het iets rustiger geweest maar dat duurde niet lang. Je merkt wel dat de klanten er wel makkelijker mee om gaan dan in het begin. In de winkel kunnen wij ons goed houden aan de 1,5 meter regel. We hebben een winkeloppervlak van 1000 vierkante meter, waardoor we genoeg afstand kunnen houden. Bij de ingang hebben we een desinfectiezuil waar de klanten bij binnenkomst hun handen kunnen desinfecteren. Nu er weer meer versoepelingen zijn verwachten we dat de drukte wel iets toeneemt.’


Ook in Marum, bij Keurslager Blanke, is de coronacrisis vrij goed verlopen. Eigenaar Jan Willem Blanke verhuisde middenin de coronacrisis naar een splinternieuwe en grotere winkel. De verhuizing kwam op een vrij goed moment, want in de nieuwe winkel is het absoluut niet lastig om de RIVM-richtlijnen te volgen. Bovendien staat hygiëne bij iedere slagerij natuurlijk hoog in het vaandel. ‘We zagen niet per se een terugloop van het aantal klanten in onze winkel’, laat Blanke weten. ‘Dat komt denk ik ook door de verhuizing.’ De slagerij bood haar klanten aan om boodschappen voortaan thuis te bezorgen. ‘Daar werd maar door een handjevol mensen gebruik van gemaakt. De meeste mensen kwamen gewoon nog naar de winkel. Het is puur toeval dat we juist in deze periode gingen verhuizen, maar de timing was voor ons heel goed. We hebben een grote winkel, waarbij men voldoende afstand kan bewaren. En iedereen let er op hè. Dat is mooi om te zien.’


Enkele horecaondernemingen aan wie Blanke vlees levert, stopten de bestellingen. ‘Langzamerhand komen er uit de horeca ook weer meer bestellingen. En we zien dat er veel kleine partijen zijn. Groepen van vier tot zes mensen die bestellingen bij ons plaatsen.’


Al met al is Blanke de afgelopen periode goed door gekomen. ‘We mogen niet klagen.


Nog niet eerder had Hjalmar Jager van Jager en De With Bestrating het zo druk. Corona zorgde voor een compleet gekkenhuis en een rinkelende kassa bij het bestratingsbedrijf uit Leek. Werkelijk alles wat 60 bij 60 en zwartgrijs getint was vloog als warme broodjes over de toonbank. ‘We hebben het nog niet allemaal verwerkt’, lacht Hjalmar. ‘Toen alles op slot ging dachten we: oei, gaat dit goed komen? Het omgekeerde was het geval. Alsof het iedere dag zaterdag is. Tot voor twee weken hebben we het nog niet eerder zo druk gehad. Nu is de hectiek er een klein beetje af, merken we. Veel fabrieken hebben ook geen voorraad meer. Tuinhout bijvoorbeeld, dat is echt dramatisch. Niet meer te krijgen. Gelukkig kunnen we snel schakelen, we hebben zelf veel voorraad. Vooral grote tegels in zwartgrijs tinten zijn niet aan te slepen. Wat dat betreft heeft corona ons financieel veel gebracht. Het is een goed jaar. Aan de andere kant denk je ook: hoe gaat zich het voortzetten? Dat kun je niet overzien. Ik heb het gevoel dat het enigszins teruggaat naar normaal.’


Bart van Veenen van B.C. van Veenen Fysiotherapie is duidelijk: corona heet het helemaal niets gebracht. Nul komma nul. Zo’n dertig procent van zijn klanten is –ie kwijt. Veelal ouderen, die door maandenlang noodgedwongen thuis zitten de kracht niet meer hebben om naar de praktijk te komen. ‘Toen het virus hier uitbrak hebben wij onmiddellijk onze praktijk gesloten’, begint Van Veenen. ‘We voelden de onrust. Niet iedereen zat op één lijn. Dat maakte de beslissing extra lastig. We hebben twee weken in een soort luchtledigheid gezeten. Het begint ook aan je gevoel te knagen: hoe loopt het af met de patiënten, en dan met name de kwetsbare ouderen? En twee: gaat je bedrijf het redden? De inkomsten zijn nul. Heel eerlijk, we hebben ons spaargeld gebruikt om onze praktijk hier doorheen te loodsen. De later ingevoerde regelingen vielen over elkaar heen. Het was zoeken waar wij in vielen. Half mei werd de noodzorg opgestart. Door de zorgverzekeraar zijn we goed gecompenseerd. Die compensatie wordt met ‘terugwerkende kracht’ verrekend, werd ons verteld. Hoe, daar zijn ze onduidelijk over. Het kan net zo goed een sigaar uit eigen doos zijn. Dat ze straks zeggen: “Van Veenen, we krijgen nog twintig mille van je”. Vertwijfeling is er wel. De cijfers in het noorden zijn niet schrikbarend. Waar zijn we mee bezig, denk ik dan. Een economische catastrofe is het. Dertig jar lang hebben we niet in de pluscijfers gezeten. Eindelijk hadden we in februari een beetje spek op de ribben. Dat is nu hier in gaan zitten. Een deel van mijn patiënten zó hard achteruit is gegaan, dat ze de zorg niet meer kunnen oppakken. Dat is heel triest. We hebben veel kaarten verstuurd in de coronaperiode. Ben inmiddels groot afnemer bij Greetz geworden. Gelukkig mogen we nu weer van start. En vanaf 1 juli de groepsactiviteiten ook. De praktijk is volledig coronaproof ingericht. We zijn blij dat dit achter de rug is. Ik hoop dat ze de volgende keer goed nadenken voor ze de boel op slot gooien. Bedenk dat jongeren nauwelijks risico lopen.’


||
||

UIT DE KRANT